زلنسکی ناتوان از تضمین امنیت رهبران جهان

به گزارش صد آنلاین، در ادامه تحلیل و بررسی این موضوع آمده است:

زلنسکی اعلام کرده که اوکراین نمی‌تواند یا نخواهد امنیت سران کشورهایی که به مناسبت ۹ مه به مسکو سفر می‌کنند را تضمین کند .

وی افزوده که مسئولیت امنیتی این سفرها بر عهده روسیه است .

برخی از رهبرانی که قرار است در این مراسم شرکت کنند شامل شی جین‌پینگ (چین) ، نیکلاس مادورو (ونزوئلا) و برخی مقامات اروپایی و آمریکایی هستند.

این در حالی است که ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، قبلاً از آتش‌بس چهارروزه از ۸ تا ۱۱ مه خبر داده بود، اما زلنسکی احتمال نقض آن از سوی اوکراین را رد نکرده است.

تحلیل سیاسی:

۱. موقعیت دیپلماتیک اوکراین

زلنسکی با این بیانیه، در واقع خط مشی دیپلماتیک خود را نسبت به کشورهایی که با روسیه همچنان روابط حفظ کرده‌اند، مشخص می‌کند. او به نوعی این سفرها را نامناسب و غیراخلاقی می‌داند، به خصوص در شرایطی که روسیه تحت تحریم‌های گسترده بین‌المللی است و جنگ با اوکراین همچنان ادامه دارد.

۲. فشار بر کشورهای مشارکت‌کننده

با این بیانیه، زلنسکی سعی دارد:

فشار معنایی بر رهبرانی بگذارد که قصد شرکت در این مراسم را دارند.

هشدار دهد که شرکت در چنین رویدادی می‌تواند به عنوان حمایت ضمنی از جنگ روسیه تلقی شود.

۳. تفاوت با غرب

در حالی که بسیاری از کشورهای غربی به طور رسمی از اوکراین حمایت می‌کنند، برخی از آنها (مانند چین، برخی کشورهای آمریکای لاتین و حتی برخی احزاب یا شخصیت‌های راست افراطی در اروپا) تمایل دارند با روسیه ارتباط حفظ کنند. زلنسکی با این بیانیه، نقد خود را از این رفتارها برجسته می‌کند.

۴. وضعیت آتش‌بس

اعلام آتش‌بس توسط روسیه به صورت یک حرکت تبلیغاتی نسبت به مناسبت ۹ مه بود. با این حال، زلنسکی با اظهار بی‌اعتمادی نسبت به این آتش‌بس، احتمال ادامه درگیری‌ها را نیز مطرح می‌کند. این موضع نشان‌دهنده عدم اعتماد کامل به تعهدات نظامی روسیه در این زمینه است.

نتیجه‌گیری:

این بیانیه زلنسکی بیشتر از آنکه یک هشدار عملی امنیتی باشد، یک اقدام سیاسی و دیپلماتیک است که می‌خواهد:

فشار بین‌المللی بر روسیه را حفظ کند،

مخالفت با هرگونه توجیه برای طبیعی‌سازی روابط با مسکو را نشان دهد،

و به کشورهایی که در مراسم شرکت می‌کنند، هشدار دهد که این کار می‌تواند نظر عمومی جهانی و غربی را علیه آنها جلب کند.

در کنار این اظهارات، تداوم جنگ و عدم اعتماد متقابل نشان می‌دهد که آتش‌بس‌های تاکتیکی و مناسبتی تنها نقش محدودی در متوقف کردن جنگ یا تسهیل مذاکرات صلح خواهد داشت، مگر اینکه یک تصمیم استراتژیک و جدی از سوی طرفین اتخاذ شود.

منبع:  تاس