به گزارش صد آنلاین ،در کنار اصلاح سبک زندگی، رژیم غذایی مناسب و ورزش منظم، برخی مکملها و ویتامینها ممکن است به بهبود و کنترل این بیماری کمک کنند. در این مقاله به بررسی ۶ مکمل و ویتامین مؤثر در کنترل کبد چرب میپردازیم.
۱. خارمریم (سیلیمارین)
گیاه خارمریم قرنهاست که برای درمان مشکلات کبدی مورد استفاده قرار میگیرد. ترکیب اصلی این گیاه، سیلیمارین است که یک آنتیاکسیدان قوی محسوب میشود و از سلولهای کبدی در برابر آسیب محافظت میکند. سیلیمارین با کاهش التهاب و کمک به دفع سموم از کبد، عملکرد طبیعی این عضو حیاتی را بهبود میبخشد.
مطالعات متعدد نشان دادهاند که این ماده میتواند تا حدودی آنزیمهای کبدی و نتایج آزمایش خون مرتبط با آسیب کبدی را در بیماران مبتلا به کبد چرب بهبود بخشد. خارمریم به صورت کپسول، قرص و مایع در دسترس است و دوزهای معمول مصرف آن بین ۲۵۰ تا ۷۵۰ میلیگرم، دو تا سه بار در روز توصیه میشود. از عوارض احتمالی این مکمل میتوان به نفخ، تهوع، اسهال و گاز معده اشاره کرد. بهتر است این مکمل تحت نظر پزشک مصرف شود.
۲. پروبیوتیکها
پروبیوتیکها با افزایش باکتریهای مفید روده، نقش مهمی در سلامت دستگاه گوارش ایفا میکنند. جالب است بدانید که سلامت روده ارتباط مستقیمی با سلامت کبد دارد. زمانی که تعادل باکتریهای روده به هم میخورد، باکتریهای مضر میتوانند سطح سموم بدن را افزایش داده و فشار مضاعفی بر کبد وارد کنند.
پروبیوتیکها با بهبود سلامت روده، کاهش التهاب و تقویت سیستم ایمنی ممکن است به بهبود وضعیت کبد چرب کمک کنند. انتخاب نوع و مقدار صحیح پروبیوتیک در کنار رعایت رژیم غذایی و سبک زندگی مناسب میتواند تأثیر قابلتوجهی بر سلامت کبد داشته باشد. عوارض رایج پروبیوتیکها معمولاً خفیف و شامل نفخ و گاز معده است.
۳. ویتامین E
ویتامین E یک آنتیاکسیدان قوی است که ممکن است به کاهش التهاب و بهبود میزان چربی کبد کمک کند. در مطالعات مختلف، دوزهای بین ۴۰۰ تا ۸۰۰ واحد بینالمللی در روز از این ویتامین برای بیماران مبتلا به کبد چرب مورد استفاده قرار گرفته است. توجه به این نکته ضروری است که این دوزها بسیار بالاتر از مقدار توصیهشده روزانه برای بزرگسالان سالم است.
مصرف بیش از حد ویتامین E میتواند خطراتی مانند افزایش خطر خونریزی یا سکته را به دنبال داشته باشد. حد بالای قابل تحمل برای مصرف روزانه این ویتامین در بزرگسالان ۱۰۰۰ میلیگرم (معادل ۱۵۰۰ واحد بینالمللی) است. بنابراین قبل از شروع مصرف مکمل ویتامین E، مشورت با پزشک متخصص ضروری است.
۴. زردچوبه (کورکومین)
زردچوبه، ادویه طلایی رنگ که در غذاهای هندی یافت میشود، حاوی ماده فعالی به نام کورکومین است. کورکومین دارای خواص آنتیاکسیدانی و ضدالتهابی قوی است که میتواند برای سلامت کبد مفید باشد. مطالعات نشان دادهاند که این مکمل میتواند سطح آنزیمهای کبدی را کاهش داده و سطح کلسترول را نیز بهبود بخشد.
اگرچه برخی مطالعات اثربخشی کورکومین در مدیریت کبد چرب را تأیید کردهاند، اما نتایج تحقیقات در این زمینه متناقض است و به مطالعات بیشتری نیاز دارد. در بسیاری از مطالعات، دوز مصرفی بیش از ۱۵۰۰ میلیگرم در روز بوده است. از عوارض احتمالی این مکمل میتوان به مشکلات گوارشی، سردرد و بثورات پوستی اشاره کرد.
۵. ویتامین D
کمبود ویتامین D در بسیاری از بیماران مبتلا به کبد چرب مشاهده شده است. این ویتامین ممکن است بر عملکرد انسولین، التهاب و واکنشهای ایمنی مؤثر بر سلولهای کبدی تأثیرگذار باشد. اگرچه برخی مطالعات از تأثیر مثبت مکمل ویتامین D بر سلامت کبد حمایت کردهاند، اما برخی دیگر هیچ تأثیر معناداری گزارش نکردهاند.
مقدار توصیهشده روزانه این ویتامین برای بزرگسالان ۶۰۰ تا ۸۰۰ واحد بینالمللی است و حد بالای قابل تحمل آن ۴۰۰۰ واحد در روز تعیین شده است. با توجه به شیوع بالای کمبود این ویتامین در بیماران مبتلا به کبد چرب، بررسی سطح آن در خون و دریافت مکمل در صورت نیاز، تحت نظارت پزشک توصیه میشود.
۶. اسیدهای چرب امگا-۳
اسیدهای چرب امگا-۳ نوعی چربی مفید هستند که به سلامت قلب و کاهش التهاب در بدن کمک میکنند. این اسیدهای چرب در بهبود مقاومت به انسولین، کلسترول بالا و سلامت کبد نقش دارند. برخی مطالعات نشان دادهاند که مکمل امگا-۳ میتواند آنزیمهای کبدی و میزان چربی کبد را بهبود بخشد.
با این حال، دادهها در مورد اثربخشی کلی امگا-۳ در درمان کبد چرب متناقض هستند و به تحقیقات بیشتری در این زمینه نیاز است. میتوان امگا-۳ را از طریق منابع غذایی مانند ماهیهای چرب (سالمون، ماهی خالخالی) یا از طریق مکملها دریافت کرد. عوارض احتمالی مکمل امگا-۳ شامل بوی بد دهان، سوزش معده، سردرد و بوی ماهی است.
در حالی که مکملهای ذکر شده ممکن است به بهبود کبد چرب کمک کنند، اما باید به خاطر داشت که این مکملها جایگزین سبک زندگی سالم نیستند. برای کنترل مؤثر کبد چرب، ورزش منظم، اصلاح رژیم غذایی (کاهش مصرف چربیهای اشباع و قندهای ساده)، کاهش وزن تدریجی و محدودیت مصرف الکل ضروری است.
همچنین توجه به این نکته حائز اهمیت است که قبل از شروع مصرف هر نوع مکمل، از جمله مکملهای ویتامین، باید با پزشک متخصص مشورت شود تا نوع و دوز مناسب با توجه به شدت بیماری و شرایط فردی شما انتخاب شود. خوددرمانی میتواند عوارض جدی به دنبال داشته باشد و حتی ممکن است باعث تشدید آسیب کبدی شود.
با ترکیب رویکردهای مختلف از جمله اصلاح سبک زندگی، نظارت پزشکی و استفاده مناسب از مکملها، میتوان کبد چرب را به طور مؤثر مدیریت کرده و از پیشرفت آن به سمت بیماریهای جدیتر کبدی جلوگیری کرد./ اختصاصی صد آنلاین