به گزارش صد آنلاین، مکملها اغلب با امید به بهبود سلامت عمومی یا برطرفکردن کمبودهای تغذیهای مصرف میشوند. اما چگونه بفهمیم که واقعاً تأثیرگذار هستند؟ در دنیایی که عوامل متعددی بر سلامت تأثیر میگذارند — از رژیم غذایی و سبک زندگی گرفته تا وضعیت سلامت عمومی — تشخیص تأثیر واقعی یک مکمل میتواند چالشبرانگیز باشد.
به گفته ایزابل اسمیت، کارشناس تغذیه، برای ارزیابی مؤثر بودن یک مکمل، باید هدف مشخصی از مصرف آن داشته باشید:«قبل از شروع مصرف، مشخص کنید دقیقاً انتظار دارید چه نتیجهای بگیرید.»
در ادامه، چهار روش علمی برای ارزیابی عملکرد مکملها معرفی میشود:
در مرحله اول، بررسی کنید که آیا علائم مثبتی که انتظارش را دارید، واقعاً پدیدار شدهاند یا نه. این علائم بسته به نوع مکمل متفاوتاند.
مثلاً:
ویتامین D یا کلسیم: بهبود سلامت استخوانها
منیزیم: کاهش یبوست یا بهبود خواب
مکملهای انرژیزا: افزایش انرژی، بهبود خلقوخو، خواب بهتر یا عملکرد فیزیکی بالاتر
دکتر سوزان سلیمان، داروساز و استاد مشاور، میگوید:«گاهی علائم واضح هستند، اما برخی تغییرات ممکن است تدریجی و غیرمستقیم باشند، مانند کاهش وابستگی به برخی داروها یا بهبود شاخصهای آزمایشگاهی.»
او همچنین هشدار میدهد که اثر دارونما (پلاسبو) را نباید دستکم گرفت — اینکه فرد تنها به دلیل باور به تأثیر مثبت مکمل، احساس بهبودی کند. بنابراین پیشنهاد میشود که یک «دوره آزمایشی» داشته باشید و طی آن، رژیم غذایی و سبک زندگی خود را ثابت نگه دارید تا تغییرات را بتوان بهدرستی به مکمل نسبت داد.
هر مکملی فوراً اثر نمیگذارد. عوامل متعددی مانند میزان کمبود، دوز، تداوم مصرف، وضعیت سلامت عمومی و دلیل مصرف مکمل میتوانند بر زمان اثربخشی تأثیر بگذارند.
سلیمان میگوید:«در برخی موارد، بهبودهای جزئی ظرف ۲ تا ۴ هفته ظاهر میشوند، اما برای نتایج محسوستر ممکن است ۱ تا ۳ ماه یا حتی بیشتر زمان لازم باشد.»
برای مثال، افزایش سطح ویتامین D یا آهن در بدن ممکن است چندین ماه طول بکشد. بنابراین، مشاوره با پزشک و تعیین انتظارات واقعبینانه بسیار مهم است.
آزمایش خون یکی از دقیقترین راهها برای بررسی اثربخشی مکملهاست. به گفته دکتر سلیمان، پزشک میتواند با انجام آزمایشهای مناسب، میزان دقیق برخی مواد مغذی یا شاخصهای زیستی مرتبط را در بدن اندازهگیری کند. برخی نمونهها:
ویتامین D: سطح ۲۵-هیدروکسی ویتامین D
ویتامین B12 و فولات: سطح سرمی + اسید متیلمالونیک
آهن: فریتین، آهن سرم، TIBC، درصد اشباع ترانسفرین
امگا-۳: تست شاخص امگا-۳ (EPA و DHA در گلبولهای قرمز)
ویتامین C و E: سطح سرمی آلفا-توکوفرول و ویتامین C
کلسیم و منیزیم: کلسیم کلی و یونیزهشده + سطح سرمی منیزیم
الکترولیتها: سدیم، پتاسیم، کلراید
شاخصهای التهابی (مثل CRP): برای مکملهایی مانند کورکومین یا روغن ماهی
قند خون و چربی خون: برای مکملهای متابولیک مثل کروم یا فیبر محلول
ایزابل اسمیت اضافه میکند که بررسی عملکرد کلیه و کبد نیز بسیار حیاتی است، زیرا این اندامها وظیفه پردازش و دفع مکملها را بر عهده دارند. مصرف بلندمدت یا دوز بالا ممکن است به این ارگانها آسیب بزند، بنابراین کنترلهای دورهای توصیه میشود.
یکی از مهمترین عوامل مؤثر بر کارایی مکمل، انتخاب برند معتبر است. هر دو متخصص توصیه میکنند از برندهایی استفاده کنید که گواهی «عملیات تولید خوب (GMP)» دارند و تحت بررسی نهادهای مستقل قرار گرفتهاند.
علائم اعتماد مثل NSF، USP یا ConsumerLab نشانه اعتبار برند است. همچنین:
از «ترکیبات اختصاصی» بدون ذکر مقدار دقیق اجتناب کنید.
مراقب ادعاهای اغراقآمیز و مبهم باشید.
همیشه قبل از مصرف مکمل با پزشک خود مشورت کنید و فهرست مکملهای مصرفی را به او اطلاع دهید.
برای پی بردن به اینکه آیا یک مکمل واقعاً مؤثر است یا خیر، باید با برنامهریزی، دقت و صبر عمل کنید. بررسی نشانههای ظاهری یا تدریجی، درک واقعبینانه از زمان موردنیاز، استفاده از آزمایشهای دقیق و انتخاب برندهای معتبر، همگی به شما کمک میکنند تصمیمگیری دقیقتری داشته باشید.
قبل از شروع هر مکمل جدید، حتماً با متخصص سلامت مشورت کنید تا مطمئن شوید انتخابتان با نیازهای بدنی شما سازگار است.