شنبه ۰۳ آذر ۱۴۰۳
هر سال، ۲۶ مارس در سراسر جهان به عنوان "روز بنفش برای صرع" نامگذاری شده است. این یک رویداد جهانی است که برای افزایش آگاهی در مورد علل، علائم و درمان صرع به عنوان یک اختلال تهدید کننده زندگی سازماندهی شده است. این روز همچنین برای افزایش آگاهی و آموزش مردم در مورد صرع است.
کسیدی مگان، که خود با صرع دست و پنجه نرم می‌کرد، در سال ۲۰۰۸ مفهوم روز بنفش را مطرح کرد. هدف این رویداد جهانی ارتقاء آگاهی در مورد صرع و اطمینان دادن به کسانی است که تشنج دارند و در این زمینه تنها نیستند. در سال ۲۰۰۹، کسیدی مگان با انجمن صرع دریانوردی و بنیاد آنیتا کافمن همکاری کرد تا روز بنفش را در سراسر جهان راه اندازی کند. به عنوان حامیان اصلی این طرح، آ‌ن‌ها با سازمان‌ها و افراد مختلف در سطح جهان برای افزایش آگاهی در مورد صرع همکاری می‌کنند. تلاش‌های مشترک کسیدی مگان، EAM و بنیاد آنیتا کافمن منجر به مشارکت فعال بسیاری از سازمان‌ها، مدارس، مشاغل، سیاستمداران و افراد مشهور در سراسر جهان شده است.
صرع یک اختلال مغزی است که با تشنج‌های مکرر مشخص می‌شود. افرادی که در سراسر جهان مبتلا به این اختلال تشخیص داده شده اند باید به طور مساوی درمان شوند. انگ اجتماعی و اسطوره‌ها هنوز در جامعه در حال توسعه با سرعت بالا وجود دارد. رویکرد فراگیر این روز ویژه، می‌تواند در زندگی افراد مبتلا به صرع تغییر ایجاد کند و جامعه‌ای با درک بیشتر و دلسوزتر را ارتقا دهد.
۱. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی (WHO)، تخمین زده می‌شود که تا ۷۰ درصد از افراد مبتلا به صرع در صورت تشخیص و درمان مناسب، بدون تشنج زندگی می‌کنند.
۲. خطر مرگ زودرس در افراد مبتلا به صرع تا سه برابر بیشتر از جمعیت عادی است.
۳. صرع بخش قابل توجهی از بار بیماری در جهان را به خود اختصاص و حدود ۵۰ میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد.
۴. تقریباً ۲.۲ میلیون آمریکایی با صرع زندگی می‌کنند.
۵. صرع مسری نیست. همچنین یک اختلال روانی هم نیست.
بیماری صرع نوعی بیماری مزمن و چهارمین بیماری شایع در جهان است که در طبقه‌بندی بیماری‌های مغز و اعصاب قرار می‌گیرد. این بیماری یک اختلال نورولوژیکی «سیستم عصبی مرکزی» است، که در آن فعالیت سلول‌های عصبی در مغز مختل شده و منجر به تشنج می‌شود.