پایان جهانیسازی قدیم و آغاز ژئواقتصاد نو
مرتضی بنانژاد در یادداشتی مینویسد: ایالات متحده تلاش دارد با پیوندزدن اقتصاد و امنیت، نهتنها فاصله خود را با چین حفظ کند، بلکه رهبری نظم آینده اقتصاد جهانی را نیز بازسازی کند. نظم جدید بهجای تلاش برای جهانسازی یکپارچه، بر ایجاد زنجیرههای تأمین امن، کنترل فناوریهای کلیدی و مدیریت رقابت استراتژیک استوار است.
نظم آینده خاورمیانه چگونه خواهد بود؟
روح الله سوری در یادداشتی مینویسد: علیرغم وجود اختلاف روی اولویتها، نقطه اشتراک آمریکا، اسرائیل و کشورهای عربی ادغام ایران در نظم آینده خاورمیانه است و این واقعیتی است که نباید از دید دستگاه سیاست خارجی ایران پنهان بماند.
درباره قطعنامه جدید آژانس علیه ایران
محمد محمودی کیا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: تحمیل موضوعات مرتبط با توان نظامی و به طور مشخص قدرت و برد موشکی ایران به عنوان پیششرطی برای ورود به گفتوگوی هستهای تنها به پیچیدهتر شدن منازعه منجر میشود و دستیابی به یک الگوی تعامل را به افقی دورتر – یا حتی غیرقابل انتظار – موکول میکند.
یادداشت سردبیر صد آنلاین
در سالهای اخیر، هر بار که آتش در جنگلهای ایران شعله میکشد یا بخشی از عرصههای طبیعی ما آسیب میبیند، موجی از نگرانی و پرسش در افکار عمومی شکل میگیرد: آیا این اتفاقات صرفاً نتیجه بیاحتیاطی، تغییرات اقلیمی و سوءمدیریت است، یا پای دستانی در کار است که «تخریب محیطزیست» را به ابزاری برای ضربهزدن به ایران تبدیل کردهاند؟
صلح در اوکراین، خیلی نزدیک یا خیلی دور
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی مینویسد: ژان نوئل بارو، وزیر امور خارجه فرانسه نیز درباره این طرح گفت که اوکراینیها خواهان صلح هستند صلحی عادلانه که به حاکمیت همه احترام بگذارد، صلحی پایدار که تجاوزات آینده آن را زیر سؤال نبرد. صلح نمیتواند تسلیم باشد.
