دوشنبه ۰۵ آذر ۱۴۰۳
نویسنده: عمر سمیر
از آنجا که خلیج فارس با مرکزیت عربستان سعودی همیشه وتوی محکمی در برابر هرگونه تلاش مصر برای توسعه روابط دو جانبه با ایران قائل بوده و از آنجا که مصر همیشه به عنوان یک اصل سیاست خارجی خود اعلام کرده که امنیت خلیج فارس بخشی از امنیت ملی مصر است؛ بنابراین توافق عربستان و ایران دقیقا در لحظه کنونی که کشمکش رسانه‌ای شدیدی میان مصر و عربستان و برخی کشورهای حاشیه خلیج فارس در جریان است، چه معنایی در سیاست خارجی مصر دارد؟
این تحولات همچنین در شرایطی است که حکومت مصر در کنار امارات در کشمکشی غیرعلنی با محور عربستان صف آرایی کرده است. عربستانی که به نظر می‌رسد منافع، شبکه روابط و جایگاه خود را در منطقه و جهان را بازترسیم می‌کند. این تحولات همچنین با موضع مبهم و به نوعی ناخشنود امارات از توافق عربستان و ایران هم زمان است. توافق این دو کشور برخلاف جهت نقشه‌های محمد بن زاید در حرکت است. نقشه‌هایی که در آن بارها تلاش شد برای عملیات تشکیل ائتلافی سنی در مقابله با ایران میانجی گری شود.
بسیار زود است که به چین و روسیه به عنوان جایگزین واقعی غرب برای مصر نگاه شود. مصر همچنان میان دو اردوگاه در منطقه برای پیوستن به آنها سرگردان است. اردوگاه عربستان که دو جزیره تیران و صنافیر را در مقابل حمایت مالی به این کشور اعطا کرد و اردوگاه امارات متحده عربی که بزرگترین سرمایه گذار در مصر به شمار می‌رود. امارات همچنان در حال افزایش سیطره خود بر تمام دارایی‌ها و بخش‌های ممکن از بخش بهداشت و داروسازی گرفته تا آموزش و کشاورزی و بنادر. حتی این افزایش اشتهای امارات با رقبایی از سوی کشورهای حاشیه خلیج فارس مواجه شده است. چه بسا بخشی از ناراحتی اخیر عربستان به این مسئله بازمی‌گردد که چیزی برای سیطره در مصر پیدا نکرده است.
اخیرا مصر به رهبری عبدالفتاح السیسی، رئیس جمهوری این کشور، هیچ گامی بدون متحد راهبردی خود امارات برنمی‌دارد از افتتاح هتل گرفته تا پایگاه‌های نظامی در سواحل دریای سرخ که امارات به بخش مهمی از امنیت آن با پایگاه‌های خود در یمن تبدیل شده است.
کشورهای حاشیه خلیج فارس و در راس آنها امارات با اعمال حق وتو بر مصر از انجام هر گونه روند بهبود روابط این کشور با قطر و ترکیه مانع شدند و بعد از این که شدت این وتو کاهش یافت و کشورهای حاشیه خلیج فارس روابط خود را با این دو کشور بهبود بخشیدند مصر نیز روابط خود را با آنها تصحیح کرد. از این رو باید این پرسش را مطح کنیم که آیا مصر نیز از این وتو رهایی خواهد یافت و روابط خود با ایران را بهبود می‌بخشد؟
منبع:العربی الجدید