موارد مصرف دم دستی ترین مسکن ها در ایران ؛ از استامینوفن تا ایبوپروفن و ناپروکسن

به گزارش صد آنلاین ، همه داروهای ضد درد OTC یکسان ساخته نمی شوند. برخی برای درمان انواع خاصی از درد مناسب تر هستند. برای مثال، قرصی که برای دردهای قاعدگی مصرف می کنید ممکن است بهترین قرص برای تسکین سردرد نباشد. در اینجا خلاصه ای از داروهای ضددردی که در داروخانه پیدا خواهید کرد، به علاوه بهترین مسکن برای هر نوع درد آورده شده است تا بتوانید سریع تسکین پیدا کنید.

مسکن های OTC کدامند؟

دو نوع اصلی مسکن های OTC وجود دارد:

• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن و ناپروکسن
• استامینوفن (تیلنول)

NSAID ها را می توان به دسته های مختلف تقسیم کرد و حتی چند داروی OTC وجود دارد که یک NSAID و استامینوفن را در یک قرص ترکیب می کنند. همچنین فرمولاسیون های موضعی موجود است که می توان آنها را به پوست مالید.

NSAID چیست؟

همانطور که از نام آن پیداست، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی از آزاد شدن مواد شیمیایی که باعث التهاب و درد می شوند، یعنی پروستاگلاندین ها، گروهی از ترکیبات هورمون مانند، جلوگیری می کنند.پروستاگلاندین ها نقش های زیادی در بدن شما دارند، اما یکی از آنها این است که می توانند تب، التهاب و درد ایجاد کنند.

به گفته آکادمی پزشکان خانواده آمریکا، این درد به این دلیل است که پروستاگلاندین ها پایانه های عصبی را تحریک می کنند و بر درک شما از درد تأثیر می گذارند. نیکت سونپال، MD ، استادیار کالج پزشکی استئوپاتیک تورو در نیویورک، می گوید که NSAID ها از این بخش وارد شده و سطح پروستاگلاندین ها را در بدن شما کاهش می دهند که به نوبه خود به کاهش درد و التهاب کمک می کند.

با این حال، او هشدار می دهد که استفاده منظم از NSAID ها به طور بالقوه می تواند عوارض جانبی یا عوارض قابل توجهی ایجاد کند، از جمله ناراحتی معده، زخم معده و آسیب کلیه.

دکتر سونپال توضیح می‌دهد که پروستاگلاندین از پوشش معده محافظت می‌کند و به حفظ عملکرد کلیه کمک می‌کند، بنابراین در سرکوب آن‌ها برای کاهش درد، در نهایت یک موضوع را با مشکل دیگر عوض می‌کنید.

طبق گفته کلینیک کلیولند، یک قانون کلی خوب این است که NSAID ها را بیش از 3 روز برای تب یا 10 روز برای درد مصرف نکنید، مگر اینکه پزشکتان خلاف آن را به شما بگوید.

آسپرین

اولین مورد آسپرین (Bayer) است که برخی افراد هنوز برای درمان دردهای خفیف تا متوسط، از جمله سردرد، کشیدگی عضلات و آرتروز از آن استفاده می کنند، اما پزشکان به طور کلی داروهای مسکن موثرتر دیگری را این روزها توصیه می کنند. اما برای افراد مبتلا به بیماری قلبی، این نوع NSAID مزایای ویژه ای دارد.

دکتر سونپال می‌گوید: «برخلاف سایر NSAID‌ها، آسپرین در بیمارانی که عوامل خطر خاصی دارند با عمل به عنوان رقیق‌کننده خون، محافظ قلب در نظر گرفته می‌شود. به طور کلی آسپرین با کاهش خطر حمله قلبی یا سکته همراه است . به گفته کتابخانه ملی پزشکی ایالات متحده، از آنجایی که آسپرین به عنوان رقیق کننده خون عمل می کند، احتمال لخته شدن خونی که می تواند منجر به این موارد اضطراری شود، کمتر است.

یک مطالعه در سال 2019 که در مجله آمریکایی پزشکی منتشر شد، نشان داد که مصرف آسپرین در اولین علائم شروع میگرن، یک درمان ایمن و موثر می تواند باشد.

اگر تصمیم به مصرف آسپرین دارید، حتما آن را با غذا مصرف کنید، زیرا مصرف بیش از حد آن یا مصرف آن با معده خالی می تواند باعث ناراحتی گوارشی و زخم شود.

ایبوپروفن و ناپروکسن

ایبوپروفن (Advil و Motrin) و ناپروکسن (Aleve) نیز در گروه NSAID ها هستند. آنها برای درمان درد ناشی از درد و سفتی عضلانی، التهاب ناشی از جراحات و دردهای قاعدگی عالی هستند. ایبوپروفن و ناپروکسن هر دو قوی‌تر از آسپرین هستند، اما ناپروکسن به‌عنوان قوی‌ترین مسکن بدون نسخه در دسترس است. با این حال، این دارو با داروهای قوی‌تر فرصتی برای افزایش خطر عوارض جانبی ایجاد می کند، بنابراین مهم است که خطرات را در مقابل نیازهای تسکین درد خود بسنجید.

نیکول ون گرونینگن، پزشک متخصص داخلی در Cedars Sinai، می‌گوید: «اگر سابقه مشکلات گوارشی یا کلیوی دارید، باید از این دارو کاملاً اجتناب کنید.»

چند اخطار دیگر در مورد NSAID ها: آنها را نباید با الکل مخلوط کرد و بهتر است در صورت بارداری، آلرژی یا مصرف داروهای دیگر، قبل از مصرف با پزشک خود مشورت کنید.

استامینوفن چیست؟

مانند NSAID ها، استامینوفن (تیلنول) برای تسکین سردرد، تسکین دردهای جزئی و کاهش تب مورد استفاده قرار می گیرد، اما برای تسکین التهاب ضعیف عمل می کند؛ چرا که استامینوفن یک عامل ضد التهابی نیست، بنابراین علائم ناشی از التهاب مانند تورم را کاهش نمی دهد.همچنین کمی متفاوت از NSAID ها عمل می کند.

به گفته آکادمی پزشکان خانواده آمریکا، به نظر می‌رسد استامینوفن روی قسمت‌هایی از مغز که پیام‌های درد را دریافت و دمای بدن را کنترل می‌کند، کار می‌کند.

همچنین برای معده مناسب تر است و معمولاً عوارض جانبی کمتری نسبت به NSAID ها دارد. به همین دلیل است که برای استفاده طولانی مدت، برای کودکان خردسال و برای افرادی که باردار هستند توصیه می شود. اما مهم است که دوز مناسب را برای جلوگیری از عوارض مصرف کنید.

طبق گفته کلینیک مایو، اگر این دارو در دوزهای بسیار بالا یا دوز بسیار بالا در طی چند روز مصرف شود ،می تواند باعث نارسایی حاد کبدی شود.

مسکن های ترکیبی چیست؟

مسکن‌های OTC کمی وجود دارند که آسپرین و یا استامینوفن را با کافئین ترکیب کنند. کافئین ممکن است به عملکرد بهتر این مسکن‌ها کمک کند. در مطالعه‌ای در سال 2014 که در پایگاه داده‌های بررسی‌های سیستمیک کاکرین منتشر شد، محققان دریافتند که مسکن‌های حاوی 100 میلی‌گرم یا بیشتر کافئین نسبت به مسکن‌ها به تنهایی تسکین درد بیشتری دارند.

مسکن های موضعی چیست؟

چه در اثر یک تمرین شدید درد داشته باشید و چه در حین دویدن مچ پای شما پیچ خورده باشد، یک مسکن موضعی می تواند به تسکین درد شما کمک کند. آنها به شکل کرم، چسب، ژل و اسپری هستند و برای کاهش درد و التهاب در ناحیه ای که آنها را اعمال می کنید، جذب پوست می شوند.

به گفته کلینیک کلیولند، مسکن‌های موضعی می‌توانند شامل موادی مانند متیل سالیسیلات و منتول (که هر دو احساس خنکی می‌دهند)، NSAIDs (برای تسکین درد) و کپسایسین (ترکیبی از فلفل‌های چیلی که احساس گرما ایجاد می‌کند) باشد. کپسایسین با حساسیت زدایی از اعصاب به کاهش درد کمک می کند.

در مورد مسکن های تجویزی چطور؟

اگر پس از تصادف یا جراحت با درد مزمن یا شدید روبرو هستید، داروهای مسکن OTC ممکن است آن را کاهش ندهند. در این شرایط، پزشک ممکن است یک مسکن تجویزی به شما توصیه کند. به گفته کلینیک کلیولند، مواردی مانند مواد مخدر، داروهای ضد افسردگی، ضد تشنج ها، شل کننده های عضلانی و کورتیکواستروئیدها همه در این دسته قرار می گیرند.

یکی از نکات احتیاطی در مورد مسکن‌های تجویزی این است که با داروهای قوی‌تر، خطر بیشتری دارند از جمله احتمال سوء مصرف مواد. به همین دلیل، پزشک شما احتمالا فقط یک دوره کوتاه از این داروها را تجویز می کند.

اگر از داروهای نسخه‌ای یا OTC مصرف می‌کنید، بهتر است فهرستی از تمام داروها، ویتامین‌ها و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید داشته باشید تا پزشک و داروساز شما از هرگونه تداخلات مضری که ممکن است بین داروها رخ دهد آگاه شوند.

بهترین مسکن برای هر نوع درد چیست؟

شما ممکن است در مورد مسکن‌های OTC اطلاعات کافی داشته باشید، اما درک زمان استفاده از هر نوع دارو ممکن است کمی پیچیده تر باشد. فرقی نمی‌کند که با سردرد یا گرفتگی‌های غیرقابل تحمل پریود سر و کار دارید، در اینجا نحوه تشخیص بهترین مسکن برای وضعیت شما آمده است و به یاد داشته باشید، اگر در مورد نوع دارویی که نیاز دارید مطمئن نیستید، همیشه بهتر است ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.

مسکن برای درد در عضلات و مفاصل

• ایبوپروفن یا ناپروکسن

هر نوع درد حاد، معمولاً ناشی از آسیب یا استفاده بیش از حد از عضلات و مفاصل، از اثر ضد التهابی یک NSAID سود می برد. مقداری که باید مصرف کنید به تورم و نوع مشکلی که دارید بستگی دارد. یک قرص Aleve معمولاً 220 میلی گرم ناپروکسن دارد که به گفته دکتر سونپال برای دردی که در زندگی روزمره ظاهر می شود کافی است. اما اگر با دردهای مزمن، مانند نقرس یا آرتریت سر و کار دارید، ممکن است دوز این دارو برای شما کافی نباشد.شما ممکن است طبق دستور پزشک به دوزهای بالاتری نیاز داشته باشید.

برای دردهای شدید، دستورالعمل های دوز روی دارو را دنبال کنید. اما، برای درد شدید یا مداوم که همراه با تورم است، ایده خوبی است که با پزشک خود مشورت کنید. آنها ممکن است داروهای ضد درد متفاوتی را تجویز یا گزینه های درمانی دیگری را توصیه کنند.

مسکن برای تبی که پایین نمی آید

• استامینوفن

دکتر ون گرونینگن می گوید: «استامینوفن به طور کلی برای پایین آوردن تب استفاده می شود.. اگرچه NSAID ها همان اثر را دارند، استامینوفن کمتر باعث ایجاد مشکلات معده می شود.» او هشدار می دهد: «اگر داروهای سرماخوردگی و آنفولانزای OTC هم مصرف می کنید، مراقب تداخل دارویی باشید». اینها اغلب حاوی استامینوفن هستند، بنابراین اگر حداکثر دوز استامینوفن و داروهای سرماخوردگی را مصرف می کنید، ممکن است در مصرف آن زیاده روی کنید و در خطر آسیب کبدی باشید.

مسکن برای گرفتگی های غیرقابل تحمل پریود

• ایبوپروفن یا ناپروکسن

علت اصلی دردهای قاعدگی، ترشح پروستاگلاندین است که باعث انقباض رحم می شود. خبر خوب این است که NSAID ها برای درمان این نوع دردها (و سایر دردهای عجیب و غریبی که ممکن است در طول دوره قاعدگی خود داشته باشید ) بسیار خوب عمل می کنند. دکتر ون گرونینگن می گوید: «برای خانم هایی که درد قاعدگی قابل توجهی دارند، توصیه می کنم ایبوپروفن یا ناپروکسن را یک یا دو روز قبل از شروع قاعدگی شروع کنند. این سطح پایه درد شما را تا زمانی که عادت ماهانه شما اغاز شود کنترل می کند.»

با این حال برای کنترل این درد بدون مصرف دارو، کالج آمریکایی متخصصان زنان و زایمان چند ایده دارد:

• حرکت کنید: سعی کنید در اکثر روزهای هفته نوعی فعالیت بدنی انجام دهید. فعالیت های هوازی مانند پیاده روی، دویدن، دوچرخه سواری و شنا در واقع مواد شیمیایی تولید می کنند که می توانند به مهار درد کمک کنند.
• حرارت اعمال کنید: قرار دادن پد گرم کننده یا بطری آب گرم روی شکم می تواند دردهای پریود را تسکین دهد.
• استراحت را تا حد امکان در اولویت قرار دهید: قاعدگی می تواند چیزهای زیادی را از شما بگیرد. به همین دلیل است که خواب کافی قبل و در طول قاعدگی بسیار مهم است. خواب جوان کننده است و می تواند به شما در مقابله با درد و ناراحتی کمک کند.
• آرام باشید: تمرین آرامش، از طریق مدیتیشن یا یوگا نیز می تواند به شما در مقابله بهتر با درد کمک کند.

مسکن برای سردرد معمولی

• استامینوفن یا NSAID

اگر مادرتان اصرار دارد که برای سردرد استامینوفن مصرف کنید، اما فکر می‌کنید ایبوپروفن بهتر عمل می‌کند، خوب، حق با شماست. دکتر ون گرونینگن می‌گوید:« این حقیقت که کدام مسکن برای سردرد بهتر عمل می‌کند، واقعاً یک موضوع فردی است، اساساً از هر دارویی که به شما تسکین بهتری می‌دهد استفاده کنید. اما سعی کنید در این کار زیاده روی نکنید.»

او می‌گوید : «اگر بیش از حد از این داروها استفاده می‌کنید، می‌تواند منجر به سردرد ناشی از مصرف بیش از حد دارو شود، که تنها با قطع مصرف دارو برطرف می‌شود.»

مسکن برای درد میگرنی شدید

• استامینوفن و آسپرین

دکتر ون گرونینگن می گوید : «درد میگرنی می تواند بسیار شدیدتر از سردردهای تنشی باشد. او می گوید: «اگر نگران این هستید که سردردی که دارید میگرنی است و به دارو های OTC به خوبی پاسخ نمی دهد، داروهای تجویزی زیادی وجود دارد که می تواند به درمان و پیشگیری از حملات میگرن کمک کند.»

بسیاری از افراد مبتلا به میگرن در طول حمله یا پیش از سردرد با علائم دیگری مانند حالت تهوع و استفراغ دست و پنجه نرم می کنند. برخی از داروهای میگرن، می توانند این علائم را هدف قرار دهند.. گفتگوی صریح با پزشک در مورد علائم می تواند وضعیت شما را بهتر کند برای درمان میگرن قرار دهد.

مسکن برای هر نوع درد شدید

• حتما به اورژانس مراجعه کنید

چه سر درد شدید و ضربان دار باشد، چه دردهای شدید پس از غلت خوردن، یا درد شکمی طاقت فرسا، مصرف مسکن OTC احتمالاً مشکل را حل نمی کند. درد شدید، از هر نوعی که باشد، واقعاً نیاز به مراجعه به اورژانس و دریافت مراقبت های فوری دارد. به این موضوع فکر کنید: بهتر است زودتر به ریشه درد برسید و درمانش کنید.

چگونه ایمن ترین مسکن بدون نسخه را برای بزرگسالان مسن انتخاب کنیم؟

بی‌خطرترین مسکن بدون نسخه برای افراد مسن چیست؟

اگر مادر شما از درد شکایت کرده است، باید مطمئن شوید که او ارزیابی دقیقی از پزشکش دریافت می کند. به هر حال، درد مکرر می تواند نشانه یک مشکل اساسی سلامتی باشد که نیاز به توجه دارد. همچنین اگر بتوانید به پزشکان او کمک کنید تا دلایل اصلی درد او را شناسایی کنند، به احتمال زیاد به مادرتان کمک خواهید کرد تا دردهایش را کاهش دهد.

با این حال، ایده خوبی است که بپرسید کدام مسکن های بدون نسخه برای افراد مسن بی خطرتر هستند؛ به این دلیل که استفاده نادرست از مسکن های OTC در واقع یکی از دلایل اصلی آسیب رساندن به افراد مسن است.

ایمن ترین مسکن OTC برای افراد مسن

برای اکثر افراد مسن، ایمن ترین مسکن خوراکی OTC برای استفاده روزانه یا مکرر، استامینوفن (با نام تجاری Tylenol) است، به شرطی که مراقب باشید از دوز کلی 3000 میلی گرم در روز تجاوز نکنید؛ چرا که این مسکن توسط کبد پردازش می شود و در دوزهای بالا می تواند باعث آسیب جدی (گاهی اوقات حتی تهدید کننده زندگی) کبد شود. بنابراین اگر یک فرد مسن سابقه سوء مصرف الکل یا بیماری مزمن کبدی داشته باشد، محدودیت روزانه برای مصرف این دارو دارد و من به شدت به شما توصیه می‌کنم که در مورد میزان مصرف روزانه مناسب با پزشک مشورت کنید.

نکته مهم درباره استامینوفن این است که در بسیاری از داروهای بدون نسخه (مانند نایکیل، ترافلو) و داروهای تجویزی (مانند Percocet) وجود دارد. بنابراین افراد می توانند به راحتی بیش از آنچه تصور می کنند روزانه استامینوفن مصرف کنند. مصرف بیش از حد این دارو در واقع می تواند خطرناک باشد؛ با این حال تحقیقات نشان می دهد که 40 درصد موارد مصرف بیش از حد استامینوفن تصادفی است.

زمانی که استامینوفن در دوزهای توصیه شده مصرف شود، عوارض جانبی کمی دارد و به ندرت به افراد مسن آسیب می رساند. بر خلاف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs، در زیر)، این دارو افراد مسن را در معرض خطر خونریزی داخلی قرار نمی دهد و به نظر می رسد که تأثیرات حداقلی بر عملکرد کلیه و خطر قلبی عروقی دارد.

مراقب باشید یا از این دسته از مسکن های رایج اجتناب کنید

در داروخانه، رایج‌ترین جایگزین‌های استامینوفن، ایبوپروفن (با نام‌های تجاری Advil و Motrin) و ناپروکسن (با نام‌های تجاری Aleve، Naprosyn و Anaprox) هستند.

هر دوی اینها بخشی از دسته ای از داروهای شناخته شده به عنوان داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) هستند. افراد مسن باید قبل از استفاده مکرر یا منظم از NSAID ها بسیار مراقب باشند.

برخلاف استامینوفن که معمولاً با بالا رفتن سن افراد زیاد خطرناک نمی شود، NSAID ها دارای عوارض جانبی هستند که به خصوص با افزایش سن افراد به احتمال زیاد باعث آسیب می شوند. این آسیب شامل موارد زیر می شود:

• افزایش خطر خونریزی در معده، روده کوچک یا روده بزرگ. سالمندانی که روزانه آسپرین یا داروهای رقیق کننده خون مصرف می کنند در معرض خطر بالایی هستند.
• مشکلات پوشش معده که می تواند باعث درد معده یا حتی بیماری زخم معده شود.
• کاهش عملکرد کلیه که می تواند به ویژه برای آن دسته از افراد مسن که قبلاً کاهش مزمن عملکرد کلیه را تجربه کرده اند مشکل ساز باشد.
• تداخل با داروهای فشار خون بالا
• احتباس مایعات و افزایش خطر نارسایی قلبی

کارشناسان تخمین زده اند که NSAID ها هر ساله باعث 4100 مورد بستری شدن در بیمارستان و 3300 مرگ در میان افراد مسن می شوند.

تحقیقات اخیر همچنین نشان داده است که NSAID ها باعث افزایش اندک اما واقعی خطر حوادث قلبی عروقی (مانند حملات قلبی و سکته) می شوند.

به دلیل این عوارض جانبی شناخته شده NSAID ها در افراد مسن، در سال 2009 انجمن طب سالمندان آمریکا توصیه کرد که افراد مسن از استفاده از NSAIDs برای درمان درد مزمن مداوم خودداری کنند.

امروزه، NSAID های خوراکی در فهرست داروهایی که افراد مسن باید از آنها اجتناب کنند یا با احتیاط استفاده کنند، باقی مانده است.

NSAID ها را می توان به صورت کرم یا ژل نیز تجویز کرد. این اشکال موضعی بسیار ایمن تر هستند و می توانند برای درد موثر باشند.

با وجود این واقعیت، NSAID ها اغلب توسط افراد مسن خریداری می شوند. شاید بدتر از آن، NSAID ها اغلب توسط پزشکان برای افراد مسن تجویز می شوند، زیرا اثر ضد التهابی آن می تواند درد آرتریت، نقرس و سایر بیماری های رایج سلامتی را تسکین دهد.

این بدان معنا نیست که افراد مسن هرگز نباید از NSAID استفاده کنند. حتی در پزشکی، گاهی اوقات به این نتیجه می رسیم که به نظر می رسد مزایای احتمالی بیشتر از خطرات احتمالی است.

اما واقعاً باید با مشارکت بیمار و خانواده به این نتیجه رسید. فقط آنها می توانند به ما بگویند که تسکین درد چقدر برای آنها مفید است و چقدر نگران خطر خونریزی و سایر عوارض جانبی هستند. (همچنین می توان با مصرف داروی کاهش اسید معده از بیمار، خطر خونریزی را کاهش داد.)

متأسفانه، بسیاری از افراد مسن هرگز از خطرات مرتبط با NSAID ها مطلع نمی شوند و در داروخانه ها گاهی ایبوپروفن را به استامینوفن ترجیح می دهند، زیرا شنیده اند که تیلنول می تواند باعث نارسایی کبد شود.

بله، استامینوفن هم خطراتی دارد. اما هر سال، NSAID ها در مقایسه با استامینوفن باعث بستری شدن در بیمارستان در میان افراد مسن تر می شوند.

آسپرین: یک NSAID ویژه که دیگر برای درد استفاده نمی کنیم

آسپرین یکی دیگر از مسکن های موجود بدون نسخه است. آسپرین یک NSAID است، اما ساختار شیمیایی آن با سایر NSAID ها کمی متفاوت است. این همان موردی است که به آن اجازه می دهد در کاهش سکته مغزی و حملات قلبی موثر باشد. همچنین کمتر از سایر NSAID ها بر کلیه ها تأثیر می گذارد.

آسپرین دیگر به عنوان یک مسکن توسط جامعه پزشکی استفاده نمی شود. اما بسیاری از افراد مسن هنوز برای درمان دردهای خود آسپرین مصرف می کنند، زیرا عادت دارند آن را به عنوان یک مسکن تصور کنند. آسپرین همچنین در برخی از داروهای بدون نسخه مانند Excedrin گنجانده شده است.

مصرف گاه به گاه آسپرین برای سردرد یا دردهای دیگر برای اکثر بزرگسالان سالخورده خطرناک نیست. اما استفاده بیشتر از آسپرین خطر خونریزی داخلی را افزایش می دهد.

نکاتی در مورد استفاده ایمن تر از مسکن های OTC

به طور خلاصه، ایمن‌ترین مسکن خوراکی OTC برای افراد مسن معمولاً استامینوفن است، به شرطی که از 3000 میلی‌گرم در روز تجاوز نکند.

اگر در مورد عملکرد کبد نگرانی دارید، برنامه ریزی کنید که دارو را به صورت روزانه و به طور مداوم استفاده کنید، یا در غیر این صورت می خواهید در جهت ایمن تر اشتباه کنید، سعی کنید از 2000 میلی گرم در روز تجاوز نکنید و در اسرع وقت به دنبال نظر پزشکی باشید.

همچنین باید حتماً هرگونه درد مزمن را با پزشک در میان بگذارید. دریافت کمک برای شناسایی علل اصلی درد بسیار مهم است. سپس پزشک می تواند به شما کمک کند تا برنامه ای برای مدیریت درد ایجاد کنید.

فراموش نکنید که در مورد درمان های غیر دارویی برای درد بپرسید. آنها اغلب برای افراد مسن ایمن تر هستند، اما پزشکان پرمشغله ممکن است آنها را مطرح نکنند مگر اینکه شما بخواهید. به عنوان مثال، برنامه های خود مدیریتی درد مزمن می تواند برای برخی افراد بسیار مفید باشد.

مطمئن شوید که از نسخه "PM" هر مسکن OTC اجتناب کنید. بخش "PM" به این معنی است که یک آرام بخش خفیف گنجانده شده است و چنین داروهایی (معمولا دیفن هیدرامین، که ماده اصلی بنادریل است) آنتی کولینرژیک هستند و برای عملکرد مغز مضر هستند.

اگر استامینوفن به اندازه کافی درد را تسکین نمی دهد

اگر استامینوفن به اندازه کافی برای تسکین درد مفید نمی باشد، ممکن است منطقی باشد که NSAID های بدون نسخه (یا گاهی اوقات با نسخه) را ترجیحا برای مدت زمان محدودی در نظر بگیرید. اما مطمئن شوید که ابتدا در مورد خطرات و گزینه های جایگزین با پزشک صحبت کنید و مطمئن شوید که در مورد روش های غیر دارویی ممکن برای کاهش درد صحبت کنید.

همچنین ممکن است بخواهید در مورد مسکن های موضعی مانند ژل ها، کرم ها و چسب ها بپرسید. این داروها عموماً بی خطرتر از داروهای خوراکی هستند، زیرا بخش کمتری از بدن در معرض عوارض جانبی قرار می گیرد.