به گزارش صد آنلاین در بیماری آلزایمر رسوبات آمیلوئید (یک پروتئین) در اطراف سلولهای مغز تشکیل میشود و در ادامه میانجیهای عصبی (موادی که موجب انتقال پیام عصبی بین دو سلول میشوند) کاهش مییابند. درنهایت، با کوچکشدن نواحی مختلف مغز و از بین رفتن سلولهای عصبی علائم مختلفی به وجود میآیند.
دقت داشته باشید که، هر فراموشی و نقص حافظهای آلزایمر نیست. بیماریهای زیادی مانند افسردگی میتوانند موجب بروز مشکلات حافظه و ایجاد فراموشی شوند.
علائم بیماری آلزایمر
همان طور که گفتیم، در این مطلب قصد داریم بیشتر به جلوگیری از بیماری آلزایمر بپردازیم؛ اما، پیش از اینکه به بررسی پیشگیری از آلزایمر در جوانی و پیری بپردازیم بهتر است نگاهی گذرا نیز به علائم این بیماری داشته باشیم.
در مراحل مختلف این بیماری علائم مختلفی ایجاد میشود و رفتهرفته بر شدت این بیماری افزوده میشود؛ تا زمانی که زندگی شخص کاملاً مختل میشود و نیازمند پرستاری مداوم است.
در اولین مراحل، علامت عمدۀ اصلی ضعف حافظه است. افرادی که در این مرحله قرار دارند نامها را فراموش میکنند، سؤالات تکراری میپرسند و نشانههایی از تغییرات خلقی مثل اضطراب دارند.
در مرحلۀ میانی بیماری، مشکلات حافظه شدیدتر میشوند و حتی ممکن است در شناخت اعضای خانواده خود دچار مشکل شود. افرادی که در این مرحله از بیماری قرار دارند دچار مشکلات خواب، مشکلات گفتار، ضعف در انجام وظایف، توهم و هذیان میشوند.
در مرحله پایانی بیماری، تقریباً فرد مبتلا قادر به انجامدادن هیچ کاری نیست و حتی نمیتواند غذای خود را بخورد. گفتار به تدریج از بین میرود، دچار بیاختیاری در دفع ادرار و مدفوع میشود و نیاز به مراقبت تماموقت دارد.
جلوگیری از بیماری آلزایمر
علت ایجاد رسوبهای آمیلوئید در مغز ناشناخته است و دقیقاً نمیتوان بروز آلزایمر را به چیزی نسبت داد؛ اما، باتوجهبه مطالعات انجامشده، میزان بروز آلزایمر در افرادی کمتر بوده است.
مطالعات انجامشده ارتباطی قوی بین آلزایمر و فشارخون بالا، کلسترول بالا، دیابت نوع 2 و بیماریهای قلبی نشان میدهد. سعی کنید به این موارد حساس باشید و درصورتیکه سابقۀ خانوادگی این بیماریها را دارید حتماً به شکل منظم و دورهای با انجام معاینه و آزمایش این موارد را کنترل کنید.
نقش تغذیه برای پیشگیری از آلزایمر
در یک مطالعه دیده شد که، چاقی میتواند مغز را به گونهای تغییر دهد که احتمال ابتلا به آلزایمر افزایش یابد. ازطرفی چاقی موجب ابتلا به دیابت نوع 2، افزایش فشارخون، افزایش سطح کلسترول و بیماریهای قلبیعروقی میشود که پیشتر دیدیم این موارد نیز موجب افزایش خطر ابتلا به آلزایمر میشوند.
بنابراین، نقش تغذیه برای پیشگیری از آلزایمر بسیار پررنگ است چراکه وزن ما را آنچه میخوریم تعیین میکند. سعی کنید اگر دچار اضافه وزن یا چاقی هستید، حتماً برای کاهش وزن خود برنامه منظمی داشته باشید، خصوصاً اگر سابقۀ خانوادگی ابتلا به آلزایمر دارید.
ورزش کنید
ورزش موجب بهبود جریان خون میشود و باعث میشود که خون بیشتری به سمت مغز جریان یابد و به سلامت مغز شما کمک میکند. همچنین ورزش موجب کاهش وزن و کاهش خطر ابتلا به بیماریهایی مثل دیابت نوع 2 میشود. یکی از مواردی که موجب پیشگیری از آلزایمر در جوانی میشود ورزش منظم است.
تمرینات پیشگیری از آلزایمر
افرادی که به یادگیری ادامه میدهند و ذهن خود را به چالش میکشند کمتر به بیماری آلزایمر مبتلا میشوند. هنوز این مورد کاملاً اثبات نشده است؛ اما، تحریک ذهنی و انجام تمرینات ذهنی موجب بهبود ارتباط سلولهای مغزی با یکدیگر میشود.
یکی از سادهترین تمرینات پیشگیری از آلزایمر و بهبود ذهن شما، انجامدادن بازیها و حل معماهایی است که ذهن شما را به چالش میکشند. مطالعه داشته باشید، یک زبان جدید یاد بگیرید، نواختن یک ساز را بیاموزید، در فعالیتهای اجتماعی شرکت کنید و ….
سبک زندگی سالم داشته باشید
ریشۀ بسیاری از بیماریها به فعالیتهای ساده و ریز و درشتی بستگی دارد که در طول روز انجام میدهیم. سبک زندگی سالم علاوه بر اینکه موجب جلوگیری از بیماری آلزایمر میشود، باعث کاهش خطر ابتلا به بسیاری از بیماریهای دیگر نیز میشود. به این منظور سعی کنید موارد زیر را حتماً رعایت کنید:
خواب کافی و با کیفیت داشته باشید؛
غذای سالم بخورید و از غذاهای با ارزش غذایی کم پرهیز کنید؛
ورزش کنید؛
برای درمان بیماریهای زمینهای مثل فشارخون اقدام کنید؛
در روز حداقل سه وعده غذا بخورید؛
نوشیدن آب کافی را فراموش نکنید؛
از مصرف الکل، دخانیات و مواد مخدر دوری کنید.
درمان آلزایمر
درمان قطعی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد؛ اما، درمانهایی وجود دارد که موجب کندشدن سیر بیماری و بهبود علائم میشوند. خط اول درمان دارویی آلزایمر داروهایی هستند که فعالیت آنزیم استیل کولین را مهار میکنند. استیل کولین یک میانجی عصبی است که بعد از اثرگذاری در بدن توسط آنزیم استیل کولین استراز مهار میشود. همان طور که گفتیم در افراد مبتلابه آلزایمر میانجیهای عصبی کاهش مییابند لذا با مهار این آنزیم فعالیت این میانجی عصبی بیشتر میشود.
داروهای دیگری نیز برای مدیریت و بهبود علائم آلزایمر وجود دارند که هرکدام از طریق مکانیسمی موجب بهبود علائم و مشکلات ناشی از این بیماری میشوند. همچنین برای علائم این بیماری مانند اضطراب ممکن است نیاز به درمانهای دیگری نیز باشد.
علاوه بر درمانهای دارویی، درمانهای غیردارویی نیز وجود دارد مانند درمان تحریکیشناختی و توانبخشیشناختی که درصورت نیاز روانپزشک یا رواندرمانگر توصیه میکنند.
سخن پایانی
زندگی با فرد مبتلابه آلزایمر یک چالش بزرگ است؛ زیرا شخصی که تا دیروز عضوی از خانواده و حامی و پشتیبان بوده است امروز برای انجامدادن سادهترین کارها نیاز به کمک دارد و حتی برای دریافت کمک همکاری نمیکند.
تشخیص بهموقع و پیگیری درمان تا حد زیادی به کیفیت زندگی فرد مبتلا کمک میکند؛ اما درنهایت، با پیشرفت بیماری روزبهروز زندگی برای او و اعضای خانواده سختتر میشود. در این زمان حمایت و نگهداری از شخص مبتلا اهمیت دوچندانی پیدا میکند.
231456/پ