در مورد ویژگیهای ژوزه مورایس زیاد نوشتهایم. در همین مسابقه بزرگ با پرسپولیس او بار دیگر تواناییها و تاثیر خود را نشان داد. مورایس همه ویژگیهای یک مربی حرفهای را دارد؛ آنها که میدانند بیرون زمین چطور رفتار کنند، قبل و بعد از بازی چه بگویند و از همه مهمتر اینکه برای هر مسابقه پلن ویژهای داشته باشند. در حالی که همه فکر میکردند طبق قانون فوتبال او هر ۶ پرسپولیسی تیمش را درون ترکیب خواهد گذاشت، چنین نکرد و قید انگیزه مقابل تیم سابق را زد!
سپاهان جوری بازی کرد که یحیی گل محمدی نتوانست تاکتیکها و افکارش را به بازی دیکته کند. او در تعویضها هم این توانایی بازی خوانی را نشان داد اما اوج کار فنی مورایس در یک نکته بود؛ اگر به تمام فوتبال دوستان ایرانی میگفتید: «فقط حق دارید از یک ستاره پرسپولیسی در ترکیب سپاهان استفاده کنید» شک نکنید که بالای ۹۰ درصد «عیسی آل کثیر» را در ترکیب میگذاشتند اما مورایس چنین نکرد.
از انگیزه بالای مهاجم سابق پرسپولیس مقابل تیم سابقش - برای اینکه نشان دهد ارزش آن رقم درخواستی را داشته - تا برخورد تماشاگران که دلارهای فیک آماده کرده بودند تا بر سر او بریزند، به راحتی گذشت! اصلا انگیزههای روانی به کنار، عیسی در چند بازی اخیر ستاره بی چون و چرای سپاهان بوده و همین بازی قبلی دو گل زد. او برای آقای گلی دورخیز کرده و میخواهد غیبت در چند بازی نخست لیگ را جبران کند. عیسی بار قبل در همین ورزشگاه، در جدال همین دو تیم، گل سرنوشت ساز برتری پرسپولیس را زد و هرجور حساب کنید او باید فیکس بازی میکرد. اصلاً عیسی هیچ! تمام فوتبال در حسرت زوج مخوف خط حمله سپاهان هستند. «شهریار مغانلو» که با فاصله بهترین مهاجم حال حاضر لیگ ماست و آقای گل فصل قبل هم جایی در ترکیب اصلی تیمش نداشت.
به این جمله دقت کنید؛ مورایس در مهمترین بازی فصل مقابل رقیب مستقیم قهرمانی، به هیچ کدام از زوج گلزن خط حملهاش احتیاجی نداشت! او به عنوان یار تعویضی هم تنها شهریار را به بازی فرستاد و عیسی ۹۰ دقیقه از روی نیمکت تماشاگر بازی بود. عجیب است ولی باور کنید که این اتفاق در ورزشگاه نقش جهان افتاد!