به گزارش صد آنلاین، دلایل اصلی این اهمیت عبارتند از:
۱. از دست دادن خون در قاعدگی
زنان در هر سیکل قاعدگی حدود ۳۰-۴۰ میلیلیتر خون از دست میدهند که معادل از دست دادن ۱۵-۲۰ میلیگرم آهن در ماه است.
در موارد قاعدگی سنگین (منوراژی)، این میزان تا ۸۰ میلیلیتر افزایش مییابد و خطر کمخونی فقر آهن را تشدید میکند.
۲. بارداری و شیردهی
در دوران بارداری، حجم خون مادر تا ۵۰٪ افزایش مییابد و نیاز به آهن برای رشد جفت و جنین ضروری است.
شیردهی نیز روزانه حدود ۰.۵-۱ میلیگرم آهن از مادر مصرف میکند.
۳. نیاز روزانه بالاتر
زنان ۱۹–۵۰ سال: ۱۸ میلیگرم در روز (مقایسه با مردان همسن: ۸ میلیگرم).
در بارداری: این نیاز به ۲۷ میلیگرم افزایش مییابد.
خستگی مزمن و ضعف عضلانی
سردی دستوپا بهدلیل کاهش گردش خون
تپش قلب یا تنگی نفس (بدن برای جبران کمبود اکسیژن، قلب را وادار به فعالیت بیشتر میکند)
ریزش مو و شکنندگی ناخن
پوست رنگپریده و زردی چشمها (ناشی از کاهش هموگلوبین)
آهن هِم (جذب بالا): گوشت قرمز، مرغ، ماهی و جگر.
آهن غیرهِم (جذب پایینتر): عدس، اسفناج، لوبیا، توفو و غلات غنیشده.
ترکیب با ویتامین C: مصرف همزمان منابع آهن با لیمو، پرتقال، گوجهفرنگی یا فلفل دلمهای، جذب آهن غیرهِم را تا ۳۰۰٪ افزایش میدهد.
پرهیز از ترکیبات بازدارنده: چای، قهوه و کلسیم (مثلاً لبنیات) را ۱–۲ ساعت قبل/بعد از وعده آهندار مصرف نکنید.
کنترل منظم سطح فریتین (ذخایر آهن) و هموگلوبین.
مصرف مکمل آهن (تحت نظر پزشک) در صورت قاعدگی سنگین یا بارداری.
استفاده از ظروف چدنی برای پخت غذاهای اسیدی (مثل خورشتها) که آهن را به غذا منتقل میکنند./اختصاصی صد آنلاین