دیابتی ها دست به کار شوند/ تا این صیفی جات خوشمزه در بازار است بخورید

به گزارش صد آنلاین، در ادامه دلایل اصلی این موضوع توضیح داده می‌شود:

۱. فیبر بالا (به ویژه فیبر محلول)

• بامیه سرشار از فیبر، به ویژه فیبر محلول مانند پکتین است.

• این فیبر با تشکیل ژل در دستگاه گوارش، جذب قند از روده را کُند می‌کند و از افزایش ناگهانی قند خون پس از غذا جلوگیری می‌کند.

• مطالعات نشان داده‌اند که مصرف فیبر محلول می‌تواند سطح HbA1c (متوسط قند خون در ۳ ماه) را بهبود بخشد.

۲. پتانسیل کاهندگی قند خون

• برخی تحقیقات آزمایشگاهی و حیوانی نشان می‌دهند که ترکیبات موجود در بامیه (مانند فلاونوئیدها و پلی‌ساکاریدها) ممکن است به کاهش مقاومت به انسولین کمک کنند و جذب گلوکز در سلول‌ها را افزایش دهند.

• آب بامیه یا دمنوش پوست بامیه در طب سنتی برای کنترل قند خون استفاده می‌شود، هرچند شواهد انسانی قوی هنوز محدود است.

۳. آنتی‌اکسیدان‌های قوی

• بامیه حاوی آنتی‌اکسیدان‌هایی مانند ایزوکرستین و کاتچین است که با کاهش استرس اکسیداتیو و التهاب (عوامل تشدید کننده دیابت) به سلامت متابولیک کمک می‌کنند.

۴. کالری پایین و کنترل وزن

• بامیه کالری کمی دارد و به دلیل فیبر بالا، حس سیری ایجاد می‌کند. این ویژگی برای مدیریت وزن (فاکتور کلیدی در دیابت نوع ۲) مفید است.

نکات مهم برای مصرف:

• پخت صحیح: از سرخ کردن بامیه پرهیز کنید. بهتر است به صورت بخارپز، آب‌پز یا کبابی مصرف شود.

• تداخل با داروها: بامیه ممکن است جذب داروهای دیابت (مثل متفورمین) را کاهش دهد. حداقل ۱ ساعت قبل یا بعد از دارو مصرف شود.

• مقدار مصرف: در حد متعادل (مثلاً ۸۰-۱۰۰ گرم در روز) و به عنوان بخشی از رژیم غذایی متنوع استفاده شود.

• نکته بهداشتی: شستشوی کامل بامیه برای کاهش آلودگی‌های آفت‌کش ضروری است.

نتیجه‌گیری:

بامیه به دلیل فیبر بالا و ترکیبات آنتی‌اکسیدانی می‌تواند در کنار برنامه درمانی دیابت مفید باشد، اما به هیچ وجه جایگزین دارو، رژیم غذایی متعادل یا ورزش منظم نیست. حتماً پیش از افزودن آن به رژیم غذایی خود، با پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کننید./ اختصاصی صد آنلاین