دوشنبه ۰۳ دی ۱۴۰۳
بازدید:۷۶۳
بیستم جمادی‌الثانی هر سال، مصادف با روز ولادت با سعادت حضرت فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها) است، که همگان در این روز از عظمت و مقام رفیع ایشان سخن می‌گویند.به گزارش صدآنلاین، حضرت فاطمه (س) الگویی کامل از شخصیت الهی و انسانی است که در قرآن و حدیث‌های نبوی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. بسیاری از ویژگی‌های برجسته اخلاقی و روحی حضرت فاطمه در قرآن کریم به‌طور غیرمستقیم بیان شده است. به عنوان مثال، قرآن از ایشان به‌عنوان نمونه‌ای از وفاداری، ایثار، صبر، صداقت و عبادت یاد کرده است. اما در کنار این ویژگی‌های معنوی و اخلاقی، داستان‌های دیگری نیز درباره ولادت حضرت فاطمه زهرا (س) و یاری‌های الهی در آن هنگام وجود دارد که نشان‌دهنده جلال و عظمت این واقعه است.
تنها در روز ولادت حضرت زهرا (س)
وقتی زمان ولادت حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) فرا رسید، حضرت خدیجه (سلام‌الله‌علیها)، مادر بزرگوار ایشان، در وضعیتی دشوار و تنها بود. در آن زمان، هیچ‌یک از زنان قریش که حضرت خدیجه در گذشته در میان آنان از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بود، برای یاری او نمی‌آمدند. چرا که حضرت خدیجه (س) در مسیر ایمان و انفاق مال خود در راه خداوند از دیگران فاصله گرفته بود و بسیاری از آن زنان از او روی گردان شده بودند. در چنین شرایطی، حضرت خدیجه (س) دل‌شکسته و غمگین در خانه‌اش نشسته بود و منتظر یاری خداوند بود.
ظهور چهار بانوی برجسته
در این لحظات دشوار، خداوند پرده غیب را کنار زد و چهار بانوی برجسته تاریخ را از دوران‌های مختلف به یاری حضرت خدیجه (سلام‌الله‌علیها) فرستاد. طبق روایت‌های معتبر تاریخی، این چهار بانوی بزرگ عبارت بودند از:
- حضرت آسیه (سلام‌الله‌علیها)، همسر فرعون، که در تاریخ به‌عنوان نمونه‌ای از ایمان در برابر طاغوت شناخته می‌شود.
- حضرت مریم (سلام‌الله‌علیها)، مادر حضرت عیسی (علیه‌السلام)، که در قرآن به‌عنوان زن نمونه و پاکدامن معرفی شده است.
- حضرت ساره (سلام‌الله‌علیها)، همسر حضرت ابراهیم (علیه‌السلام)، که نمونه‌ای از صبر و ایمان در برابر آزمون‌های الهی است.
- حضرت کلثم (سلام‌الله‌علیها)، خواهر حضرت موسی (علیه‌السلام)، که به‌عنوان نمادی از شجاعت و فداکاری در راه خدا شناخته می‌شود.
این چهار بانوی بزرگ به خانه حضرت خدیجه آمدند تا در روز ولادت حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) به او کمک کنند و در این لحظه عظیم تاریخی، نقش پررنگی ایفا کنند.
تولد حضرت فاطمه زهرا (س) و کلام نخستین
زمانی که حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) به دنیا آمد، در حالیکه هنوز به‌طور طبیعی وارد دنیا نشده بود، لب به سخن گشود و در همان لحظه نخستین کلام خود، از عظمت پدر و خاندان پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) سخن گفت. حضرت فاطمه (س) گفت:
«گواهی می‌دهم که جز خداوند یکتا معبود دیگری نیست و پدرم رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) سرور پیامبران و همسرم سرور اوصیاست و پسرانم سروران پیامبرزادگانند».
این سخن نخستین حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) نشان‌دهنده جایگاه والای ایشان در نظر خداوند و ارتباط مستقیم او با عالم غیب بود. همچنین تولد ایشان در سال‌هایی که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در سخت‌ترین شرایط اجتماعی و سیاسی قرار داشت، نشانه‌ای از نقش حضرت فاطمه در آینده اسلام و هدایت جامعه مسلمانان بود.
پیام و برکت این ولادت
ولادت حضرت فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها) در زمان بحرانی برای اسلام رخ داد. پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در این زمان، در حال مبارزه با دشمنان اسلام و طاغوت‌ها بود و فشارهایی که بر ایشان وارد می‌شد، روز به روز بیشتر می‌شد. حضرت فاطمه (س) از همان لحظه تولد، در کنار پدر بزرگوارش قرار گرفت و در دوران سخت زندگی پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) همواره یار و یاور او بود.
این ولادت به‌عنوان نقطه عطفی در تاریخ اسلام شناخته می‌شود، چرا که حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) نه‌تنها در زندگی پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بلکه در تمام تاریخ اسلام تأثیرگذار بوده و همواره الگویی از ایثار، صداقت، شجاعت و وفا بوده است.
نتیجه‌گیری
ولادت حضرت فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها) نه تنها آغاز یک زندگی درخشان بود، بلکه شروع یک جریان الهی در تاریخ بشریت بود که تاثیرات آن تا به امروز ادامه دارد. در کنار عظمت و کرامت حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها)، فرستادن چهار بانوی بزرگ به یاری حضرت خدیجه (سلام‌الله‌علیها) از جانب خداوند نیز نشان‌دهنده اهمیت این واقعه در تاریخ است.
حضرت فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها) به‌عنوان الگوی کامل زنان و انسان‌های مؤمن، باید همواره مورد توجه و الگو قرار گیرد.