به گزارش صد آنلاین ، مثانه شما ادرار را نگه می دارد تا زمانی که زمان و مکان مناسب برای تخلیه ی آن پیدا کنید. ادرار از کلیه های شما به مثانه می ریزد، در کلیه مواد زائد و مواد شیمیایی مضر از خون شما فیلتر شده و به ادرار تبدیل می شود.
مثانه شما می تواند حدود 4 فنجان ادرار را در خود نگه دارد. وقتی این عضو از بدن شما پر است، پایانه های عصبی در آنجا سیگنال هایی را به مغز شما ارسال می کنند. هنگامی که آماده تخلیه ادرار می شوید، دیواره های مثانه سفت می شوند و عضله دریچه مانندی باز می شود تا مایع ادرار کاملا خارج شود.
بی اختیاری ادرار در واقع زمانی است که نمی خواهید ادرار کنید اما ادرار می کنید. ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که سرفه میکنید یا میخندید، یا ممکن است یک میل شدید و ناگهانی برای دفع ادرار احساس کنید. برخی از چیزهایی که می خورید یا می نوشید می تواند باعث آن شود، مانند یبوست، بارداری یا زایمان.
یک مشکل زمینه ای سلامتی مانند عفونت یا بزرگ شدن پروستات نیز می تواند باعث بی اختیاری ادرار شود. این بیماری بسته به آنچه باعث آن است، ممکن است خود به خود از بین برود. اگر اینطور نیست، پزشک ممکن است تغییراتی را در رژیم غذایی شما اعمال کند، به شما ورزشهایی خاص پیشنهاد کند، دارو برای شما تجویز کند، دستگاههای خاصی به شما معرفی کند یا جراحی را پیشنهاد دهد.
میل به ادرار کردن معمولاً با پر شدن مثانه به تدریج ظاهر می شود. با مثانه ی بیش فعال، ماهیچه های مثانه شما قبل از اینکه باید منقبض شوند، شروع به منقبض شدن می کنند و این منجر به نیاز ناگهانی به دفع ادرار می شود. این احساس می تواند آنقدر قوی باشد که وقتی نمی خواهید، ادرار می کنید.
این وضعیت می تواند شما را دو یا چند بار در طول شب بیدار کند یا مجبور شوید هشت بار یا بیشتر در روز به دستشویی بروید. پزشک شما ممکن است درمان هایی مانند آنهایی که برای بی اختیاری استفاده می شود را توصیه کند.
دستگاه ادراری شما شامل مثانه، کلیه ها و لوله هایی است که آنها را به هم متصل می کند (حالب ها) و لوله ای که ادرار را به خارج از بدن شما هدایت می کند(مجرای ادرار).
باکتری ها می توانند از طریق مجرای ادرار وارد شوند و مجاری ادراری شما را آلوده کنند. این امر میتواند مثانه شما را ملتهب و متورم کند و زمانی که می خواهید ادرار را دفع کنید، باعث درد میشود. اگر هیچ مشکل سلامتی دیگری ندارید، آنتی بیوتیک ها معمولاً می توانند عفونت ادراری را در چند روز از بین ببرند.
سیستیت زمانی است که چیزی مثانه یا سایر قسمت های دستگاه ادراری شما را ملتهب می کند. معمولاً به دلیل عفونت ادراری ایجاد می شود، اما بیماری دیگری یا داروهای خاصی نیز می توانند زمینه را برای ابتلا به این بیماری فراهم کنند. در زنان، کرمهای موضعی، اسپریها یا سایر محصولات نیز میتوانند باعث ایجاد آن شوند.
آنتی بیوتیک ها می توانند سیستیت ناشی از عفونت را درمان کنند؛ در موارد دیگر، پزشک ممکن است دارودرمانی،جراحی یا استفاده از پالس های الکتریکی برای کاهش درد را توصیه کند.
سرطان مثانه زمانی شروع می شود که سلول های خاصی در مثانه خارج از کنترل رشد می کنند و تومور را تشکیل می دهند. پزشک شما ممکن است جراحی را برای از بین بردن هر چه بیشتر سرطان و سپس شیمی درمانی یا پرتودرمانی را برای از بین بردن سلول های مضری که ممکن است هنوز وجود داشته باشد، پیشنهاد دهد.
گاهی اوقات کل مثانه برای جلوگیری از ظاهر شدن سرطان های جدید در آینده خارج می شود.