به گزارش صد آنلاین ، رباط شرف کاروانسرایی در ۴۵ کیلومتری شهر سرخس است که به شیوۀ رازی ساخته شده است. این بنا در حاشیۀ جادۀ قدیم نیشابور-سرخس (جادۀ ابریشم) و شش کیلومتری جادۀ سرخس -مشهد بعد از تپههای کم ارتفاع روستای شورلق قرار دارد. واژه رباط برای کاروانسرایی به کار میرود که بیشتر برای نگهداری چهارپایان و اسب مورد استفاده قرار میگرفته است. این رباطها علاوه بر حوض و آب انبار، اتاقهای متعددی داشتند که مسافران میتوانستند یک یا چند شب را در آن بگذرانند. بنابراین، رباط شرف نیز، کاروانسرای بوده که بیشتر برای نگه داری چهار پایان از آن استفاده میشده است.
ساخت کاروانسرای رباط شرف را به وزیر سلطان سنجر، شرف الدین ابوطاهر بن سعدالدین علی القمی، حاکم شهر مرو در آن زمان نسبت میدهند. این بنا، یادگاریست از عصر سلجوقیان که در میان دشتی فراخ جای خوش کرده است. نام معمار آن استاد محمد طرائقی سرخسی ذکر شدهاست. نام دیگر این کاروانسرا، آبگینه یا رباط آبگینه بود.
معماری کاروانسرای رباط شرف:
رباط شرف بنایی ست با ۴۶۴۴ مترمربع وسعت که به دلیل معماری بینظیر و تزئینات گچ کاری و آجرکاریاش به عنوان یکی از شاهکارهای هنری ایران در دوره اسلامی شناخته میشود. این کاربرد آجر در بنا در کنار گچبریها و کتیبههای آن باعث شده است تا از آن به عنوان موزه آجرکاری ایران نیز یاد کنند.
شکل این رباط از دور به دژی بزرگ شبیهاست از داخل به مانند یک کاخ جلوه میکند. این بنا دو صحن دارد و هر صحن دارای چهار ایوان به شکل چلیپا (صلیب) و شبستان میباشد. در این رباط چند مسجد و محراب دیده میشود که همه با کتیبههای گلی و گچی تزئین شدهاند. کتیبهها عمدتاً باقیمانده از دوران سلجوقی هستند. در وسط رباط حوض بزرگ، در اضلاع جنوبی دو اصطبل برای استراحت اسبها و در اطراف دهلیزهایی برای اسکان مسافران وجود دارد.