در این مطالعه که در نشریه آمریکایی «تغذیه بالینی» (Clinical Nutrition) منتشر شد، شش رژیم غذایی محبوب با استفاده از دادههای پیمایش ملی بهداشت و تغذیه مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها بررسی شدند. به این صورت که بر اساس شاخص تغذیه سالم فدرال، به این رژیمها امتیاز دادند و میانگین امتیاز ۱۶ هزار شرکتکنندهای را که از هریک از رژیمها پیروی میکردند، محاسبه کردند.
رژیم کتو مقدار زیادی چربی و مقدار اندکی کربوهیدرات دارد. طبق براوردها، این رژیم به ازای هر هزار کالری مصرفی، حدود ۲.۹ کیلو دیاکسیدکربن تولید میکند.
رژیم پالئو که در آن از گوشت، آجیل و سبزیجات استفاده میشود و مصرف غلات و حبوبات در آن ممنوع است، در رژیمهای غذایی پایینترین امتیاز کیفی را دارد. ردپای کربن آن بالا است و برای هر هزار کالری مصرفی، حدود ۲.۵ کیلو دیاکسیدکربن تولید میکند.
رژیمهای وگن (خامگیاهخواری) کمترین ردپای کربن را به جا میگذارند و به ازای هر هزار کالری مصرفی تنها ۰.۶ کیلو دیاکسیدکربن تولید میکنند؛ ۲۵ درصد کمتر از دیاکسیدکربن تولیدی در رژیم کتو.
رژیم غذایی پسکترین (pescatarian) که در آن خوردن گوشت و مرغ غیرمجاز اما مصرف ماهی مجاز است، بالاترین امتیاز کیفیت تغذیه رژیمهای موردبررسی را به دست آورد و رژیمهای غذایی گیاهخواری و وگن در مرتبه بعد از آن قرار گرفتند. این مطالعه نشان داد که رژیم غذایی همهچیزخواریــ رایجترین رژیم غذایی که ۸۶ درصد مردم پیرو آن هستندـ از نظر کیفیت و پایداری امتیاز متوسط دارد.
مطالعهای که با حمایت سازمان ملل متحد انجام و در سال ۲۰۲۱ منتشر شد، نشان داد ۳۴ درصد از انتشار گازهای گلخانهای ناشی از سیستم تولید مواد غذایی است. تولید گوشت گاو ۸ تا ۱۰ برابر بیشتر از گوشت مرغ و بیش از ۲۰ برابر بیشتر از تولید مغزها و حبوبات به انتشار گازهای گلخانهای منجر میشود.
به گفته دیهگو رز، تغییرات اقلیمی یکی از مهمترین مشکلات زمانه ما است و بسیاری از مردم به دنبال کردن رژیم غذایی بر پایه گیاهان علاقهمندند. این کارشناس افزود: «بر اساس نتایج مطالعه ما، این کار به کاهش ردپای کربن منجر میشود و به طور کلی سالمتر است. پژوهشهای ما نشان میدهد که بدون حذف کامل گوشت از رژیم غذایی نیز میتوان برای بهبود سلامت و کاهش ردپای کربن کاری کرد.»