به گزارش صد آنلاین ، ریزش موی مرتبط با سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) می تواند یکی از علائم نگران کننده سندرم تخمدان پلی کیستیک باشد.
بله، ریزش مو یکی از علائم گزارش شده PCOS است و بیشتر به دلیل هورمونهای آندروژنی اضافی است که افراد مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک اغلب با آن مواجه می شوند که میتواند منجر به آکنه، نازک شدن مو و ریزش مو و همچنین موهای نازک و کدر شود که به راحتی خرد و خشک و آسیب دیده میشوند.
این ریزش مو به عنوان طاسی با الگوی زنانه نامیده می شود و درمان آن می تواند دشوار باشد.
عدم تعادل هورمونی همچنین می تواند منجر به آلوپسی آندروژنیک یا طاسی با الگوی مردانه شود که می تواند ویژگی های زیر را داشته باشد:
برای رفع مشکل، ابتدا باید سطح هورمون ها را متعادل کنید. متخصصان زنان و غدد می توانند این کار را با مجموعه ای از تحقیقات پیچیده انجام دهند و توصیه هایی برای درمان هورمونی ارائه دهند. یک تریکولوژیست می تواند درمانی برای بازگرداندن فولیکول های مو برای شما تجویز کند.
عوامل دیگری نیز وجود دارد که می تواند باعث ریزش مو شود:
PCOS می تواند منجر به ریزش موی بیشتر در روز شود. ممکن است موهای روی لباس یا مبلمان بیشتر از حد معمول باشد، همچنین معمولاً موها در طول شب روی بالش جمع میشوند. موها نیز ممکن است در حمام به صورت توده ای بیرون بیایند.
ریزش مو ناشی از PCOS میتواند به شکل ریزش در ریشه باشد، جایی که کل مو از جمله فولیکول بیرون میآید، اما میتواند به صورت شکستگی و خرد شدن مو نیز رخ دهد زیرا موها خشکتر از قبل شده اند و بیشتر در معرض آسیب ناشی از گرما و برس زدن هستند. این به این معنی است که پوست سر ممکن است بیشتر دیده شود، به ویژه در قسمت تاج و خط مو، یا ممکن است موخوره بیشتری وجود داشته باشد که نتیجه شکستگی مو است.
اگر سندرم تخمدان پلی کیستیک دارید، ممکن است پوست سر خشک و خارش داری داشته باشید. برخی از افراد مبتلا به PCOS نیز شوره سر را گزارش می کنند. موها ممکن است نازکتر از حد معمول به نظر برسند و بدون استفاده از محصولات زیاد برای افزایش و پری مو، حالت دادن به آن سختتر می شود.
به عنوان یکی از علائم سندرم تخمدان پلی کیستیک، موها معمولاً در ناحیه فرونتال-آهیانه می ریزند و به طور قابل توجهی در وسط نازک می شوند.
مقیاس لودویگ سه مرحله ریزش موی زنانه را شرح می دهد:
آیا ریزش مو ناشی از PCOS قابل جبران است؟ بله، اگر علت زمینه ای (معمولاً عدم تعادل هورمونی) برطرف شود، ریزش موی مربوط به PCOS قابل درمان است. اگر PCOS مشکل ساز شده است ، علائم بالینی، سونوگرافی و آزمایش خون می تواند PCOS را تشخیص دهد و پس از آن پزشک می تواند گزینه های درمانی PCOS را به شما پیشنهاد دهد.
درمان جامع برای جلوگیری از ریزش موی بحرانی در PCOS ضروری است. شما باید:
اتخاذ یک سبک زندگی سالم با ورزش منظم، رژیم غذایی کم کربوهیدرات و شیوه های مدیریت استرس نیز ممکن است بخشی از روند درمانی باشد.
درمان های PCOS برای ریزش مو در دسترس هستند. درمانهای سنتی بدون نسخه مانند شامپوهای مخصوص و ویتامینهایی که با هدف سلامت پوست، مو و ناخن ساخته میشوند، همگی نقاط خوبی برای شروع هستند.
مشکل ریزش موی ناشی از سندرم تخمدان پلی کیستیک باید به روشی جامع، هم از نظر خارجی با کمک مراقبت مناسب از مو و هم در داخل با مراقبت از بدن با رژیم غذایی و ورزش و مشورت با پزشک برطرف شود.
ممکن است شش ماه تا یک سال طول بکشد تا نتایج درمان مو مشاهده شود. داروها باید بر اساس یک برنامه دقیق مصرف شوند و روش های مراقبت از مو باید منظم باشد (نه فقط تا زمانی که اولین نتایج مثبت قابل توجه باشد، بلکه تا زمانی که موها به طور کامل ترمیم شوند).
همچنین مهم است که به خاطر داشته باشید که اگر نازک شدن مو با عدم تعادل هورمونی همراه باشد، بازیابی سلامت مو با متعادل کردن سطح هورمونی ممکن می شود.
یک رژیم غذایی متعادل با ویتامین ها یا مکمل هایی که یک پزشک توصیه می کند نیز ممکن است به بهینه سازی سلامت مو کمک کند.
منیزیم، روی، آهن (موجود در آجیل، حبوبات، قارچ و تخم مرغ)، و همچنین ویتامین A (موجود در هویج)، B (موجود در غذاهای دریایی، پنیر، موز و گوجه فرنگی)، E (موجود در بلغور جو دوسر)، و F (موجود در ماهی های چرب) همگی برای سلامتی عالی هستند.
کمبود آهن یکی از دلایل اصلی ریزش مو است و افراد مبتلا به PCOS معمولا سطح فریتین پایین تری دارند. خوردن غذاهای غنی از آهن و یا مصرف مکمل های آهن می تواند به افزایش سطح آهن کمک کند.
روی، سلنیوم، بیوتین (ویتامین B7) و کولین (ویتامین B4) روی رشد مو نیز تاثیر زیادی دارد. آزمایش های ساده می توانند میزان وجود این ویتامین ها و مواد معدنی را در بدن تعیین کنند. رفع کمبودهای جزئی از طریق تغییرات رژیم غذایی آسان است. آجیل و تخمه کدو تنبل سرشار از روی، لوبیا و کلم بروکلی در سلنیوم، بادام زمینی و جگر در بیوتین و تخم مرغ و غذاهای دریایی دارای کولین هستند. اگر کمبود این موارد در بدن شما مشهود است، باید برای درمان با یک پزشک مشورت کنید.
انتخاب محصولات موی مناسب نیز برای رشد موی سالم مهم است. محصولات مراقبت از مو باید عاری از موم و روغنهای معدنی باشند که میتوانند لایهای روی پوست سر ایجاد کنند و در نتیجه در تولید سبوم طبیعی اختلال ایجاد کنند. محصولات حاوی پروتئین های هیدرولیز شده (کراتین و کلاژن) و ویتامین های B می توانند برای مو مفید باشند.
دمای بالا ناشی از سشوار کشیدن یا حالت دادن با اتوی فر یا صاف و مواد شیمیایی خشن ناشی از رنگ مو، صاف کننده ها یا نرم کننده ها می تواند به موهای ضعیف آسیب برساند.
درمان های پزشکی برای PCOS و ریزش مو مرتبط با این بیماری در دسترس هستند. پزشک ممکن است برای کمک به کنترل ریزش مو و شرایط پوست سر مانند خشکی و شوره سر، داروهای ضد بارداری خوراکی، آنتی آندروژن ها، یا یک شامپوی دارویی قوی تجویز کند.
متفورمین همچنین می تواند برای افراد مبتلا به PCOS تجویز شود تا به تنظیم سطح انسولین کمک کند و کاهش وزن بعدی ناشی از مصرف این دارو می تواند تأثیر مثبتی بر تعادل هورمونی و ریزش مو داشته باشد.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از لیوهلثیلی، ماینوکسیدیل که در داروخانه ها موجود است، لوسیونی است که روی پوست سر خود می زنید و می تواند برای ریزش موی زنانه ناشی از PCOS استفاده شود.
این دارو می تواند موهایی را که از دست داده اید را تشویق به رشد مجدد کند، به خصوص اگر در مراحل اولیه ریزش مو استفاده شود. اما ممکن است 3 تا 6 ماه طول بکشد تا اثر کند و فقط تا زمانی که از آن استفاده می کنید موثر است، بنابراین در صورت توقف استفاده از آن ممکن است ریزش موی شما بازگردد.
ماینوکسیدیل همچنین می تواند همزمان با درمان های پزشکی تجویز شده برای ریزش موی PCOS استفاده شود. یک مطالعه در سال 2017 نشان داد که ترکیب ماینوکسیدیل با اسپیرونولاکتون می تواند برای کنترل ریزش مو موثر باشد، به طوری که اکثر زنان پس از 6 ماه استفاده شاهد افزایش ضخامت مو هستند.
درمانهای پزشکی برای کمک به ریزش مو در PCOS عمدتا «ضد آندروژنها» هستند. اینها با مسدود کردن هورمونهای مردانه (مانند تستوسترون) برای کاهش تأثیر آنها بر بدن شما، از جمله فولیکولهای مو، عمل میکنند که میتواند به کاهش میزان موهای ریختهشده منجر شود.
داروهای ضد آندروژن همچنین می توانند رشد موهای زائد در سایر قسمت های بدن شما را کنترل کنند.
به خاطر داشته باشید که دیدن نتایج این نوع درمان ممکن است چندین ماه طول بکشد، بنابراین ممکن است لازم باشد صبور باشید.اگر این روش درمانی برای شما خوب عمل کرد، باید مصرف دارو را ادامه دهید، زیرا در صورت قطع ریزش مو احتمالا دوباره شروع می شود.
آنچه باید در مورد داروهای ضد آندروژن بدانید:
برخی از این داروها می توانند اثرات جدی بر رشد نوزادان داشته باشند. پزشک شما احتمالاً برای جلوگیری از باردار شدن شما در حین مصرف آنها، پیشگیری از بارداری را توصیه می کند.
همچنین درمان های خانگی برای ریزش مو PCOS وجود دارد. استفاده از شامپوها و نرم کننده های مرطوب کننده برای موهای آسیب دیده و رنگ شده می تواند به حفظ سلامت مو کمک کند و شامپوهایی که برای موهای نازک طراحی شده اند ممکن است رشد موهای جدید را تشویق کرده و از موها محافظت کنند.
سایر درمانهای خانگی شامل استفاده از برسهای مخصوص با موی شما است و قبل از برس زدن، از گیره روی موها استفاده کنید تا از کشیده شدن بیش از حد مو و ایجاد شکستگی جلوگیری شود. همچنین بهتر است که موهایتان را محکم نبندید.
بسیاری از افراد همچنین از افزودن مکمل هایی مانند بیوتین و کراتین به رژیم ویتامین خود نتایج خوبی می گیرند، اما همیشه بهتر است قبل از مصرف هر گونه مکمل یا تنظیم برنامه درمانی PCOS با یک پزشک صحبت کنید.
حتی اگر یک مکمل بدون نسخه فروخته شود، غلظت آن به طور گسترده ای متفاوت است و ممکن است بیش از حد مصرف شود که می تواند منجر به سایر مشکلات سلامتی شود. کیفیت ویتامین ها نیز از برندی به برند دیگر متفاوت است.
در حالی که برخی از افراد ممکن است ریزش مو را یک مشکل جدی پزشکی در نظر نگیرند، اگر بر فعالیتهای روزانه، سرگرمیها یا روابط تأثیر منفی بگذارد، ممکن است ایده خوبی باشد که با یک پزشک صحبت کنید.
اگر ریزش مو به یک مشکل تبدیل شده است یا نگرانی هایی وجود دارد که PCOS ممکن است علت آن باشد، انجام آزمایشات برای ارزیابی سطح هورمون اولین قدم خوبی است. اگر عدم تعادل هورمونی وجود داشته باشد، یک پزشک می تواند گزینه های کنترل PCOS را توضیح دهد و درمان های احتمالی برای ریزش مو را توصیه کند