به گزارش صدآنلاین، بنیامین، کوچکترین پسر حضرت یعقوب (ع) و تنها برادر تنی حضرت یوسف (ع)، از چهرههای محبوب و تأثیرگذار در بخش پایانی داستان یوسف است. او با وجود پاکدامنی، تقوا و جایگاه ویژهای که نزد پدر و برادرش داشت، بر اساس اتفاق نظر مفسران و مورخان اسلامی، به مقام نبوت نرسید.
آیا بنیامین پیامبر بود؟
پاسخ منابع دینی بهروشنی منفی است: بنیامین پیامبر نبود.
در قرآن کریم تنها از حضرت یوسف (ع) در میان فرزندان یعقوب بهعنوان پیامبر یاد شده است. نام بنیامین در قرآن نیامده، اما یوسف (ع) چند بار از او با تعبیر «أخی» (برادرم) یاد میکند که نشانگر محبت عمیق میان آن دو است.
منابع تفسیری و روایی در میان شیعه و اهل سنت هیچ نشانهای از نبوت بنیامین ذکر نکردهاند. بر اساس این منابع، پس از حضرت یوسف (ع) تا زمان حضرت موسی (ع)، نبوت در نسل «لاوی» (یکی دیگر از پسران یعقوب) ادامه یافت، در حالیکه حکومت و اداره امور در نسل یوسف باقی ماند.
انتخاب الهی نیز عامل تعیینکننده در این مسئله است. هرچند بنیامین فردی مؤمن، پاک و صالح بود، اما مقام نبوت موهبتی الهی است و به خواست خدا به افراد خاصی عطا میشود.
تولد و نامگذاری بنیامین
بنیامین دومین پسر راحیل، همسر محبوب حضرت یعقوب (ع)، بود. مادرش در هنگام زایمان در مسیر بازگشت به کنعان درگذشت و پیش از مرگ، او را «بِناونی» نامید، یعنی «پسر رنج من». حضرت یعقوب (ع) این نام را به «بنیامین» تغییر داد؛ واژهای عبری به معنای «پسر دست راست» یا «فرزند برکت». این تغییر نام نشان از محبت و توجه خاص یعقوب (ع) به او داشت.
جایگاه ویژه نزد پدر
پس از گم شدن یوسف (ع) و درگذشت راحیل، بنیامین تنها یادگار آن مادر و مایه تسلای دل حضرت یعقوب (ع) شد. طبیعی بود که محبت پدر نسبت به او بیشتر شود، و همین علاقه موجب حسادت دیگر برادران گردید. بنیامین که کوچکتر و آرامتر از سایر برادران بود، سالها در سایه غم یوسف (ع) و اندوه پدر زندگی کرد.
نقش بنیامین در بازگشت به مصر
در دوران قحطی، یعقوب (ع) ده پسر بزرگترش را برای خرید آذوقه به مصر فرستاد اما بنیامین را نزد خود نگه داشت. هنگامی که یوسف (ع) – که هنوز خود را آشکار نکرده بود – شرط کرد که در سفر بعدی باید برادر کوچکترشان را بیاورند، یعقوب (ع) با اکراه و پس از گرفتن پیمان سخت از پسرانش، اجازه داد بنیامین نیز همراه آنان به مصر برود.
در مصر، یوسف (ع) برادرش را به خلوت برد و خود را به او معرفی کرد. سپس با نقشهای حکیمانه، جام سلطنتی را در بار بنیامین قرار داد تا بتواند او را طبق قانون نزد خود نگه دارد. این ماجرا نه برای انتقام، بلکه برای آزمایش برادران و تحقق وعده الهی بود.
فرجام زندگی بنیامین
پس از آشکار شدن حقیقت و دیدار دوباره یعقوب (ع) با یوسف (ع)، بنیامین نیز همراه خانواده به مصر رفت و در کنار برادرش در آرامش و عزت زندگی کرد. او سرسلسله یکی از اسباط دوازدهگانه بنیاسرائیل شد. سبط بنیامین در تاریخ یهود جایگاهی برجسته داشت؛ از جمله، شائول (طالوت) نخستین پادشاه بنیاسرائیل از نسل او بود. همچنین معبد سلیمان (ع) در سرزمینی بنا شد که سهم سبط بنیامین بود. بنیامین سالها بعد در مصر درگذشت و نامش تا همیشه با وفاداری، پاکی و برادری گره خورده است.