به گزارش صد آنلاین،بیماریهای مزمن مانند دیابت و آسم مدتهاست به عنوان مشکلات جدی بهداشتی در جوامع مختلف شناخته شدهاند. با این حال، ارتباطی که به تازگی میان این دو بیماری شناسایی شده است، نشان میدهد که خطرات ابتلا به هر یک از این بیماریها میتواند دیگری را نیز تحت تأثیر قرار دهد.
دیابت نوع ۲ به عنوان یکی از شایعترین انواع دیابت، عمدتاً به دلیل سبک زندگی ناسالم و عوامل ژنتیکی پدیدار میشود و افراد را با مشکلات جدی متابولیکی مواجه میکند. آسم نیز به عنوان یک بیماری تنفسی مزمن، میلیونها نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار میدهد. اکنون، تحقیقات جدید از وجود رابطه تنگاتنگ میان این دو بیماری پرده برداشتهاند.
رابطه بین دیابت نوع ۲ و آسم
تحقیقات اخیر که توسط محققان بینالمللی انجام شده است، نشان میدهد که افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ در مقایسه با افرادی که این بیماری را ندارند، ۸۳ درصد بیشتر در معرض ابتلا به آسم هستند. این نتایج شگفتآور حاکی از آن است که ارتباط بین این دو بیماری بیشتر از آن چیزی است که پیشتر تصور میشد.
این رابطه دوطرفه نیز عمل میکند. افرادی که به آسم مبتلا هستند، ۲۸ درصد بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ قرار دارند. همچنین، هرچه شدت آسم در فرد بیشتر باشد، خطر بروز دیابت نوع ۲ نیز به طور قابل توجهی افزایش مییابد. این یافتهها نشان میدهد که ممکن است مکانیسمهای مشترکی در بروز این دو بیماری نقش داشته باشند.
عوامل مشترک بین دیابت و آسم
به گفته محققان، یکی از دلایل احتمالی این ارتباط ممکن است در علل زمینهای مشابهی باشد که این دو بیماری دارند. التهاب مزمن، که در هر دو بیماری به چشم میخورد، ممکن است یکی از این عوامل مشترک باشد. به علاوه، استفاده مداوم از کورتیکواستروئیدهای سیستمیک در بیماران مبتلا به آسم، به عنوان یک عامل تشدیدکننده دیابت شناخته میشود، زیرا این داروها میتوانند سطح قند خون را به صورت موقت افزایش دهند و در بلندمدت خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش دهند.
ضرورت راهبردهای پیشگیرانه
با توجه به یافتههای جدید، محققان بر این باورند که باید رویکردهای پیشگیرانه ویژهای برای کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ در افراد مبتلا به آسم اتخاذ شود. به عنوان مثال، غربالگری منظم بیماران آسمی برای پیشدیابت و رسیدگی سریع به آن، میتواند از تبدیل این حالت به دیابت نوع ۲ جلوگیری کند. همچنین مدیریت دقیق داروهای استروئیدی در این بیماران ضروری است تا از افزایش غیرضروری قند خون جلوگیری شود.
این رویکردهای پیشگیرانه بهویژه در بیماران با آسم شدید و کسانی که به صورت مداوم از استروئیدهای سیستمیک استفاده میکنند، باید به طور جدی مد نظر قرار گیرد. استفاده هوشمندانه و مدیریت شده از این داروها میتواند به کاهش خطرات ناشی از دیابت کمک کرده و سلامت کلی بیماران را بهبود بخشد.
اهمیت آگاهی و مراقبتهای ویژه
یکی از پیامدهای مهم این تحقیق افزایش آگاهی عمومی و تخصصی درباره خطرات دوطرفه دیابت و آسم است. بیماران و پزشکان باید به این نکته توجه کنند که وجود یکی از این بیماریها میتواند خطر بروز دیگری را افزایش دهد و به همین دلیل باید راهبردهای درمانی و پیشگیرانه دقیقتری برای این بیماران در نظر گرفته شود.
نتایج این مطالعه نشان میدهد که دیابت نوع ۲ و آسم ممکن است بیش از آنچه که تصور میشود به هم مرتبط باشند و توجه بیشتری به راهبردهای پیشگیرانه برای این بیماران لازم است. کاهش مصرف کورتیکواستروئیدهای سیستمیک، مدیریت دقیق قند خون، و بررسیهای منظم پیشدیابت در بیماران مبتلا به آسم میتواند به جلوگیری از پیشرفت دیابت نوع ۲ کمک کند. از سوی دیگر، افراد مبتلا به دیابت نیز باید از خطرات احتمالی بروز آسم آگاه باشند و به دنبال مدیریت درست بیماری خود باشند.