دور قرص خط بکشید / با این غذاها راحت دردتان را کاهش دهید

به گزارش صد آنلاین  در اینترنت احتمالاً داستان هایی می شنوید که ادعا می کنند خوردن یک غذای خاص یا حذف یک غذا از رژیم غذایی می تواند کیفیت زندگی شما را تغییر دهد. به جز در موارد نادر آلرژی یا عدم تحمل غذایی، هیچ مدرک مشخصی وجود ندارد که یک تغییر ساده در رژیم غذایی می تواند، مثلاً، درد مزمن را برای همیشه از بین ببرد.

با این حال، محققان دریافته‌اند که خوردن غذاهای خاص می‌تواند به کاهش درد کمک کند و در برخی افراد، برخی غذاها ممکن است آن را تشدید کند. واضح است که یک رژیم غذایی متعادل و سالم پر از میوه ها و سبزیجات زیاد و چربی حیوانی کم (و چربی ترانس) می تواند به هر کسی کمک کند زندگی طولانی تر و سالم تری داشته باشد. اما اگر با درد مداوم دست و پنجه نرم می کنید، ممکن است بتوانید با آزمایش رژیم غذایی خود، ناراحتی خود را یک یا دو درجه کاهش دهید.

غذاهایی که با درد مبارزه می کنند

وقتی صحبت از مبارزه با درد می شود، برخی از اولین چیزهایی که پزشکان پیشنهاد می کنند غذاهایی برای مبارزه با تورم و التهاب است. آرتریت، طبق تعریف، التهاب در یک یا چند مفصل است. با در نظر گرفتن این موضوع، غذاهای زیر به طور خاص به مبارزه با التهاب کمک می کنند:

گیلاس . گیلاس علاوه بر داشتن آنتی اکسیدان های قوی برای مبارزه با سرطان، حاوی سیانیدین است، ترکیبی که مشخص شده است در کاهش التهاب بهتر از آسپرین است. بر اساس گزارشی در مجله بالینی درد، شواهد نشان می دهد که خوردن گیلاس ترش ممکن است درد نقرس و آرتریت را تسکین دهد.

امگا 3. اسیدهای چرب موجود در روغن ماهی نه تنها کلسترول و خطر بیماری قلبی را کاهش می دهند، بلکه التهاب را نیز کاهش می دهند. مطالعات متعدد نشان داده اند که افزایش مصرف اسیدهای چرب امگا 3 به ویژه در کاهش درد در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید موثر است و آنها

مکمل‌های امگا 3 ممکن است با لخته شدن خون تداخل داشته باشند، بنابراین افرادی که آسپرین یا سایر NSAID‌ها (مانند ایبوپروفن، ناپروکسن یا کتوپروفن) یا رقیق‌کننده‌های خون (مانند وارفارین) مصرف می‌کنند، نباید مکمل‌های امگا 3 مصرف کنند.

را قادر می سازد تا مصرف داروهای التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs مانند ایبوپروفن) را کاهش دهند. متخصصان مرکز آرتریت جان هاپکینز، با این حال، نسبت به مصرف اسیدهای چرب امگا 3 به شکل مکمل های ژلاتین هشدار می دهند، زیرا هنوز دوزهای ایمن و عملی روغن ماهی برای مبتلایان به آرتریت مشخص نشده است.

مرکز جان هاپکینز پیشنهاد می کند که مصرف ماهی های غنی از امگا 3 مانند سالمون، شاه ماهی و ماهی خال مخالی جایگزین بهتری است، اما حتی افراد سالم نیز نباید بیش از 3 گرم در روز (از طریق رژیم غذایی یا مکمل) مصرف کنند.

سویا سویاهای پر پروتئین همچنین مملو از ایزوفلاون ها هستند، ترکیبات قدرتمندی که نشان داده شده است هم التهاب و هم اکسیداسیون را کاهش می دهند. یک مطالعه که در مجله Phytomedicine منتشر شد، نشان داد که شرکت‌کنندگان در مطالعه که 40 گرم پروتئین سویا در روز مصرف می‌کردند نسبت به شرکت‌کنندگانی که 40 گرم پروتئین مشتق شده از شیر مصرف می‌کردند، تسکین بیشتری از علائم آرتروز داشتند. با این حال، اثرات مفیدی مانند افزایش دامنه حرکتی و بهبود کیفیت زندگی، بیشتر در میان مردان مورد مطالعه مشاهده شد. در هر صورت، قبل از افزودن مکمل سویا به رژیم غذایی خود، با پزشک خود صحبت کنید زیرا برخی از سوالات ایمنی هنوز بی پاسخ هستند.

زردچوبه. کورکومین - ماده شیمیایی فعال موجود در زردچوبه - برای چندین نسل در کشورهای آسیایی برای کمک به پیشگیری از بیماری ها استفاده شده است و مطالعات اخیر نشان می دهد که به مبارزه با التهاب و سرطان کمک می کند. ادویه ها هزاران سال است که برای تقویت غذا و همچنین برای بهبود سلامت استفاده می شود. بررسی مطالعات متعدد نشان داد که کورکومین در برابر درد آرتروز موثر است.

قند. همچنین ثابت شده است که یکی از مواد اصلی خانگی، شکر، با تحریک ترشح مواد افیونی در مغز، به روشی متفاوت با درد مقابله می کند. مطالعات نشان داده اند که نوشیدنی های شیرین می توانند درد را در نوزادان و بزرگسالان تسکین دهند. نوزادان پسر حتی ممکن است در هنگام ختنه گریه خود را متوقف کنند اگر چیزی شیرین برای نوشیدن داشته باشند.

غذاهایی که درد را تشدید کنند

در حالی که گیلاس و روغن ماهی ممکن است به کاهش درد کمک کنند، برخی از مطالعات نشان می‌دهند که غذاهای دیگر - از شیر گرفته تا گوشت‌های فرآوری‌شده - در واقع می‌توانند باعث ایجاد مواردی مانند سردردهای میگرنی و درد آرتریت در افرادی شوند که به آن‌ها حساس هستند.

پزشکی بالینی مدت‌هاست که تشخیص داده است که آلرژی‌های غذایی شدید می‌تواند باعث حملات حاد آسم، بثورات پوستی و حتی شوک آنافیلاکتیک در کودکان و بزرگسالان شود. این نوع آلرژی ها معمولاً از طریق تست های پوستی و سایر روش ها قابل تشخیص هستند. اما نوع دیگری نیز وجود دارد که اغلب آلرژی غذایی "پنهان نامیده می شود که برای دهه ها موضوع بحث و جدل در این رشته بوده است. تشخیص این حساسیت های غذایی ظریف تر از نظر بالینی بسیار دشوار است، تا جایی که برخی از پزشکان اصلاً وجود آنها را شک می کنند.

برخی از غذاها می توانند باعث افزایش درد در بین افراد در مطالعات علمی شوند. بر اساس گزارشی در Alternative Medicine Review، آلرژی های غذایی مخفی نه تنها با میگرن و آرتریت، بلکه با آسم، سندرم روده تحریک پذیر، اگزما و رینیت و سایر بیماری ها مرتبط است. اکثر مطالعات علمی در مورد آلرژی های غذایی پوشانده شده، بیماران را تحت یک "رژیم غذایی حذفی" قرار می دهد که در آن شرکت کنندگان همه غذاهای مشکوک را از رژیم غذایی خود برای چند روز تا چند هفته حذف می کنند. در این دوره، شرکت‌کنندگان احساس خود را در هنگام خوردن هیچ یک از غذاهای محرک ممکن ثبت می‌کنند، سپس در حالی که هر غذا را یکی یکی اضافه می‌کنند، توجه می‌کنند که آیا به نظر می‌رسد یکی از مواد غذایی علائم آن‌ها را بدتر می‌کند.

اجتناب از برخی غذاها در برخی از مطالعات برای شرایط زیر موثر است:

میگرن . کارشناسان میگویند برخی از غذاها می توانند باعث ایجاد میگرن در افراد مبتلا شوند. در واقع، متخصصان سردرد اغلب بیماران خود را تشویق می‌کنند که غذاهایی که میخورند را به خاطر بسپارند تا بتوانند از محرک‌های سردرد، چه تغذیه‌ای یا محیطی، آگاه شوند. طبق مقاله ای در مجله پزشکی کلیولند، غذاهای حاوی تیرامین (یک ترکیب طبیعی که هنگام تجزیه اسید آمینه تیروزین ایجاد می شود) محرک های غذایی رایج برای میگرن هستند. این غذاها شامل موز، آووکادو، پنیرهای کهنه، ماست، خامه ترش، آجیل، شکلات، شراب قرمز، گوشت و ماهی فرآوری شده (حاوی نیترات)، رنگ خوراکی، مواد نگهدارنده، کافئین، الکل، مونوسدیم گلوتامات (یک تقویت کننده طعم موجود در Doritos و اغلب در غذاهای چینی) و شیرین کننده های مصنوعی. مطالعات دیگر نشان داده اند که گندم، پرتقال و تخم مرغ محرک های رایج هستند.

نقرس. افرادی که از نقرس رنج می برند باید از غذاهای غنی از پورین مانند گوشت و نخود و لوبیا خشک خودداری کنند. پورین ها به اسید اوریک تجزیه می شوند که سطح بالای آن در خون باعث نقرس می شود. همچنین به افراد مبتلا به نقرس توصیه می‌شود که از الکل اجتناب کنند یا آن را در حد اعتدال بنوشند، زیرا الکل در توانایی بدن برای حذف اسید اوریک اختلال ایجاد می‌کند.

آرتروز. شواهد بالینی کمتری وجود دارد مبنی بر اینکه مبتلایان به آرتریت روماتوئید یا استئوآرتریت می توانند از حذف برخی غذاها از رژیم غذایی خود بهره مند شوند. با این حال، امروزه برخی از پزشکان با احتیاط اذعان می‌کنند که حساسیت‌های غذایی می‌تواند در درد آرتریت در زیرگروهی از افرادی که به غذاهای خاصی مانند لبنیات، گندم، ذرت یا گوشت قرمز حساس هستند، نقش داشته باشد.

فیبرومیالژیا . چند مطالعه نشان داده اند که حذف برخی غذاها مانند گوشت و لبنیات از رژیم غذایی بیماران فیبرومیالژیا می تواند به کاهش درد کمک کند، اما مطالعات بیشتری باید انجام شود. با توجه به انجمن ملی فیبرومیالژیا، علائم بیماری گاهی اوقات با حذف شکر تصفیه شده، کافئین، الکل، غذاهای سرخ شده، گوشت قرمز و غذاهای بسیار فرآوری شده کاهش می یابد یا به حداقل می رسد.

مطمئناً تأثیر رژیم غذایی بر افراد با شرایط مختلف پیچیده و گیج کننده است.پیروی از یک رژیم غذایی سالم ممکن است درد را از بین نبرد، اما همچنان احساس بهتری خواهید داشت.

21548/م