الگوی نوشتن از برهوت زیبا در احوال حج‌

می‌خواستم در جایی قرار بگیرم که مشابهش وجود نداشت، دفتر یادداشتی با خودم بردم به مکه تا وقایع تمام روزها را بنویسم، از فرودگاه و داخل هواپیما شروع به نوشتن کردم ولی اصلاً نمی‌دانستم به سفرنامه منتهی می‌شود.

وقتی «خسی در میقات» را خواندم دیدم جلال آل‌احمد که سال 43 مشرف شده، رویدادهایی را روایت کرده است که الآن وجود ندارد و برای من یک امر بدیع بود.

حس کردم اگر من هم اتفاقات این سفر زیارتی و شاید سیاحتی را بنویسم نتیجه خوبی خواهد داشت، در زندگی 40روزه در مکه و مدینه، تمام مواردی را که اتفاق می‌افتاد و با آنها برخورد می‌کردم، نوشتم.

بعداً دیدم چقدر جریان خوبی است؛ هم تاریخ دارد، هم مکان دارد، هم به وقایع آنجا اشاره می‌کند و نهایتاً من در حال روایت یک رویداد اجتماعی هستم.

حدود یک سال و نیم پس از برگشت، مشغول مطالعه و بازنویسی همان نوشته‌ها بودم، بعد سفرنامه را به کارشناسان حوزه هنری دادم تا نظر بدهند که آن را پسندیدند و بیش از یک سال دیگر زمان صرف جلسات کارشناسی شد تا آماده چاپ شود./ تسنیم

.

انتهای پیام/+