به گزارش صدآنلاین، آخرین منطقه یخی (LIA) به بخشی از شمالگان اطلاق میشود که بر اساس پیشبینیها، یخهای آن در برابر گرمایش زمین مقاومت بیشتری نشان میدهند. این منطقه در اطراف جزایر ملکه الیزابت در شمال کانادا و گرینلند واقع شده و زیستگاه حیواناتی مانند خرسهای قطبی و فکها است که بقای آنها به یخهای دائمی وابسته است.
پیشتر انتظار میرفت که این منطقه، حتی با گرم شدن زمین، آخرین نقطهای باشد که یخهای خود را حفظ میکند. اما پژوهشهای جدید دانشگاه مکگیل کانادا، با استفاده از مدلسازی پیشرفته «سامانه زمین جامعه»، نشان میدهد که این منطقه در خطر نابودی سریعتری قرار دارد. این مدل، جریانهای اقیانوسی و حرکت یخها را با دقت بیشتری بررسی کرده و مشخص کرده است که روند ذوب یخها شتاب گرفته است.
طبق برآوردهای پژوهشگران، ممکن است تا سال ۲۰۳۵، مرکز اقیانوس منجمد شمالی در برخی فصلها کاملاً عاری از یخ شود. در صورت ادامه این روند، یخهای دائمی این منطقه نیز بین ۶ تا ۲۴ سال پس از آن ناپدید خواهند شد.
۱. تهدید حیاتوحش: خرسهای قطبی، فکها و بسیاری از گونههای وابسته به یخهای قطبی با خطر از دست دادن زیستگاه خود مواجه میشوند. تقریباً یکچهارم از جمعیت جهانی خرسهای قطبی در این منطقه زندگی میکنند.
۲. تأثیر بر جوامع بومی: مردم بومی منطقه برای شکار و معیشت به یخهای قطبی وابستهاند. نابودی یخها تهدیدی جدی برای سبک زندگی و بقای آنها است.
3. تغییرات شدید اقلیمی: از بین رفتن یخهای دائمی شمالگان، میتواند تأثیرات زنجیرهای بر جریانهای اقیانوسی، آبوهوا و اکوسیستمهای جهانی داشته باشد.
پژوهشگران تأکید دارند که بخش شمالی این منطقه نقش مهمی در بقای آن ایفا میکند. این بخش مانند یک سد طبیعی، از خروج یخها جلوگیری کرده و به تجدید یخهای ضخیم در جزایر ملکه الیزابت کمک میکند. اما روند گرمایش زمین و تغییرات اقیانوسی، این تعادل را بر هم زده است.
دولت کانادا بخشی از این ناحیه را تحت عنوان «منطقه حفاظتشده دریایی تووایجویتاک» اعلام کرده است، اما به نظر میرسد که این اقدامات کافی نیستند. دانشمندان هشدار دادهاند که کاهش سرعت گرمایش زمین ضروری است و برای حفظ این منطقه باید اقدامات فوری در سطح جهانی انجام شود.
مدلین فول، دانشمند علوم جوی از دانشگاه مکگیل، میگوید: «اگر بخواهیم پیشبینیهای پایدار و مطمئنی دربارهی آینده آخرین منطقه یخی و زیستگاههای قطبی داشته باشیم، باید همین حالا برای کاهش گرمایش جهانی اقدام کنیم.»
یافتههای این پژوهش در نشریه Communications Earth & Environment منتشر شده است.