همه چیز درباره روستای زرگر / فکر می‌کنید چطور افرادی که به زبان رومانو سخن می‌گویند، به روستای زرگر قزوین رسیده‌اند؟

به گزارش صد آنلاین ، روستای زرگر از روستا‌های اطراف تهران است و در جهت شمال غربی آن قرار دارد. این روستا در بخش بشاریات شرقی در شهرستان آبیک استان قزوین واقع شده است. زرگر در ۲۲ کیلومتری شهر آبیک و در جهت غربی آن قرار دارد. فاصله روستای زرگر تا تهران، حدود ۱۱۵ کیلومتر است. زرگر تا کرج، نیز حدود ۶۷ کیلومتر فاصله دارد. کرج در جنوب شرقی روستای زرگر آبیک واقع شده است.

شهر قزوین با فاصله ۵۱ کیلومتر از روستای زرگر آبیک، در جهت شمال غربی این روستا واقع شده است و تاکستان نیز در غرب زرگر قرار دارد؛ البته با فاصله حدود ۱۰۰ کیلومتری. منطقه الموت در شمال روستای زرگر قرار دارد و برای رسیدن به آن باید حدود ۱۰۸ کیلومتر رانندگی کنید. علم‌کوه نیز در شمال شرقی روستای زرگر قزوین واقع شده است و حدود ۲۶۰ کیلومتر با روستا فاصله دارد.

مسیر دسترسی روستای زرگر

اگر از تهران به‌سمت زرگر می‌روید، باید حدود ۱۱۵ کیلومتر در آزادراه تهران-کرج و سپس کرج-قزوین، رانندگی کنید تا به آبیک برسید. پس از عبور از آبیک، حدود ۱۵ کیلومتر دیگر در آزادراه کرج - قزوین پیش بروید تا به یک مسیر فرعی برسید. دشت شقایق قزوین در حاشیه این راه فرعی قرار گرفته است. وارد این جاده فرعی شوید تا در نهایت به روستای زرگر قزوین برسید. ورود به روستای زرگر قزوین، رایگان است.

آدرس: استان قزوین، آبیک، بخش بشاریات

فکر می‌کنید چطور افرادی که به زبان رومانو سخن می‌گویند، به روستای زرگر قزوین رسیده‌اند؟ برخی اعتقاد دارند که اجداد این قوم در گذشته‌های دور به ایران مهاجرت کردند. بر طبق این نظریه، گفته می‌شود که عده‌ای از این افراد کوچ‌نشین در نهایت به روستای زرگر رسیدند و به‌دلیل آب و هوای خوش، این منطقه را برای سکونت دائم انتخاب کردند.

تاریخچه روستای زرگر آبیک



مشخص نیست که اقوام رومانو از چه سرزمینی آمده و به چه علت در جهان پخش شده‌اند؛ اما طبق این روایت، گفته می‌شود که رومانو‌ها طایفه‌ای با سبک زندگی عشایری بودند که قرن‌ها قبل از مرز‌های شمالی ایران به کشور ما وارد شده و در مناطق مختلف پخش شدند. آن‌ها به‌تدریج یک‌جانشینی را انتخاب کردند و نوادگان آن‌ها در حال حاضر در روستای زرگر آبیک زندگی می‌کنند.

روایتی دیگر می‌گوید که رومانو‌ها اصالتا ایرانی هستند و به خاطر شجاعت و دلیری، به‌عنوان سربازان قزلباش شاه عباس صفوی انتخاب می‌شدند. برخی نیز بر این باور هستند که زرگر‌ها افرادی جنگجو و دلیر بودند و در هیچ زمانی با حکومت‌های وقت، سر سازگاری نداشتند؛ به همین دلیل، حاکمان مختلف برای مصون ماندن از خطر، این قوم را در دنیا پخش کردند؛ البته مشخص نیست که چه حکومتی، در چه زمانی و از کدام کشور این تصمیم را گرفته است.
روایتی دیگر نیز درباب روستای زرگر وجود دارد که در آن سخن از پیرمردی از اهای روستای زرگر است که به گفته بسیاری از ریش‌سفیدان روستا، تمام حساب و کتاب‌های خود و کار‌های نوشتاریش را به زبان روسی انجام می‌داده است. وجود چنین شخصی در این منطقه، معمایی به معما‌های گذشته اهالی روستا اضافه کرده است. جالب است بدانید که پس از فوت این پیرمرد، دیگر اثری از استفاده از زبان روسی در زرگر دیده نشده است و به‌مرور، استفاده از زبان رومانو در میان مردم رایج شده است. برخی از اهالی روستا بر این باور هستند که اصالت آن‌ها به‌غیر از روسیه به کشور‌های رومانی و یونان برمی‌گردد. آن‌ها اعتقاد دارند که اجدادشان از این کشور‌ها به روستای زرگر مهاجرت کرده‌اند.