این ماده عامل حدود ۲۲ درصد مرگ و میرهای ناشی از سرطان است

به گزارش صد آنلاین ، پلی فنول ها مواد شیمیایی موجود در مواد غذایی می باشند که به جلوگیری از آسیب رادیکال های آزاد به بدن کمک می کنند. رادیکال های آزاد مولکول های ناپایداری هستند که می توانند منجر به آسیب عروق و بسیاری از مشکلات سلامتی شوند.

رادیکالهای آزاد با حمله به غشا سیتوپلاسمی و نابود کردن آن، به DNA دسترسی پیدا کرده و از طریق تغییر آن باعث بیماریهایی مثل سرطان میشوند. چندین هزار از ترکیبات پلی فنولی در گیاهان شناخته شده است که همگی در گروههای مختلف دسته بندی میشوند.  

در شرایط آزمایشگاهی و یا در داخل بدن مواد پلی فنول باعث : - کاهش التهاب به وسیله مهار ادم - جلوگیری از رشد تومورها - تعدیل کردن سیستم ایمنی بدن - جلوگیری از پوکی و اختلالات استخوان - افزایش مقاومت مویرگی با فعال کردن ترکیباتی در عروق خونی - محافظت از سیستم قلبی عروقی - محافظت ازشبکیه چشم - افزایش وزن بدن و اما از

مهمترین منابع غنی از پلی فنول عبارتند از: چای سبز ، خانواده نعناع ها ، رزماری، برگ بنه، گل سرخ، مریم گلی و ...

سَرَطان یا چَنگار  (به انگلیسی: Cancer) به گروهی از بیماری‌ها گفته می‌شود که شامل رشد غیرطبیعی سلول‌های تغییر یافته با توانایی حمله یا انتشار به سایر قسمت‌های بدن است. در سلول‌های سرطانی سازوکارهای طبیعی تقسیم و رشد سلول‌ها دچار اشکال می‌شود. این توده‌های سلولی با تومورهای خوش‌خیم که توانایی متاستاز و گسترش در بدن ندارند، متضاد است و می‌توانند در بخش‌های مختلف بدن تومور ایجاد کنند. علائم و نشانه‌های بیماری بسته به شرایط و نوع سرطان متفاوت است اما علائم احتمالی عبارتند از ایجاد توده در بخشی از بدن، خونریزی غیرطبیعی، سرفه‌های طولانی، کاهش وزن غیرقابل توضیح و تغییر در دفع مدفوع. این علائم در حالی که می‌توانند نشانه سرطان باشند در مواردی از اختلالات و عارضه‌های دیگری نشات می‌گیرند.  امروزه بیش از ۱۰۰ نوع سرطان در انسان شناخته شده‌است. 

مصرف دخانیات عامل حدود ۲۲ درصد مرگ و میرهای ناشی از سرطان است.  ۱۰ درصد دیگر به دلیل چاقی، رژیم غذایی نامناسب، عدم فعالیت بدنی یا سوءمصرف الکل رخ می‌دهد. عوامل دیگر نظیر عفونت‌های خاص، قرار گرفتن در معرض پرتو یونیزان و آلاینده‌های محیطی نیز در ابتلا به سرطان مؤثر است. همچنین تقریباً ۵ تا ۱۰ درصد از سرطان‌ها به دلیل نقص‌های ژنتیکی ارثی رخ می‌دهند.  در کشورهای در حال توسعه، ۱۵ درصد از سرطان‌ها به دلیل عفونت‌هایی مانند هلیکوباکتر پیلوری، هپاتیت B، هپاتیت C، ویروس پاپیلوم انسانی، ویروس اپشتین–بار و ویروس نقص ایمنی اکتسابی (HIV) است.  به‌طور معمول، تغییرات ژنتیکی بسیاری قبل از ایجاد سرطان در سلول نیاز است و این عوامل، تا حدی، با تغییر ژن‌های یک سلول همراه هستند و شرایط را برای ایجاد سرطان فراهم می‌کنند.  سرطان اگر دارای توده سلولی باشد، با معاینه پزشکی و در غیر این صورت می‌توان با علائم و نشانه‌های خاص یا آزمایش‌های غربالگری تشخیص داد که معمولاً با تصویربرداری پزشکی بررسی و با بیوپسی تأیید می‌شود.

21458/غ