کدام نوع خرما بیشتر فایده دارد؟

به گزارش صد آنلاین،هیچ نوع خرمایی به طور مطلق "بهترین" نیست، اما می‌توان با توجه به معیارهای زیر، مناسب‌ترین را انتخاب کرد:

1. میزان مواد مغذی کلی (کلیات تغذیه‌ای):

   • خرمای تازه (رطب): معمولاً آب‌دارتر، نرم‌تر و حاوی ویتامین‌های محلول در آب (مثل ویتامین C و برخی ویتامین‌های گروه B) بیشتری نسبت به خرمای خشک است. فیبر آن هم معمولاً قابل توجه است.

   • خرمای خشک (تمر): غلیظ‌تر، شیرین‌تر و ماندگاری بالاتری دارد. کالری و قند طبیعی (فروکتوز و گلوکز) آن در واحد حجم بیشتر است، اما مواد معدنی مانند پتاسیم، منیزیم، مس و آهن به شکل غلیظ‌تری در آن یافت می‌شوند. فیبر آن نیز بسیار بالا است.

2. شاخص گلیسمی (GI):

   • اگر به کنترل قند خون اهمیت می‌دهید (مثلاً دیابت دارید یا در رژیم لاغری هستید)، به دنبال انواعی با شاخص گلیسمی پایین‌تر باشید.

   • به طور کلی، خرمای خشک با بافت سفت‌تر (مثل خضراوی، زاهدی، پیارم در مراحل خشک‌تر) نسبت به انواع بسیار نرم و کاراملی (مثل مضافتی یا عجوه بسیار رسیده) شاخص گلیسمی پایین‌تری دارند. هرچه خرما رسیده‌تر و نرم‌تر باشد، معمولاً GI بالاتری دارد.

3. میزان آنتی‌اکسیدان‌ها:

   • خرما به‌طور کلی منبع خوبی از آنتی‌اکسیدان‌ها (به‌خصوص فنولیک‌ها و کاروتنوئیدها) است که با رادیکال‌های آزاد مبارزه می‌کنند.

   • برخی مطالعات نشان می‌دهند انواع تیره‌تر خرما (مثل پیارم، عجوه، خاصویی) معمولاً آنتی‌اکسیدان بیشتری نسبت به انواع روشن‌تر (مثل زاهدی، برحی) دارند.

4. محتوای مواد معدنی خاص:

   • پتاسیم: تمام خرماها پتاسیم بالایی دارند که برای فشار خون و سلامت قلب مهم است.

   • منیزیم: خرما منبع خوب منیزیم است (برای اعصاب، عضلات و سلامت استخوان).

   • آهن: برخی انواع مانند مضافتی و پیارم محتوای آهن نسبتاً بالاتری دارند (البته آهن گیاهی جذب پایین‌تری دارد).

   • مس و منگنز: در سطوح خوبی در خرما وجود دارند.

5. محتوای فیبر:

   • تمام خرماها، چه تازه و چه خشک، فیبر بسیار بالایی دارند (هم فیبر محلول و هم نامحلول). این فیبر برای سلامت گوارش، احساس سیری و کنترل قند خون حیاتی است. میزان فیبر در انواع مختلف تفاوت محسوسی ندارد، ولی خرمای خشک به دلیل غلظت بیشتر، فیبر بیشتری در واحد وزن ارائه می‌دهد.

خلاصه و توصیه:

• برای کنترل قند خون: خضراوی، زاهدی، پیارم (خشک و سفت) گزینه‌های بهتری هستند (شاخص گلیسمی پایین‌تر).

• برای آنتی‌اکسیدان بالا: پیارم، عجوه، خاصویی (انواع تیره‌تر) معمولاً برترند.

• برای آهن نسبتاً بیشتر: مضافتی و پیارم.

• برای فیبر بالا و مواد معدنی غلیظ: خرمای خشک (تمر) هر نوعی که باشد.

• برای ویتامین‌های بیشتر و رطوبت: خرمای تازه (رطب) انواع مختلف.

نکات مهم نهایی:

1. تعادل کلیدی است: خرما با وجود فواید زیاد، قند طبیعی بالایی دارد. در مصرف آن (خصوصاً انواع شیرین و نرم) زیاده‌روی نکنید، به‌ویژه اگر دیابت دارید یا در حال کاهش وزن هستید. 2 تا 4 عدد در روز برای بیشتر افراد کافی است.

2. تفاوت‌های تغذیه‌ای بین انواع، اغلب جزئی است: فواید اصلی خرما (فیبر بالا، پتاسیم، منیزیم، آنتی‌اکسیدان‌ها) تقریباً در همه انواع به مقدار قابل‌توجهی وجود دارد. انتخاب بر اساس ذائقه و در دسترس بودن هم کاملاً منطقی است.

3. کیفیت و تازگی: خرماهای تازه‌تر و باکیفیت‌تر (بدون شکر اضافه یا مواد نگهدارنده غیرضروری) همیشه ارجحیت دارند./اختصاصی صد آنلاین