به گزارش صد آنلاین، در زبان عربی، «کظم» به معنای گلو یا جایی که نفس از آن خارج میشود، است. بنابراین، «کظم غیظ» به معنای جلوگیری از بروز خشم و نگهداشتن آن در دل است. خشم (غیظ) به شدت احساسات و تلاطمهایی اشاره دارد که انسان در مواجهه با خطاها و عملکرد نادرست دیگران تجربه میکند. در این مواقع، واکنش صحیح و اخلاقی این است که فرد خشم خود را پنهان کرده و بر آن غلبه کند.
قرآن کریم به وضوح به این فضیلت اشاره کرده و آن را به عنوان ویژگیهای نیکوکاران ذکر میکند:
«الَّذِینَ ینفِقُونَ فِی السَّرَّاء وَ الضَّرَّاء وَ الْکَاظِمِینَ الْغَیظَ وَ الْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ»
«کسانی که در خوشی و سختی انفاق میکنند، خشم خود را فرو میبرند و از خطاهای مردم در میگذرند.»
خشم، در واقع نیرویی دفاعی است که در مواقع خطر به کار میآید. اما هنگامی که این احساس کنترل نشده و افراطی شود، میتواند به نتایج منفی منجر شود. بنابراین، کظم غیظ به عنوان یک صفت مثبت، در مواقعی که خشم توجیهپذیر نیست، بسیار بااهمیت است.
غضب بدون کنترل میتواند به عواقب خطرناکی منجر شود:
برای مقابله با خشم و تقویت کظم غیظ، میتوان از روشهای زیر استفاده کرد:
کظم غیظ نه تنها از فضایل اخلاقی به شمار میرود، بلکه به تقویت روابط اجتماعی و جلوگیری از آسیبهای ناشی از خشم نیز کمک میکند. این ویژگی به فرد اجازه میدهد تا در برابر مشکلات و خطاهای دیگران با صبر و حوصله واکنش نشان دهد و از هرگونه تخریب یا انتقامجویی خودداری کند.