به گزارش صد آنلاین ، جزیره سقطری مجموع جزایری در غرب اقیانوس هند، در بین دو قارهٔ آسیا و آفریقا و در دهانهٔ خلیج عدن قرار دارد. جزایر نام برده شده برای کشور یمن است. این جزیره، شامل جزیرههای مرجانی سقطرا، عبدالکوری، سمهه، درسه است و جزایر کوچکتری نیز در آن وجود دارد که مجموع وسعت این جزایر ۳٬۶۲۵ کیلومتر مربع است. مسافت مجموع جزایر سقطری تا سرزمین یمن ۳۴۰ کیلومتر و تا سرزمسن سومالی ۲۵۰ کیلومتر میباشد. دو جزیرهٔ سمهه و درسه به جزایر برادر معروف هستند.
جزیره سقطری دارای تاریخچه طویلی و جایگاه موثری در مبادلات تجاری امپراتوریهای شرق و غرب، تا سال ۲۰۰۸ میلادی که برنامه بین المللی میراث طبیعی یونسکو، گیاهان و انواع حیوانات آن را در لیست خود قرار داد، چندان شناخته شده نبود.
تاریخ جزیره سقطری
نام این جزایر برای ساکنین سرزمین یونان و مصر و رومیان آشنا و شناخته شده است. همچنین نام آن در کتاب مقدس انجیل آورده شده است. سالها پیش دین و آیین مردمانی که در این سرزمین زیست میکنند مسیحیت نسطوری بود که بعدها در قرن شانزدهم به دین مبین اسلام روی آوردند.
در گذشته مردم برای سفرهای خود از و گذر از خطه آفریقا از مسیر در جزیره سقطری میگذشتند و بیشتر مردمان آن مسیحیان عرب بودند. آنها با دیدن این مناطق برای اقامت در آنجا شگفت زده میشدند و دلیل دیگر جذابیت این منطقه مادهای به نام صَبـِر و خون سیاوشان بود. این ماده، صمغ درختی کمیاب بود که فقط این سرزمین یافت میشد و این درخت در جایی دیگر رشد نداشت.
ارسطو هنگام ورود به این جزیره نامهای به اسکند مقدونی نوشت و در آن خواستار شد جمعی از یونانیان را به آن سرزمین بفرستد تا او را در جمع آوری صمغ این درخت و یا به عبارتی خون سیاوشان یاری کند زیا از این ماده برای تهیه داروی مسهل استفاده میشد. اسکندر راهی این جزیره شد و جمعی از یونانیانی که همراه او با کشتیهایی در دریای قُلزُم روانه شده بودند در زمان ورود به جزیره در آنجا اقامت گزیدند.
تعداد زیادی از رومیان در دوران تسلط روم بر مصر و دریای سرخ در این مناطق سکنی گزیدند و بر قبایل بربر، یونانیان دوره اسکندر، عربهای نصرانی پیروز شدند. آنها در این جزیره عنبر و صبر سقطری فراوان به دست میآوردند و به روم ارسال کردند. قبایل روم تا دوره اسلامی در جزایر سقطری از این موارد استفاده میکردند و از تجارت و بازرگانی این کالا سود خوبی نصیبشان گردید.
456651/س