دبیرکل بنیاد قرآن : وقتی باران نمی‌بارد، دل‌ها باید ببارند

حجت‌الاسلام سید مهدی حسین‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی صدآنلاین، با اشاره به کاهش نزولات آسمانی و مشکلات معیشتی ناشی از خشکسالی‌های اخیر گفت: «قرآن کریم، خشکسالی و کمبود باران را نه صرفاً حادثه‌ی طبیعی، بلکه آینه‌ای برای بیداری انسان‌ها معرفی می‌کند؛ تا مردم بدانند منشأ بسیاری از گرفتاری‌ها، در فاصله‌گرفتن از مسیر تقوا و اصلاح رفتارهای اجتماعی است.»

به گفته دبیرکل بنیاد قرآن، در آیه‌ی شریفه‌ی سوره‌ی اعراف آمده است:

“وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ”

یعنی گاه خداوند بلا و سختی نازل می‌کند تا انسان‌ها به دعا و تضرع بازگردند و دل‌هایشان نرم شود.

 قرآن و راز نزول باران؛ رابطه‌ی تقوا و طبیعت

حسین‌زاده افزود:

«در منطق قرآن، باران یک پاداش معنوی است؛ ارتباط مستقیم میان تقوای جمعی و نزول رحمت الهی وجود دارد. همان‌طور که در سوره‌ی نوح می‌خوانیم:

“اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا، يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُم مِّدْرَارًا”

یعنی اگر امت‌ها به استغفار و اصلاح روی آورند، خداوند آسمان را به بارش پربرکت وا‌می‌دارد.»

وی توضیح داد که این آیات نشان می‌دهد کاهش باران را باید هشدار تربیتی برای جامعه دانست؛ فرصتی برای بازنگری در رفتارهای فردی، اجتماعی و حتی زیست‌محیطی.

 مسئولیت اجتماعی در دوران خشکسالی

دبیرکل بنیاد قرآن تأکید کرد:

«در کنار دعا و استغفار، عمل صالح و رفتار مسئولانه با محیط زیست نیز بخشی از ایمان است. قرآن در سوره‌ی روم می‌فرماید:

“ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ”؛

یعنی فساد زمین و خشکی‌ها، نتیجه‌ی عملکرد انسان‌هاست.»

 

او افزود: «اگر در رفتار اقتصادی، کشاورزی، مصرف آب و حتی روابط اجتماعی، اصلاح و انصاف جاری شود، رحمت الهی نیز بازمی‌گردد. نتیجه‌ی عمل صالح در نظام خلقت ملموس است.»

 توصیه نهایی؛ دلی نرم‌تر، آسمانی پرباران‌تر

حجت‌الاسلام حسین‌زاده در پایان گفت: «قرآن به ما می‌آموزد وقتی آسمان نمی‌بارد، دل‌ها باید ببارند. هیچ دعایی بی‌اثر نیست اگر از دل توبه‌کننده برخیزد. بلا برای بازگرداندن نور ایمان است، نه مجازات مطلق.»