حجتالاسلاموالمسلمین «سید محمدعلی ایازی» مدرس حوزه علمیه، ضمن بررسی شخصیت علمی آیتالله میلانی، اظهار داشت: اگر دین بخواهد در آینده تأثیرگذار بماند، نیازمند برنامهریزی دقیق و سیاستگذاری کلان است؛ دیدگاهی راهبردی که حتی منجر به صرفنظرکردن او از موقعیت مرجعیت علیالاطلاق در قم برای حفظ اصلاحات آموزشی در مشهد، شد.

وی ادامه داد: آیتالله میلانی فراتر از نگاه سنتی، معتقد بود که دین بدون «سیاستگذاری» و «طرح و برنامه» نمیتواند در آینده جامعه نقشآفرین باشد. او شخصیتی مردمدار و بیتکلف داشت که میتوانست با طبقات مختلف جامعه ارتباط برقرار کند، اما آنچه آیتالله میلانی را متمایز میکرد، دغدغه ساختارمند کردن حوزه برای نسلهای آینده بود.
این مدرس حوزه علیمه، به بازخوانی ماجرای دعوت آیتالله بروجردی از آیتالله میلانی برای حضور در قم، اشاره کرد و گفت: باوجود اینکه جمعیت طلاب قم سه برابر مشهد بود و اداره مالی آن دشوار به نظر میرسید، آیتالله بروجردی به او تضمین داد که نگران نباشند تا ایشان به قم بیاید، اما پاسخ آیتالله میلانی نشاندهنده اولویتهایش بود.
حجتالاسلام ایازی در پایان با مقایسه منش اخلاقی آیتالله میلانی و امام خمینی (ره) تصریح کرد: اگر آیتالله میلانی به قم میرفت، باتوجهبه جاذبههای منحصربهفرد شخصیتیشان، قطعاً موقعیت «مرجعیت علیالاطلاق» پیدا میکردند. اما تصمیم او برای ماندن در مشهد ثابت کرد که مانند امام راحل، از «منیت» عبور کرده و در بند شوکت، قدرت و ریاست ظاهری نیست. او میدانست که ماندن در مشهد شاید از نظر شهرت به ضررش باشد، اما برای آینده علمی طلاب و طرحهای آموزشی ضروری است.
انتهای پیام/