به گزارش صد آنلاین،در دنیای مدرن امروز، بسیاری از افراد به دلیل مشغلههای کاری، تحصیلی یا تفریحی به سبک زندگی شبزندهداری روی میآورند. با این حال، شواهد علمی جدید نشان میدهد که این سبک زندگی میتواند عواقب جدی برای سلامتی به همراه داشته باشد.
پژوهشها نشان میدهد که بیدار ماندن تا ساعات اولیه صبح با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ ارتباط دارد. در این مقاله به بررسی این موضوع و جزئیات تحقیقات اخیر خواهیم پرداخت.
در تحقیق اخیر که توسط دانشمندان مرکز پزشکی دانشگاه لیدن در هلند انجام شد، بررسی روی ۵۰۰۰ فرد دارای اضافهوزن صورت گرفت. این مطالعه به دنبال شناسایی نقش چربی بدن در بروز بیماریها بود و شرکتکنندگان در آن سنی میانگین ۵۶ سال داشتند. پژوهشگران با جمعآوری دادهها در مورد ساعتهای خواب و بیداری، اقدام به تقسیمبندی افراد به سه گروه بر اساس کرونوتیپهای آنها کردند.
با استفاده از دادههای جمعآوریشده، شرکتکنندگان به سه گروه تقسیم شدند:
-گروه کرونوتیپ زودهنگام: افرادی که معمولاً تا ساعت ۲:۳۰ صبح بیدار هستند.
-گروه کرونوتیپ متوسط: افرادی که بین ساعتهای ۲:۳۰ تا ۴ صبح بیدار هستند.
-گروه کرونوتیپ دیرهنگام: افرادی که بعد از ۴ صبح بیدار میمانند.
این تقسیمبندی نشان داد که ۶۰ درصد از شرکتکنندگان در گروه کرونوتیپ دیرهنگام قرار داشتند.
بر اساس نتایج این تحقیق، پس از تعدیل عوامل مختلفی مانند چربی بدن، رژیم غذایی، سن، جنسیت، تحصیلات، و سبک زندگی، مشخص شد افرادی که در گروه کرونوتیپ دیرهنگام قرار داشتند، ۴۶ درصد بیشتر از گروههای دیگر در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ بودند.
این یافتهها هشدار جدی به افرادی است که به زندگی شبانه عادت کردهاند و بهدنبال بهبود وضعیت سلامت خود هستند.
محققان همچنین دریافتند که افراد شبزندهدار معمولاً دارای شاخص توده بدنی (BMI) بالاتری هستند. بهطور میانگین، این افراد دارای ۱.۹ سانتیمتر دور کمر بزرگتر، ۷ سانتیمتر چربی احشایی بیشتر و ۱۴ درصد چربی کبدی بالاتری هستند. این نتایج نشاندهنده ارتباط مستقیم بین شبزندهداری و چاقی است که خود یکی از عوامل خطرساز برای دیابت محسوب میشود.
یکی از نظریههای مطرح شده توسط محققان این است که افراد شبزندهدار بهطور معمول غذاهای بیشتری در ساعات دیروقت شب مصرف میکنند. «جیرون فن در فلده»، محقق اصلی این پژوهش، میگوید: «احتمالاً افرادی که کرونوتیپ دیرهنگام دارند، بیشتر تا دیروقت غذا میخورند. محدود کردن خوردن به ساعات مشخص میتواند به بهبود متابولیک منجر شود.»
برای افرادی که به سبک زندگی شبزندهداری عادت کردهاند، توصیه میشود که به مرور زمان ساعات خواب خود را تنظیم کنند. محققان پیشنهاد میکنند که این افراد سعی کنند از خوردن دیروقت خودداری کرده و الگوهای خواب خود را تغییر دهند. بهعنوان مثال، محدود کردن وعدههای غذایی به قبل از ساعت ۶ عصر میتواند به بهبود وضعیت متابولیک کمک کند.
تلاش برای به خواب رفتن زودتر نهتنها به بهبود سلامت جسمانی کمک میکند، بلکه میتواند کیفیت خواب را نیز افزایش دهد. در واقع، تحقیقات نشان میدهد که خواب ناکافی یا بیکیفیت میتواند بر روی هورمونهای مرتبط با متابولیسم تأثیر بگذارد و خطر ابتلا به بیماریهای مختلف را افزایش دهد.
علاوه بر خطر ابتلا به دیابت، شبزندهداری با مشکلات جدی دیگری نیز مرتبط است. مطالعات نشان میدهد که زندگی شبانه میتواند خطر بیماریهای قلبی و عروقی را نیز افزایش دهد. همچنین، تحقیقات اخیر نشان داده است که سبک زندگی شبانه میتواند به افزایش خطر مرگ زودرس منجر شود.
تحقیق دیگری در سال ۲۰۲۲ نشان داد که افرادی که بیشتر در شب بیدار میمانند، نسبت به افرادی که در ساعات مناسب میخوابند، با خطر بیشتری برای ابتلا به بیماریهای قلبی مواجه هستند. این یافتهها بهطور واضح نشان میدهند که شبزندهداری نهتنها بر روی کیفیت زندگی تأثیر میگذارد، بلکه میتواند عواقب جدیتری به همراه داشته باشد.
با توجه به یافتههای این تحقیق و تحقیقات مشابه، به نظر میرسد که تغییر در الگوهای خواب و زندگی میتواند تأثیر بسزایی بر سلامت جسمانی افراد داشته باشد. شبزندهداری به عنوان یک سبک زندگی ناسالم، نهتنها بر روی کیفیت خواب تأثیر میگذارد، بلکه خطر ابتلا به بیماریهایی نظیر دیابت، بیماریهای قلبی و حتی مرگ زودرس را نیز افزایش میدهد.
بنابراین، توصیه میشود افرادی که به این سبک زندگی عادت کردهاند، برای حفظ سلامت خود، به الگوهای خواب سالمتری روی آورند.
از شما دعوت میکنیم که نظرات و تحلیلهای خود را با ما در صد آنلاین به اشتراک بگذارید.