به گزارش صد آنلاین، عوامل متعددی در ایجاد آن نقش دارند که برخی از مهمترین گروههای در معرض خطر عبارتاند از:
کاهش سطح استروژن پس از یائسگی، سرعت از دستدادن تراکم استخوان را افزایش میدهد.
زنان بهطور کلی تراکم استخوانی کمتری نسبت به مردان دارند.
افرادی با جثه کوچک یا شاخص توده بدنی (BMI) پایین، ذخیره استخوانی کمتری دارند.
کمبود وزن ممکن است به تغذیه ناکافی یا کمبود مواد معدنی ضروری مرتبط باشد.
فعالیت بدنی ناکافی (بهویژه ورزشهای تحمل وزن مانند پیادهروی یا تمرینات مقاومتی) موجب کاهش تراکم استخوان میشود.
نشستن طولانیمدت با کاهش سلامت استخوانها مرتبط است.
سیگار: جذب کلسیم را مختل میکند و بر تولید سلولهای استخوانساز تأثیر منفی میگذارد.
الکل: متابولیسم کلسیم و ویتامین D را مختل میکند و ممکن است مستقیماً به سلولهای استخوانی آسیب برساند.
کمبود دریافت مواد مغذی حیاتی مانند کلسیم، ویتامین D و پروتئین، استخوانها را ضعیف میکند.
کاهش وزن شدید و اختلالات هورمونی (مانند قطع قاعدگی در زنان) نیز خطر پوکی استخوان را افزایش میدهد.
سابقه خانوادگی: وجود پوکی استخوان در خانواده احتمال ابتلا را افزایش میدهد.
سن: افراد بالای ۵۰ سال، بهویژه زنان، بیشتر در معرض خطرند.
مصرف طولانیمدت کورتیکواستروئیدها (مانند پردنیزون) که بر فرایند بازسازی استخوان تأثیر میگذارند.
بیماریهای زمینهای: مانند پرکاری تیروئید، آرتریت روماتوئید، یا بیماریهای گوارشی که جذب مواد معدنی را مختل میکنند.
کمبود ویتامین D و کلسیم در رژیم غذایی.
تغذیه مناسب: مصرف کافی کلسیم (لبنیات، سبزیجات برگدار)، ویتامین D (نور خورشید، ماهیهای چرب) و پروتئین.
فعالیت بدنی منظم: ورزشهای تحمل وزن و تمرینات مقاومتی.
پرهیز از سیگار و الکل.
بررسی تراکم استخوان (بهویژه برای زنان بالای ۶۵ سال یا افراد با عوامل خطر بالا)./اختصاصی صد آنلاین