پرسپولیس دوشنبهشب، در ریاض به مصاف النصر عربستان رفت تا پنجمین و حساسترین مسابقهاش در مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا را برگزار کند. این تیم که پیش از این دیدار با ۷ امتیاز در رده دوم جدول قرار داشت، برای قطعیشدنِ بیش از ۹۰ درصدی صعودش به مرحله حذفی لیگ قهرمانان آسیا نیاز به شکستدادن النصر در عربستان داشت. هرچند با توجه به قدرت تیم رقیب، کسب یک نتیجه مساوی هم با توجه به میزبانی در آخرین دیدار در ورزشگاه آزادی، میتوانست برای پرسپولیس گرهگشا باشد. بازی نهایتا با نتیجه مساوی بدون گل به پایان رسید ولی با توجه به اینکه النصریها مدت زمان زیادی را مجبور شدند ۱۰ نفره بازی کنند، شاگردان یحیی گلمحمدی، فرصت کسب سه امتیاز از این دیدار سخت را داشتند که قدر آن را ندانستند.
حالا همه چیز به روز آخر کشیده شده است؛ پرسپولیس باید در تهران الدحیل قطر را شکست دهد و منتظر نتیجه سایر تیمهای رتبه دومی در منطقه غرب آسیا باشد تا با قرارگرفتن در بین یکی از سه تیم برتر، راهی مرحله حذفی شود. فارغ از مباحث فوتبالی و فنی، حضور پرسپولیس در عربستان هم چندان بدون نکته از آب درنیامد. اینکه چرا این موضوع غیرفوتبالی هم مورد توجه قرار گرفته، مربوط به رفتار متفاوت مسئولان در استقبال از دیگری است. بعید است کسی به این زودیها ذوقزدگی و جوگیر شدن مسئولان باشگاه پرسپولیس، بهویژه مدیرعامل این باشگاه را در پذیرایی و استقبال از تیم النصر فراموش کند. مدیرعامل هم خودش و هم دخترش به همراه چند عضو دیگر باشگاه پرسپولیس رسما به فرودگاه رفتند تا به اعضای تیم النصر عربستان خوشامد بگویند. از همه عجیبتر اینکه آنها دو تخته فرش نفیس هم به ستارههای النصر اهدا کردند و دست آخر هم موقع خداحافظی به هریک از بازیکنان و اعضای این تیم، هدیه کوچکی به رسم یادبود هدیه دادند.
آن روزها بسیاری از اینکه مدیرعامل باشگاه، شأن و شخصیت پرسپولیس را حفظ نکرده و با این حجم از ذوقزدگی به استقبال عربستانیها رفته، مورد انتقاد قرار گرفت ولی زخم اصلی زمانی رونمایی شد که عربستانیها یکصدم کاری را که پرسپولیسیها در تهران انجام دادند، برای این تیم در ریاض نکردند. درواقع هیچ مسئول بلندپایهای از باشگاه النصر به استقبال تیم پرسپولیس نرفت. اعضای خرد هم بعید است به استقبال این تیم رفته باشند. آنطورکه عنوان شده مسئولان النصر حتی اسکورتی هم برای همراهی تیم پرسپولیس در نظر نگرفتند. عجیب آنکه شرایط میزبانی چنان بد بود که صدای یحیی گلمحمدی بهعنوان سرمربی و مهدی ترابی به عنوان بازیکن هم بلند شد.
پرسپولیسیها برای حضور در کنفرانس خبری یا جابهجایی در ورزشگاه سردرگم بودند و شایعه شده که بعضا ۴۰ دقیقه به دنبال محل موردنیاز میگشتهاند. نکته بدتر آنکه النصریها دو، سه نفری را هم که به باشگاه پرسپولیس برای رتق و فتق امور معرفی کرده بودند، سردرگم بوده و شناختی از ورزشگاه نداشتهاند. چنین رفتاری را باید کنار استقبال عجیب و غریب مسئولان، نه هواداران، از تیم النصر در تهران، در فرودگاه و هتل اسپیناس گذاشت تا مشخص شود تفاوتها چقدر است. البته که نمیشود در این بین خردهای به النصریها گرفت؛ چرا که آنها موارد حرفهای را رعایت کرده و مثل مسئولان پرسپولیس ذوقزده و جوگیر نشان ندادهاند.
این ماجرا شاید تبدیل به درس عبرتی برای همین مدیران و مسئولان ورزشی شود که در آینده از انجام کارهای هیجانی پرهیز کنند. شاید همین بخش از صحبتهای افشین پیروانی، مدیر ورزشی باشگاه پرسپولیس، کافی باشد تا آنچه بر پرسپولیس در ریاض گذشته، روشن شود و مایه عبرت. «ما خیلی ویژه از النصر استقبال کرده بودیم و توقع داشتیم حواسشان به تیم ما باشد. ما حتی داخل ایران هم به هر شهری میرویم، با اسکورت از فرودگاه خارج میشویم اما اینجا اصلا اسکورت نداشتیم. استادیوم هم طوری بود که زمانی که خود من برای جلسه مدیران تیم رفتم، نیم ساعت در استادیوم میچرخیدم و هیچکس نمیآمد. ما آنجا هم معترض بودیم که هیچکس نیامد حتی خوشامد بگوید. استادیومشان چندین در داشت و رانندههایشان هم بلد نبودند. ۴۵ دقیقه طول کشید که آقای گلمحمدی به کنفرانس برسند. فکر میکنم میتوانستند بهتر استقبال کنند. درخصوص مشکلات پرواز هم مسئولان ایرلاین باید به ما اطلاع میدادند که مشکلاتی برای ورود به خاک عربستان دارند. منِ نوعی نمیدانم چه ایرلاینی اجازه ورود به چه کشوری دارد و چه ایرلاینی ندارد. اینها بحثهای تخصصی است».