به گزارش صد آنلاین ، یک باستانشناس دریایی فرانسوی به نام فرانک گودیو گنجینه گرانبهایی را از زیر آب پیدا کرده است که شامل جواهرات طلا، ظروف نقره و یک جام عجیب و غریب به شکل اردک است. او همچنین یک ظرف سفالی ستون مانند از هیروگلیفهای مصری ساخته شده از سنگ آبی لاجورد و یک دست سرامیکی کشف کرده که به شکل وهمانگیزی از رسوب بیرون زده بود.
هراکلیون برای قرنها بزرگترین بندر مصر در دریایی مدیترانه قبل از تاسیس اسکندریه توسط اسکندر مقدونی در سال ۳۳۱ قبل از میلاد بود. هراکلیون نسخه مصری شهر گمشده «آتلانتیس» توصیف میشود؛ اگرچه برخلاف هراکلیون بسیاری تردید دارند که این جزیره افسانهای اصلا وجود خارجی داشته باشد.
گودیو در مورد این گنجینه یافته شده میگوید: این مجموعه گرانبها نشانه ثروت و میزان تقوای ساکن سابق این شهر بندری است. به گفته او، هراکلیون در حدود قرن هشتم قبل از میلاد تأسیس شد و تبدیل به بندر اجباری ورود به مصر برای همه کشتیهایی شد که از جهان یونان میآمدند.
با این حال، هراکلیون قبل از اینکه به طور کامل در اعماق دریای مدیترانه غرق شود، احتمالاً در قرن هشتم پس از میلاد، دستخوش «فاجعههای طبیعی گوناگون»، مثل زمینلرزهها و سونامیهای احتمالی، شده بود. بقایای شهر بندری اکنون در زیر دریا و در حدود هفت کیلومتری ساحل کنونی مصر قرار دارد.
حفاری اخیر که در ژوئیه امسال انجام شد، کانال جنوبی شهر گمشده را پوشش داد؛ جایی که بقایای معبد بزرگی وجود دارد که به آمون، خدای مصری، اختصاص یافته است. به گفته گودیو، بلوکهای سنگی عظیمی از این معبد طی یک رویداد فاجعهآمیز که مربوط به اواسط قرن دوم قبل از میلاد است، فروریخت؛ حدود هزار سال قبل از اینکه کل شهر از بین برود.
در میان یافتههای موجود در محل معبد، ابزارهای آئینی نقرهای، جواهرات طلا و ظروف مرمری شکننده نیز دیده می شود که مورد آخر احتمالاً برای نگهداری عطر مورد استفاده قرار میگرفته است. به غیر از اینها، دو ظرف تشریفاتی نیز در این مجموعه کشف شده که برای نذری دادن به خدایان بوده و از جنس نقره درست شده است. این ظروف در مصر باستان بسیار گرانبها محسوب میشد. گودیو میگوید: کشف چنین اشیای ظریفی که با وجود بزرگی فاجعه دست نخورده باقی ماندهاند، غیرقابل باور است.
در زیر محوطه معبد، آنها همچنین سازههای زیرزمینی را یافتند که توسط تیرهای چوبی و تیرهای چوبی به خوبی حفظ شده، متعلق به قرن پنجم قبل از میلاد است.
پس از حفاری، یک غواص باستانشناسی به بلوک های عظیم معبد آمون که در اواسط قرن دوم قبل از میلاد در کانال جنوبی هراکلیون سقوط کرد، فرستاده میشود. آنها در زیر حدود سه متر خاک رس سخت کشف شدند.
آنها همچنین در شرق معبد آمون یک پناهگاه یونانی را کشف کردند که به آفرودیت، الهه عشق جنسی و زیبایی یونان باستان نسبت داده میشود. در این محراب اشیای مفرغی و سرامیکی وارداتی به دست آمد؛ از جمله یک شیء معمولی به شکل اردک که با گلدانها و سپرهای سرامیکی احاطه شده بود. این ظروف اگرچه مربوط به قرن چهارم قبل از میلاد است، اما نشان میدهد که به واسطه نوعی تجارت یونانی به این محل رسیده است. این امر نشان میدهد که یونانیهایی که در زمان فراعنه اجازه تجارت و اقامت در شهر را داشتند، پناهگاههای خود را برای عبادت خدایان خود داشتند.
هراکلیون یک شهر بندری گمشده مصر باستان است که احتمالاً در حدود قرن هشتم قبل از میلاد تأسیس شده است. قبل از اینکه در قرن هشتم پس از میلاد به طور کامل در اعماق دریای مدیترانه غرق شود، فجایع طبیعی مختلفی را متحمل شد. بقایای آن اکنون در اعماق دریای مدیترانه، در حدود دو مایلی سواحل مصر در نزدیکی شهر باستانی اسکندریه قرار دارد.
هراکلیون توسط تیمی به رهبری فرانک گودیو، باستانشناس دریایی فرانسوی، در سال ۲۰۰۰ کشف شد. این شهر قبل از اینکه اسکندریه توسط اسکندر مقدونی در سال ۳۳۱ تأسیس شود، بزرگترین شهر بندری مصر بود.
گودیو میگوید که هراکلیون روزگار باشکوهی را به عنوان بندر اجباری ورود به مصر برای همه کشتیهایی که از جهان یونان میآمدند، گذراند. همچنین به دلیل معبد آمون که نقش مهمی در آئینهای مرتبط با تداوم سلسله داشت، اهمیت مذهبی داشت.
4461/ی