يکشنبه ۰۴ آذر ۱۴۰۳
پیام خانلری با بیان اینکه بدن انسان دارای چرخه "سیرکاردین" یا به اصطلاح ریتم‌های شبانه ـ روزی است، اظهار کرد: ریتم‌های شبانه روزی تغییرات فیزیکی، ذهنی و رفتاری هستند که nv یک چرخه ۲۴ ساعته شکل می‌گیرند. این فرآیندهای طبیعی در درجه اول به نور و تاریکی پاسخ می‌دهند، به همین دلیل، شیفت‌های شبانه (کار کردن در شیفت شب) برخلاف ساعت درونی بدن یا ریتم شبانه روزی اکثر افراد است.
وی درباره عوارض شب‌کاری افزود: کار در شیفت شب باعث ایجاد یک اختلال به نام اختلال خواب نوبت کاری می‌شود و عوارض بسیاری برای افراد دارد. به طور کلی احتمال بی‌خوابی، سرطان، بیماری‌های قلبی ـ عروقی، سندروم متابولیک، دیابت نوع دو، ضعف سیستم ایمنی و ... در افراد شب کار بیشتر از سایرین است. همچنین نوبت کاری و بی‌خوابی، توانایی‌های شناختی افراد مانند توجه، حافظه، قدرت تصمیم‌گیری، خلاقیت، بهره‌وری و ... را کاهش می‌دهد.
خانلری ادامه داد: کار در شیفت شب و بی‌خوابی، احتمال افسردگی، پرخاشگری، اعتیاد به دارو و مواد مخدر را افزایش می‌دهد و سبب کاهش احساساتی مانند احساس همدلی می‌شود.
این ارگونومیست بیان کرد: افراد شب‌کار، کمتر می‌خوابند و کیفیت همان خواب کم نیز بسیار پایین است درنتیجه این کمبود خواب مانع از تقویت سیستم ایمنی بدن می‌شود. اکنون ثابت شده است که کمبود خواب موجب افزایش احتمال ابتلا به سرماخوردگی و آنفلوآنزا می‌شود. محققان در مطالعه‌ای که تغییرات فشار خون افراد را در طول ۵ سال تحت نظر داشتند نتیجه گرفتند افرادی که مدت زمان خواب کمتری دارند، افزایش بیشتری در فشار خون دارند که این مورد می‌تواند فشار بیشتری را به کل سیستم قلبی عروقی تحمیل کند.
متخصص ارگونومی درباره میزان خواب کافی در افراد مختلف نیز گفت: نیاز به خواب در میان افراد جامعه متفاوت است و بر اساس نیازهای هر فرد خواهد بود، اما به طور میانگین برای یک فرد ۲۰ تا ۴۰ ساله ۷ تا ۹ ساعت خواب در ۲۴ ساعت توصیه می‌شود، اما در کودکان ۶ تا ۱۲ ساله، ۹ تا ۱۰ ساعت خواب توصیه می‌شود. در افراد بالای ۶۵ سال نیز حدود ۷ ساعت خواب کافی است.
انتهای پیام/21111