ما می‌گوییم شیطان فریب دهنده است از کجا معلوم که شیطان پیغمبران را فریب نداده است؟

ما نمی‌گوییم: «شیطان فریب دهنده است»، بلکه اولاً خداوند متعال فرمود که او دشمن آشکار شماست و تلاش می‌کند که شما را فریب دهد؛ و ثانیاً خودش اقرار نمود که می‌کوشد تا همگان را فریب دهد.

بیشتر بدانید / روش ساده قرب به امام زمان عج / هر روز این کار رانجام دهید / ویدئوی تاثیر گذار

هرگاه برای موضوعی پرسیده شود: «از کجا معلوم؟»، یعنی هیچ دلیل عقلی، علمی، سند یا شاهدی برای آن فرضیه در ذهن پرسشگر وجود ندارد! حال چرا انسان، عقل، علم، معلومات و مستندات را رها کند و ذهن خودش را با مجهولاتِ مشکوک مشوش نماید؟!

در برابر هر واقعیت و حقیقتی نیز می‌توان با یک «از کجا معلوم؟»، ایجاد تردید، تشکیک و شبهه نمود؛ لذا پاسخش این است که «برو مطالعه و تحقیق کن و یافته‌ها را به عقل شریف ارجاع بده، تا مجهول برایت معلوم گردد».

●- بی‌تردید، پرسش صادقانۀ «از کجا معلوم؟»، باید در برابر یک امر مجهول مطرح گردد، نه آن چه معلوم است؛ کسی وسط روز نمی‌پرسد: «از کجا معلوم که روز است؟» و اگر بپرسد، دیگران به چشم بیمار روانی به او نگاه می‌کنند و برایش پاسخ عقلی، علمی، تجربی و ... نمی‌آورند. عصمت انبیای الهی و وحیانت قرآن مجید نیز مانند روز روشن است.

شیاطین و انبیاء علیهم السلام

هیچ تردیدی وجود ندارد که ابلیس لعین و تمامی شیاطین جنّ و انس، دشمن انسان و از جمله انبیای إلهی می‌باشند و برای انحراف آنان نیز تلاش می‌کنند؛ لذا ضمن تذکر این که اولاً شیطان دشمن است و ثانیاً شیطان فقط ابلیس لعین نیست، بلکه بسیاری از انسان‌ها و جنّیان نیز شیطان می‌باشند، فرمود:

«وَكَذَلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَيَاطِينَ الْإِنْسِ وَالْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ» (الأنعام، 112)

- اينچنين در برابر هر پيامبری دشمني از شياطين انس و جن قرار داديم كه سخنان فريبنده و بياساس ‍ (برای اغفال مردم) به طور سری (و درگوشی) به يكديگر می‏گفتند و اگر پروردگار تو می‏خواست چنين نمی‏كردند (و اجبارا می‏توانست جلو آنها را بگيرد ولی اجبار سودی ندارد) بنابراين آنها و تهمت هايشان را به حال خود واگذار!

شیطان، در برابر انبیا و انسان‌های مؤمن و همگان قرار می‌گیرد، چرا که خصم است، اما شیطان که یک قدرت بلامنازع نیست که حتی خداوند سبحان را شکست دهد، بلکه این خداست که القائات، وسوسه‌ها و نقشه‌های شیطانی را برای بندگان مؤمنش که انبیا در رأس آنها قرار دارند، خنثی می‌سازد؛ چنان که فرمود:

«وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ وَلَا نَبِيٍّ إِلَّا إِذَا تَمَنَّى أَلْقَى الشَّيْطَانُ فِي أُمْنِيَّتِهِ فَيَنْسَخُ اللَّهُ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ ثُمَّ يُحْكِمُ اللَّهُ آيَاتِهِ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ» (الحجّ، 52)

• ما هيچ رسول و پيامبری را پيش از تو نفرستاديم مگر اينكه هر گاه آرزو می‏كرد (و طرحی برای پيش برد اهداف الهی خود می‏ريخت) شيطان القائاتی در آن می‏كرد، اما خداوند القائات شيطان را از ميان می‏برد سپس آيات خود را استحكام می‏بخشيد و خداوند عليم و حكيم است.

سلطۀ شیطان

خداوند سبحان در قرآن کریم فرمود که شیطان هیچ تسلطی بر مؤمنان و متوکلان ندارد، بلکه تسلط او فقط بر کسانی است که خودشان ولایت [سرپرستی و دوستی] او را برگزیده‌اند:

«إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ * إِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ وَالَّذِينَ هُمْ بِهِ مُشْرِكُونَ» (النّحل، 99 و 100)

- چرا كه او تسلطی بر كسانی كه ايمان دارند و بر پروردگارشان توكل می‏كنند ندارد * تنها تسلط او بر كسانی است كه او را به سرپرستی خود برگزيده‌اند و آنها كه نسبت به او شرك می‏ورزند (و فرمانش را بجای فرمان خدا لازم الاجرا می‏دانند).

بنابراین، او حتی بر بندگان مؤمن و متوکل تسلطی ندارد، چه رسد به انبیای الهی؛ اما اگر کسی او را به سرپرستی برگزیند، بر گُرده‌اش سوار می‌شود.

فرودگاه شیطان

ابلیس لعین و شیاطن جنّ و انس، گرداگرد همگان و از جمله اهل عصمت علیهم السلام می‌چرخند تا راه نفوذی پیدا کنند، اما خداوند متعال فرموده است که کجا فرود می‌آیند:

«هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَى مَنْ تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ * تَنَزَّلُ عَلَى كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ» (الشعراء، 221 و 222)

- آيا به شما خبر بدهم، شياطين بر چه كسی نازل می‏شوند؟ * بر هر دروغگوی گنهكار نازل می‏گردند.

بنابراین، از آنجا که مؤمنان اهل دروغ و گناه نیستند، شیاطین نمی‌توانند بر آنها نازل شوند و به قلب آنان فرود آیند؛ چه رسد به انبیا، اوصیا و اولیای الهی که در کمال ایمان می‌باشند.

اقرار شیطان

ابلیس لعین، در همان هنگامی که به عزت خدا قسم یاد نمود که همگان را اغوا خواهد کرد، بندگان مخلص را مستثنا نمود؛ البته نه به این جهت که برای آنها حرمتی قابل بود یا آنها را دوست داشت، بلکه اقرار نمود که راه نفوذ و سلطه‌ای بر آنان ندارد‌:

«قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ * إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ» (ص، 82 تا 83)

- گفت: به عزتت سوگند همه آنها را گمراه خواهم كرد * مگر بندگان خالص تو از ميان آنها.

قرآن کریم، وحی است

خداوند سبحان، پیامبرانش را برای هدایت بندگانش فرستاد، وحی را به آنان نازل نمود تا به مردم ابلاغ نمایند و برای آنان رهبر و الگو باشند. بنابراین، همانگونه که ولایت تمامی بندگان مؤمنش را پذیرفته و آنان را از ظلمات به نور خارج می‌سازد، ولایت پیامبرانش را نیز بر عهده گرفت و آنان را از نفوذ و سلطۀ شیاطین و فتنه‌ها و سوسه‌هایشان حفظ نمود؛ لذا در آیات بسیاری متذکر گردیده است که این کتاب وحی است و پیامبر من نیز به جز وحی، سخن، نطق و منطقی ندارد:

«وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ * فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ * إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ» (التکویر، 25 تا 27)

- اين (قرآن) گفته شيطان رجيم نيست * پس به كجا می‏رويد؟! * اين قرآن جز تذکری برای جهانیان نیست.

«مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَى * وَمَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَى * إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَى» (النّجم، 2 تا 4)

- كه هرگز دوست شما (که به شما صحبت می‌کند) منحرف نشده و مقصد را گم نكرده است * و هرگز از روی هوای نفس سخن نمی‏گويد * آنچه آورده چيزی جز وحی نيست كه به او وحی شده است. 

 *- حال، پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله، تشریف ندارند، اما قرآن کریم در اختیار همگان قرار دارد که اگر بدون بغض و دشمنی و بدون پیش‌داوری مغرضانه و البته با تفکر و تعقل بخوانند، اقرار می‌کنند که نه تنها سخن شیطان نیست، حتی سخن انسان هم نیست، بلکه تماماً وحی الهی می‌باشد.

اگر پیامبری فریب می‌خورد، پیامبر نمی‌ماند

خداوند سبحان، متذکر می‌گردد که اگر چه ابلیس لعین و سایر شیاطین جنّ و انس، برای فریب بندگانم تلاش می‌کنند، اما چنین نیست که از علم، قدرت و حکومت من خارج باشند؛ لذا در همان عصر نبوت و نزول وحی فرمود: اگر پیامبر من، چیزی از خودش و خارج از وحی را به نام من بگوید؛ نه تنها خلعش می‌کنم، بلکه رگ قلبش را قطع می‌کنم:

«وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ * لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ * ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ * فَمَا مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ» (الحاقه، 42 و 47)

- و اگر [او] پاره ای از گفته ها را به دروغ بر ما می بست * ما او را به شدت می‌گرفتیم * سپس رگ قلبش را قطع می‌کردیم * و احدی از شما نمی‏توانست مانع شود و از او حمايت كند.

●- این آیات، ضمن آن که تعلیم و آگاهی بخشی از محدودۀ نفوذ و سلطۀ شیاطین جنّ و انس می‌باشد، دلیل، حجّت و برهان‌هایی است که ثابت می‌کند انبیای الهی، هیچ گاه فریب نخوردند - وحی را طبق نزول دریافت نمودند - به آن ایمان آوردند و عمل نمودند و به مردمان ابلاغ نمودند و خود تجسم قرآن کریم شدند، لذا به آنان قرآن حیّ و ناطق گفته می‌شود.