نتایج یک پژوهش جدید نشان می دهد: افراد شب زنده دار در مقایسه با افراد سحر خیز که خواب شبانه کامل دارند، ۱۹درصد بیشتر با خطر ابتلا به دیابت روبرو هستند.
دکتر تیانی هوانگ، پژوهشگر تیم مطالعاتی و اپیدمیولوژیست بیمارستان زنان بریگهام در این رابطه می گوید: اصطلاح کرنوتایپ(تیپ شخصیت زمانی) یا ترجیح شبانه روزی به زمان خواب و بیداری ترجیحی فرد اشاره دارد و این موضوع تا حدی از نظر ژنتیکی تعیین می شود، بنابراین ممکن است تغییر آن برای افراد دشوار باشد. در این میان مطالعات ما نشان می دهد، افراد شب زنده دار ممکن است نیاز به توجه بیشتری به سبک زندگی خود داشته باشند، زیرا سبک زندگی آن ها ممکن است خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش دهد.
تحقیقات قبلی این تیم مطالعاتی نشان داد؛ افرادی که برنامه خواب نامنظمی دارند، با خطر بالاتر ابتلا به دیابت و بیماری های قلبی مواجه هستند.
گفتنی است در این مطالعه دادههای بیش از ۶۳ هزار پرستار زن را در نظر گرفتن زمان بندی کار شبانه آن ها بررسی شده و در عین حال کیفیت رژیم غذایی، وزن، شاخص توده بدنی، زمان خواب و همچنین عادات مصرف الکل و سیگار در آن ها توسط محققان تجزیه و تحلیل شد. تقریباً از هر نه شرکت کننده، یک نفر دارای کرونوتیپ شب بیداری بود، در حالی که حدود ۳۵ درصد کرونوتایپ سحرخیزی را گزارش کردند. بقیه شرکت کنندگان بهعنوان گروه متوسط طبقه بندی شدند، به این معنی که آن ها به طور مشخص بهعنوان افراد شب زنده دار یا سحرخیز شناخته نمی شدند.
نتایج این مطالعه نشان داد: افرادی که شب ها به موقع خوابیده و صبح ها به موقع بیدار می شدند، ، سبک زندگی سالم کمتری داشته و نسبت به افرادی که عادت به شب زنده داری دارند، کمتر در خطر ابتلا به دیابت هستند. این مطالعه به طور دقیق نشان داد شب زنده داری و بیداری شبانه موجب افزایش ۱۹ درصدی خطر ابتلا به دیابت می شود.
جالب توجه است، تیم تحقیقاتی فوق علاوه بر ساعات خواب، به بررسی سایر عوامل سبک زندگی نیز پرداخته و دریافتند: شب زنده داری نقشی مهم در این زمینه ایفا کرده و البته این عادت باید تداوم داشته باشد و بیدار ماندن شبانه برای یک یا چند بار با فواصل زیاد تاثیری در ابتلا به دیابت ندارد.
به گزارش سیناپرس، شرح کامل این یافته ها در آخرین شماره مجله Annals of Internal Medicine منتشر شده است.
منبع:سینا پرس
انتهای پیام/2111111ص