حکم خواندن عقد به زبان فارسی از نظر مراجع مختلف

به گزارش صدآنلاین، در ادامه خلاصه‌ای از دیدگاه‌های مهم آمده است:

امام خمینی (ره): به احتیاط لازم، صیغه عقد باید به زبان عربی خوانده شود. اگر زن و مرد قادر به خواندن به زبان عربی نباشند، می‌توانند آن را به زبان غیر عربی بخوانند، اما باید معادل دقیق معنای عبارت عربی را بیان کنند.

آیت الله خامنه‌ای: اگر قادر به خواندن عقد به زبان عربی نباشند، می‌توانند آن را به فارسی یا هر زبان دیگری اجرا کنند، ولی باید واژه‌هایی به کار ببرند که معنای «زوجت» (مقدمات عقد) و «قبلت» (قبول عقد) را در آن زبان منتقل کند. در این صورت نیازی به وکیل ندارند.

آیت الله سیستانی، آیت الله صافى گلپایگانی، آیت الله مکارم شیرازی، آیت الله نوری همدانی و آیت الله وحید: این مراجع هم نظر مشابهی دارند و تاکید دارند که اگر شخص قادر به خواندن به زبان عربی نیست، می‌تواند عقد را به فارسی یا هر زبان دیگری بخواند، اما باید معانی دقیق واژه‌های عربی را منتقل کند.

آیت الله بهجت: این مرجع نیز موافق است که عقد نیکاح می‌تواند به زبان فارسی یا هر زبان دیگری خوانده شود، حتی اگر فرد توانایی خواندن به عربی را داشته باشد. همچنین، وکالت گرفتن برای خواندن عقد ضروری نیست.

آیت الله تبریزی و فاضل لنکرانی: اگر فرد قادر به خواندن به زبان عربی صحیح نباشد، باید وکیل بگیرد (اگر ممکن باشد)، و در غیر این صورت می‌تواند عقد را به فارسی یا هر زبان دیگری بخواند و باید معانی «زوجت» و «قبلت» را به همان زبان بیان کند.

در مجموع، اکثریت مراجع بر این باورند که اگر افراد نتوانند صیغه عقد را به عربی بخوانند، می‌توانند آن را به زبان فارسی یا هر زبان دیگری بخوانند، به شرطی که معانی اصلی در آن زبان منتقل شود و نیازی به وکیل گرفتن وجود ندارد مگر در موارد خاص.