به گزارش صدآنلاین، در واقع، بصیرت به انسان کمک میکند تا با چشمانی روشن و عقل فعال به زندگی نگاه کند و در میان دنیای پر از فتنهها، از راههای گمراهی دوری کند. برای رسیدن به بصیرت، لازم است انسان در ابتدا راه کلی اسلام را که همان راه توحید و ولایت است به درستی بشناسد و به آن ایمان داشته باشد.
قرآن کریم بصیرت را نوعی نور درونی توصیف میکند که انسان را در مسیر درست هدایت میکند. در آیهای آمده است که خداوند برای انسان نور قرار داده است تا از آن برای تمایز میان حق و باطل استفاده کند. امام علی (ع) نیز میفرماید که کسی که بصیرت نداشته باشد، رأیاش نادرست است و نمیتواند حقیقت را به درستی تشخیص دهد.
همچنین، امام علی (ع) در جایی دیگر میفرماید: «هرگاه چشم بصیرت کور باشد، نگاه چشم سودی ندارد». در واقع، انسان با بصیرت، به جای جستجو برای عیبهای دیگران، ابتدا به اصلاح خود میپردازد و از گناهان خود دست میکشد.
اگرچه بصیرت یک نیروی درونی است که میتواند انسان را به سمت حقیقت هدایت کند، اما برخی از گرایشها و عادتها مانع رسیدن به آن میشوند. دو عامل مهم در این زمینه عبارتند از:
دلبستگی به دنیا: حضرت علی (ع) فرمودهاند: «دنیا خانه محنتها و جایگاه فتنههاست، کسی که آن را طلب کند هلاک میشود».
گرفتار شدن در شهوات و لذتها: در حدیثی آمده است که وقتی چشم ظاهری به دنبال شهوت میرود، چشم دل نسبت به عواقب کار کور میشود.
در روایات معصومین، راههای متعددی برای کسب بصیرت ذکر شده است که برخی از آنها عبارتند از:
شناخت ولی امر زمان: شناخت ولی فقیه و رهبر جامعه یکی از مهمترین عوامل رسیدن به بصیرت است.
تفکر و تحلیل مسائل: تفکر صحیح در مسائل مختلف، انسان را به بصیرت میرساند.
دوراندیشی: توجه به آینده و پیشبینی آن میتواند بصیرت انسان را تقویت کند.
پیروی از عالمان: عالمان وارسته میتوانند مانند شمعی باشند که جهل و تاریکی را از بین میبرند.
رعایت تقوای الهی: تقوای الهی به انسان قدرت تشخیص حق از باطل میدهد.
یکی از برجستهترین نمونههای بصیرت در تاریخ اسلام، بصیرت یاران امام حسین (ع) در روز عاشورا است. حضرت عباس (ع) با بصیرت کامل به جنگ حق علیه باطل رفت و در مسیر حقیقت ثابت قدم ماند.