به گزارش صد آنلاین، دلیل اصلی این موضوع ترکیباتی به نام تاننها (Tannins) موجود در چای است که با مکانیسمهای زیر جذب آهن را مختل میکنند:
آهن موجود در غذاها به دو شکل است:
آهن هِم (Heme Iron): در منابع حیوانی (مانند گوشت قرمز) وجود دارد و جذب آن کمتر تحت تأثیر تاننهاست.
آهن غیرهِم (Non-heme Iron): در منابع گیاهی (مثل اسفناج، عدس و غلات) یافت میشود. تاننها با این نوع آهن پیوند شیمیایی تشکیل میدهند و از جذب آن در روده جلوگیری میکنند.
از آنجا که زنان (بهویژه در سنین باروری) بهدلیل قاعدگی، بارداری یا شیردهی نیاز بیشتری به آهن دارند، مصرف زیاد چای ممکن است خطر کمبود آهن را تشدید کند.
نوشیدن چای همراه با غذا یا بلافاصله پس از آن، جذب آهن را تا ۵۰-۷۰٪ کاهش میدهد. این موضوع بهویژه برای زنان گیاهخوار یا کسانی که رژیم غذایی کمآهن دارند، اهمیت بیشتری پیدا میکند.
کمبود مصرف منابع آهن در رژیم غذایی (مانند گوشت، حبوبات و سبزیجات غنی از آهن).
زیادهروی در مصرف قهوه یا نوشابه (این نوشیدنیها نیز حاوی تانن یا فسفات هستند).
وجود بیماریهای زمینهای مانند خونریزیهای قاعدگی شدید یا اختلالات گوارشی.
۱. چای را بین وعدههای غذایی بنوشید (حداقل ۱ ساعت قبل یا بعد از غذا).
۲. مصرف ویتامین C (مانند آبلیمو، گوجهفرنگی یا مرکبات) همراه با غذاهای حاوی آهن غیرهِم، جذب آهن را افزایش میدهد.
۳. محدود کردن چای به ۲-۳ فنجان در روز و استفاده از چایهای کمرنگتر.
۴. ترجیح چای سبز یا سفید (تانن کمتری نسبت به چای سیاه دارند).
توجه: چای به تنهایی عامل اصلی فقر آهن نیست، اما در ترکیب با رژیم غذایی نامناسب یا شرایط خاص سلامتی، خطر را افزایش میدهد. در صورت علائم کمخونی (خستگی، رنگپریدگی، سرگیجه)، حتماً به پزشک مراجعه کنید./ اختصاصی صد آنلاین