افزایش خطر آلزایمر در کمین این زنان

اکنون، یک مطالعه نشان داده است که استرس منجر به افزایش بتا آمیلوئید - پروتئینی که پلاک های موجود در مغز افراد مبتلا به آلزایمر را تشکیل می دهد - در موش های ماده می شود. تحقیقات بیشتری برای تایید مکانیسم های پشت این تفاوت و اینکه آیا همین اتفاق در افراد رخ می دهد یا خیر، مورد نیاز است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از مدیکال نیوز تودی بیماری آلزایمر شایع ترین نوع زوال عقل است که تا 70 درصد موارد زوال عقل را ایجاد می کند. طبق گزارش انجمن آلزایمر، این بیماری حدود 6 میلیون نفر را در ایالات متحده تحت تاثیر قرار می دهد و حدود دو سوم افراد مبتلا را زنان تشکیل می دهند.

افزایش سن بزرگترین عامل خطر ابتلا به بیماری آلزایمر است و زنان به طور متوسط بیشتر از مردان عمر می کنند. بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)در سال 2021، امید به زندگی زنان در بدو تولد در ایالات متحده 79.1 سال بود، در حالی که این رقم برای مردان 73.2 بود.

دکتر امر مک سوینی مدیر عامل و مشاور رادیولوژیست عصبی گفت: «خطر ابتلا به بیماری آلزایمر چند عاملی است، با بروز بیشتر در زنان نسبت به مردان، حتی زمانی که برای میانگین طول عمر زنان تنظیم شود. "

چرا زنان بیشتر از مردان در معرض خطر هستند؟

این سال های اضافی زندگی به تنهایی نمی توانند تفاوت خطر ابتلا به آلزایمر را بین زنان و مردان به طور کامل توضیح دهند. تحقیقات اخیر نشان داده است که تغییرات هورمونی پس از یائسگی ممکن است به خطر کمک کند و زنان ممکن است خطر ژنتیکی بیشتری نیز داشته باشند - به نظر می رسد نوع ژن APOE e4Trusted Source که خطر زوال عقل را افزایش می دهد و حدود 15 تا 25 درصد افراد آن را حمل می کنند، در زنان تأثیر بیشتری نسبت به مردان دارد.

همچنین عوامل اجتماعی و سبک زندگی در دست بررسی است. انجمن آلزایمر اخیراً گزارش داده است که زنانی که شغلی با حقوق دریافت می‌کنند، نسبت به زنانی که این کار را نمی‌کنند، در اواخر عمر کاهش حافظه کمتری داشته‌اند.

تحقیقات اخیر بر این موضوع متمرکز شده است که آیا استرس یک عامل کمک کننده است یا خیر؟

سطوح مشابه استرس اما در سطوح بتا آمیلوئید تفاوت معنی داری وجود داشت.

در موش های ماده، سطح بتا آمیلوئید در مایع بینابینی در 2 ساعت اول استرس حدود 50 درصد افزایش یافت و برای بقیه دوره نظارت بالا ماند. تنها حدود 20 درصد از موش‌های نر افزایش کمی و تاخیری در بتا آمیلوئید را نشان دادند.

دکتر کریتو اهمیت بتا آمیلوئید افزایش یافته در مایع بین بافتی را توضیح داد: "در موش ها ارتباط تنگاتنگی بین غلظت بتا آمیلوئید [مایع بینابینی] در یک ناحیه مغز بتا آمیلوئید ایجاد می کند وجود دارد. بشقاب ها بتا آمیلوئید [مایع بینابینی] افزایش یافته همچنین باعث تشکیل پلاک می شود (برعکس با بتا آمیلوئید سرکوب شده [مایع بینابینی]).

با این حال، او افزود: «مقایسه مستقیم در انسان دشوار است، زیرا ما نمی توانیم [مایع بینابینی] را به راحتی در افراد اندازه گیری کنیم.»

کلید تفاوت بین مردان و زنان پاسخ سلولی به هورمون استرس، فاکتور آزادکننده کورتیکوتروپین منبع معتبر (CRF) بود.

در موش های ماده، سلول های عصبی این هورمون را می گیرند. آبشار وقایعی که به دنبال آن رخ می دهد، سطح بتا آمیلوئید را در مغز افزایش می دهد. سلول های عصبی موش های نر این هورمون را جذب نمی کنند.

محققان پیشنهاد می کنند که این به دلیل عملکرد متفاوت گیرنده CRF در مردان و زنان است.

«در حالی که این مطالعه قویاً نشان می‌دهد که استرس یکی از عوامل بالقوه است که ممکن است بر ریسک تأثیر بگذارد، به طور قابل توجهی، هنوز تنها یکی از عوامل متعدد است. با این حال، نویسندگان اولین کسانی هستند که در سطح سیگنالینگ سلولی، تعیین کردند که چرا استرس به طور متفاوتی بر پروتئین های مرتبط با بیماری در مردان و زنان تأثیر می گذارد.

در حالی که این یافته در موش ها مهم است، محققان تشخیص می دهند که مکانیسم ممکن است در افراد یکسان نباشد. با این حال، همانطور که دکتر مک سوئینی توضیح داد، یافته های آنها ممکن است به نشان دادن مسیرهایی برای تحقیقات و درمان بیشتر کمک کند.

مک سوئینی گفت: «نمی توان با اطمینان بیان کرد که این پاسخ متفاوت به استرس در موش ها دقیقاً به انسان ترجمه می شود. با این حال، توضیح فیزیولوژیکی در موش‌ها جالب است و می‌تواند حداقل تا حدودی توضیحی برای تفاوت‌های جنسیتی بین مردان و زنان در خطر ابتلا به آلزایمر ارائه دهد.

او افزود: "این یافته به نوبه خود در هدایت تحقیقات دارویی آینده به سمت گزینه های درمانی جدید که ممکن است بین مردان و زنان متفاوت باشد، مهم است."