به گزارش صد آنلاین ، آبمیوه، حتی انواع طبیعی و خانگی آن، هرگز نمیتواند جایگزین کاملی برای میوه کامل باشد و مصرف آن به جای میوه، میتواند پیامدهای ناخوشایندی برای سلامت بدن داشته باشد. در این مقاله به بررسی عمیق دلایل علمی این موضوع میپردازیم.
جدول مقایسه: میوه کامل در مقابل آبمیوه
ویژگی میوه کامل آبمیوه
فیبر دارای فیبر بالا (هم حلال و هم نامحلول) فاقد فیبر یا مقدار ناچیز (حذف پالپ و پوست)
قند و کالری قند طبیعی با جذب آهسته؛ کالری متعادل قند متمرکز و آزاد؛ کالری بالا در حجم کم
احساس سیری بسیار بالا (نیاز به جویدن و وجود فیبر) بسیار پایین (مایع و بدون فیبر)
مصرف مقدار به دلیل سیری، مصرف محدود و معقول مصرف آسان و سریع مقادیر زیاد
ویتامینها و آنتی اکسیدانها کامل و دست نخورده در معرض اکسیداسیون و کاهش (مخصوصا ویتامین C)
تاثیر بر قند خون افزایش تدریجی و کنترل شده افزایش ناگهانی و شدید
سلامت دندان کمتر مضر مضرتر (قند مایع و اسیدیته)
از دست دادن فیبر؛ کلیدیترین تفاوت
مهمترین دلیلی که میوه کامل را به گزینهای برتر از آبمیوه تبدیل میکند، میزان فیبر موجود در آن است. فرآیند آبگیری، موجب حذف تقریباً کامل فیبر موجود در میوه میشود. این فیبر که عمدتاً در پوست و پالپ میوه یافت میشود، نقشهای حیاتی متعددی دارد:
کاهش سرعت جذب قند: فیبر مانند یک شبکه طبیعی عمل میکند و باعث میشود قند طبیعی میوه (فروکتوز) به آرامی و به تدریج وارد جریان خون شود. این امر از افزایش ناگهانی قند خون و ترشح انسولین جلوگیری میکند. در مقابل، آبمیوه فاقد این فیبر است و قند آن به سرعت جذب بدن میشود.
احساس سیری طولانی مدت: فیبر با پر کردن فضای معده و نیاز به جویدن بیشتر، احساس سیری قابل توجهی ایجاد میکند. این ویژگی باعث میشود پس از خوردن یک یا دو عدد میوه، میل به مصرف بیشتر از بین برود. در حالی که نوشیدن یک لیوان آبمیوه که معادل قند چندین میوه است، این حس سیری را ایجاد نمیکند.
سلامت دستگاه گوارش: فیبر برای عملکرد منظم رودهها و پیشگیری از یبوست ضروری است. همچنین، فیبر غذایی با کاهش خطر بیماریهای قلبی عروقی، سکته و فشار خون بالا مرتبط است.
هجوم قند و کالری مایع به بدن
وقتی میوه را به صورت آبمیوه مصرف میکنید، در واقع یک نوشیدنی متمرکز از قند و کالری مینوشید. برای تهیه یک لیوان آبمیوه، معمولاً از چندین عدد میوه استفاده میشود. برای مثال، یک لیوان آبسیب به راحتی از ۳ یا ۴ سیب تهیه میشود، اما شما را به اندازه خوردن یک عدد سیب سیر نمیکند. این امر به سادگی منجر به دریافت کالری مازاد میشود.
نکته هشداردهندهتر این است که قند موجود در آبمیوه، حتی انواع طبیعی، در دسته "قندهای آزاد" طبقهبندی میشود. این نوع قند، مشابه قند افزودهشده در نوشابه و سایر نوشیدنیهای شیرین است. بدن شما نمیتواند به خوبی کالریهای مایع را مانند کالریهای جامد ردیابی کند، بنابراین وقتی آبمیوه مینوشید، به طور ناخودآگاه مصرف دیگر مواد غذایی را کاهش نمیدهید تا این کالری اضافه جبران شود. این ویژگی، آبمیوه را به یکی از مواد غذایی چاقکننده تبدیل کرده است.
تاثیر منفی بر قند خون و خطر ابتلا به بیماریها
ترکیب "قند متمرکز" و "عدم وجود فیبر" در آبمیوه، یک بمب ساعتی برای سیستم متابولیک بدن است.
افزایش ناگهانی قند خون: نوشیدن آبمیوه باعث میشود مقدار زیادی فروکتوز به سرعت وارد جریان خون شود. این امر موجب افزایش ناگهانی قند خون و به دنبال آن، ترشح انبوه هورمون انسولین از لوزالمعده برای کاهش قند خون میگردد.
مقاومت به انسولین و دیابت نوع ۲: تکرار این چرخه در طول زمان، میتواند به ایجاد مقاومت به انسولین منجر شود، یعنی سلولهای بدن دیگر به درستی به انسولین پاسخ نمیدهند. مطالعات گسترده نشان دادهاند که مصرف منظم آبمیوه با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ مرتبط است، در حالی که مصرف میوه کامل این خطر را کاهش میدهد.
چاقی و مشکلات کبدی: فروکتوز اضافی که بدن نمیتواند فوراً از آن استفاده کند، در کبد به چربی تبدیل میشود. این فرآیند میتواند به تجمع چربی در کبد (بیماری کبد چرب غیر الکلی) و افزایش چربی شکم منجر شود.
از دست دادن بخشی از مواد مغذی در فرآیند آبگیری
برخلاف تصور عموم، آبمیوه حاوی تمام خواص میوه نیست. فرآیند آبگیری، به ویژه با دستگاههای سانتریفیوژ، تنها بخشی از مواد مغذی را وارد آبمیوه میکند.
از بین رفتن ویتامینها: برخی ویتامینهای حساس مانند ویتامین C در تماس با اکسیژن و حرارت ناشی از چرخش سریع تیغه آبمیوهگیری، به سرعت اکسید و تخریب میشوند.
حذف ریزمغذیهای ارزشمند: بسیاری از آنتیاکسیدانها، پلیفنولها و فلاونوئیدهای ارزشمند میوه در پوست، پالپ و حتی دانههای آن قرار دارند. برای مثال، پرتقال کامل حاوی فلانوئیدهای مفیدی در پالپ خود است که در آبپرتقال یافت نمیشود. با دور ریختن تفاله، این ترکیبات شفابخش را نیز دور میریزید.
توصیههای عملی برای مصرف هوشمندانه
با در نظر گرفتن تمام این موارد، چگونه میتوانیم از آبمیوه لذت ببریم بدون اینکه به سلامتیمان آسیب بزنیم؟
اولویت همیشه با میوه کامل است: سعی کنید بخش عمده دریافت روزانه میوه خود را به صورت کامل انجام دهید.
مصرف آبمیوه را محدود کنید: در صورت تمایل به مصرف آبمیوه، آن را به حداکثر ۱۵۰ میلیلیتر (یک لیوان کوچک) در روز محدود کنید.
آبمیوه طبیعی خانگی را انتخاب کنید: از مصرف آبمیوههای صنعتی که اغلب حاوی شکر افزوده، طعمدهندههای مصنوعی و نگهدارنده هستند، خودداری کنید.
آن را یک نوشیدنی بدانید، نه یک وعده غذایی: آبمیوه را همراه با یک منبع پروتئین یا چربی سالم (مانند یک مشت آجیل یا تخممرغ) مصرف کنید تا جذب قند آن کندتر شود.
از دستگاههای مخلوط کن استفاده کنید: دستگاههای مخلوط کن که کل میوه (و در صورت امکان پوست آن) را به صورت پوره درمیآورند، گزینه بهتری نسبت به آبمیوهگیریها هستند، زیرا فیبر میوه را در نوشیدنی شما حفظ میکنند.
در نهایت، اگرچه آبمیوههای طبیعی حاوی برخی ویتامینها و آنتیاکسیدانها هستند، اما این مزایا به هیچ عنوان نمیتواند اثرات منفی ناشی از فقدان فیبر، قند بالا و کالری متمرکز آنها را جبران کند. میوه کامل یک بسته غذایی کامل و طراحی شده توسط طبیعت است که فیبر و مواد مغذی آن در تعادلی هوشمندانه با قندهایش قرار دارد.
اختصاصی صد آنلاین