پنجشنبه ۱۸ بهمن ۱۴۰۳
بازدید:۳۴۶
ازدواج در اسلام، آداب و رسومی خاص خود دارد که یکی از آنها، خواندن صیغه عقد و نکاح است. برخی افراد ممکن است بخواهند صیغه عقد را به زبان فارسی بخوانند تا کاملاً متوجه شوند و برخی دیگر نیز تمایل دارند که مراسم عقد خود را به شکل خاص و متفاوت برگزار کنند. برای کسانی که به این موضوع علاقه دارند، مهم است که بدانند حکم خواندن صیغه عقد به زبان فارسی از نظر مراجع مختلف چیست.به گزارش صدآنلاین، در ادامه به بررسی حکم خواندن عقد به زبان فارسی از دیدگاه مراجع مختلف خواهیم پرداخت.
حکم خواندن عقد به زبان فارسی از نظر مراجع مختلف
ازدواج دائم یا موقت برای تحقق به صیغه عقد لفظی نیاز دارد و به هیچ‌وجه تنها با رضایت قلبی یا توافق عملی محقق نمی‌شود. صیغه عقد باید با ایجاب و قبول لفظی از سوی زن و مرد جاری شود. در ادامه، حکم خواندن عقد به زبان فارسی از نظر مراجع مختلف اسلامی آورده شده است.
حکم امام خمینی (ره)
طبق نظر امام خمینی (ره) در کتاب تحریر الوسیله، به احتیاط لازم صیغه عقد باید به زبان عربی خوانده شود. اما اگر زن و مرد نتوانند صیغه عقد را به عربی بخوانند، می‌توانند از زبان دیگری استفاده کنند؛ به شرطی که معانی «زوجت» (ازدواج کردم) و «قبلت» (قبول کردم) را به درستی منتقل کنند. در این صورت، جایز است که خودشان صیغه عقد را به زبان غیر عربی بخوانند.
حکم آیت الله خامنه‌ای
آیت الله خامنه‌ای نیز به این موضوع اشاره کرده‌اند که در صورتی که طرفین نتوانند صیغه عقد را به عربی صحیح بخوانند، می‌توانند آن را به زبان فارسی یا هر زبان دیگری بیان کنند، به شرط آنکه معانی «زوجت» و «قبلت» به درستی منتقل شود. در این حالت نیز نیازی به وکیل گرفتن نیست.
حکم آیت الله سیستانی و سایر مراجع
آیت الله سیستانی، آیت الله صافى گلپایگانی، آیت الله مکارم شیرازی، آیت الله نوری همدانی و آیت الله وحید نیز همین نظر را دارند و معتقدند که اگر طرفین نتوانند به زبان عربی صیغه عقد را بخوانند، می‌توانند آن را به زبان فارسی یا هر زبان دیگری بخوانند، البته باید در همان زبان، معنای «زوجت» و «قبلت» را به درستی بیان کنند.
حکم آیت الله بهجت
آیت الله بهجت نیز اعلام کرده‌اند که خواندن صیغه عقد به زبان فارسی یا هر زبان دیگری جایز است، حتی اگر طرفین توانایی خواندن عقد به زبان عربی را داشته باشند.
حکم آیت الله تبریزی و فاضل لنکرانی
آیت الله تبریزی و فاضل لنکرانی معتقدند که اگر طرفین نتوانند صیغه عقد را به زبان عربی بخوانند و امکان گرفتن وکیل برای آنها وجود دارد، باید وکیل بگیرند. اما اگر گرفتن وکیل ممکن نباشد، می‌توانند خودشان صیغه عقد را به زبان فارسی یا هر زبان دیگری جاری کنند، مشروط به اینکه معانی «زوجت» و «قبلت» در زبان آنها به درستی منتقل شود.
نتیجه‌گیری
با توجه به نظرات مراجع مختلف، می‌توان گفت که در صورتی که طرفین نتوانند صیغه عقد را به زبان عربی بخوانند، می‌توانند از زبان فارسی یا هر زبان دیگری استفاده کنند، به شرط آنکه معانی اصلی صیغه عقد (زوجت و قبلت) به درستی منتقل شود.