به گزارش صد آنلاین ، علیرضا حاتمی منش مقامآور ورزش کاراته در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری و اطلاعرسانی مفدا کرمانشاه گفت: ورزش کردن نه تنها باعث پسرفت تحصیلی نمیشود بلکه بسیار کمک کننده است.
۱- لطفا خودتان را معرفی کنید: علیرضا حاتمی منش، دانشجوی رشته پرستاری مقطع کارشناسی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه هستم.
۲- در چه حیطهای از مسابقات شرکت کردهاید و به چه مقامی دست یافتهاید: بنده در مسابقات چهاردهمین دوره المپیاد ورزشی دانشجویان پسر دانشگاه های علوم پزشکی کشور در رشته تکواندو وزن چهارم (۶۸_ کیلوگرم) شرکت کردهام و خداروشکر موفق به کسب مقام اول و نیز کسب عنوان بهترین (فنیترین) بازیکن مسابقات شدم که مورد توجه سرمربی و مربیهای تیمهای لیگ برتری کشور قرار گرفت و از من دعوت کردن برای تیمشون بازی کنم.
۳- سطح این دوره از مسابقات را چطور ارزیابی میکنید: بعد از ۲_۳ سال تعطیلی و نبود مسابقات بدلیل ویروس کرونا، استقبال خیلی خوبی از سوی ورزشکاران شده بود و سطح مسابقات واقعا فراتر از انتظار بود، طوری که ملی پوشان و حتی المپیکیها در بعضی رشتهها شرکت کرده بودند و جالبتر از این همین قهرمانان موفق به کسب مقام اول نشدند و این نشان از سطح بالای مسابقات بود. ما شاهد شکسته شدن رکوردهایی هم در این مسابقات بودیم.
۴- برای رسیدن به این موفقیت چه مسیری را طی کرده و چه اقدامات و فعالیتهایی انجام دادهاید: من خودم ۱۴ ساله دارم در این رشته فعالیت میکنم و تمرینات منظم و پیوستهای داشتم از تمرینات هوازی و پیست گرفته تا بدنسازی و تمرینات بیهوازی و داخل باشگاه. خداروشکر با وجود مصدومیتهایی که در ناحیه دست راست و پای چپ داشتم تونستم عملکرد قابل قبولی رو بهجا بزارم.
۵- آیا شرکت کردن در مسابقات در روند تحصیلی شما تاثیری داشت است: از اونجا که مسابقات در تابستان برگزار شد هیچ تاثیر منفی روی روند تحصیلیم نداشت تازه برعکس بنظر من باعث بهتر شدن روحیه و انگیزه میشه برای دانشجو که علاوه بر درس به ورزش و سلامت بدنشهم توجه داشته باشه و از تک بعدی بودن خارج شه و از اونجایی که ماها کادر درمان محسوب میشیم قاعدتا باید به سلامت خودمون اهمیت بدیم تا توصیههامون روی بیماران اثر داشته باشه.
۶- تاکنون چه افتخاراتی را در این رشته کسب کردهاید: بنده در این مدت در ردههای سنی مختلف از خردسالان که ۳۴ کیلو بودم تا بزرگسالان بازی کردم و خداروشکر نتایج نسبتا خوبی کسب کردم و موفق به کسب قهرمانی در سطح استانی و کشوری شدم. که به چندتا از اونا بنا به خواست شما اشاره میکنم.
قهرمانی ناحیه،شهرستان و استان _ فنی ترین بازیکن استان_ قهرمانی غرب کشور _ قهرمانی بسیج کشور _ قهرمانی کارگران کشور _ قهرمانی دانشجویان کشور _ سابقه بازی در لیگ دسته یک و برتر کشور.
۷- در این راه چه کسی بیشترین نقش را در پیشرفت و موفقیت شما داشته است: اولین و اصلیترین مشوق من خانوادم بودن که از همون بچگی تاکید زیادی روی ورزش داشتن که تا آخر عمرم ازشون ممنوم که باعث شدن نتونم بدون ورزش زندگی کنم و موفقیتهایی در چندتا رشته دیگه مثل فوتسال کسب کردم ولی در نهایت بخاطر احترام و نظم زیاد و همچنین جو خوب دوستان و مربی و محیط باشگاه تکواندو رو انتخاب کردم و ادامه دادم. در اینجا لازم میدونم حتما از اساتید خودم جناب آقای استاد مصطفی مومنه و فرید کریمی تشکر کنم چون واقعا بدون هیچ چشمداشتی نهایت زحمت رو برام کشیدن و برای ورزش کردن در زمینههای مختلف دیگه هم راهنمام بودن.
استاد مومنه که خودشان از قهرمانان بینالمللی کشور بودن و سرمربی تیم دانشگاه رو در این مسابقات بر عهده داشتند و تو این مدت کم با کمترین امکانات واقعا تونستن در سطح قابل قبولی بچه هارو آماده کنن و ما بتونیم بهصورت تیمی هم موفق به کسب مقام قهرمانی و کسب عنوان فنیترین تیم در رشته تکواندو رو با کسب یک طلا و یک نقره به دست بیاریم.
۸- به عنوان یک دانشجوی ورزشکار موفق آیا توصیه یا پیشنهادی برای دانشجویان دارید: من خودم رو در سطحی نمیبینم که بخوام برای دوستان عزیزم توصیهای داشته باشم اما بنظرم تو این دوره که با مشکلات زیادی مواجه هستیم محیط سالم باشگاه جاییه که میشه برای مدتی به چیزی فکر نکرد و جسم و روح رو تقویت کرد و همچنین رفاقتهای باشگاه ماندگارتر از رفاقتهای محیطهای دیگه هست. حتی برای دوستان عزیزی که خیلی در زمینه درسی تلاش میکنن بنظرم ورزش نه تنها باعث پسرفت نمیشه بلکه بسیار کمک کننده است.
کلام آخر: در آخر هم جای دارد از آقای مظاهری ( سرپرست تیم تکواندو در مسابقات) و تمامی مسئولین تربیت بدنی دانشگاه از جمله آقای صفری، آقای محمدی و آقای رمضانی و... کمال تشکر و قدردانی رو داشته باشم چرا که در این دوره تلاش خود را کردند از کوچکترین چیزی در جهت پیشرفت و موفقیت بچهها دریغ نکنن و همچنین برای جذب دانشجویان به ورزش هم تلاش زیادی میکنن.