پل شادروان

به گزارش صد آنلاین ، پل شادروان از جا‌های دیدنی استان خوزستان به شمار می‌آید و در جنوب شهر شوشتر و در نزدیکی بند میزان واقع شده است. این پل با ۵۰۰ متر طول، عرض رودخانه کارون را به‌صورت شرقی - غربی پوشش می‌دهد. در حال حاضر بقایای آن در کنار پل آزادگان به چشم می‌خورد.

بر طبق نقشه‌های قدیمی، پل شادروان از ۴۴ دهانه بزرگ و ۴۳ دهانه کوچک تشکیل شده است. پی‌های قطور این پل نزدیک به هفت متر عرض و ما بین آن‌ها طاق‌های زیبایی قرار دارد. این طاق‌ها سبب عبور جریان آب از زیر پل می‌شوند و دهانه‌های هشت متری را پوشش داده‌اند که ارتفاع‌شان از تاج تا کف رودخانه به ۱۰ متر می‌رسد.

در گذشته مردم می‌توانستند از روی پل شادروان به‌سمت دیگر کارون بروند. تردد مردم از روی پل برای آن‌ها خطری نداشت؛ اگرچه حالا چیزی زیادی از این پل قدیمی باقی نمانده و قسمت اعظم پل شادروان تخریب شده است.
پل شادروان از بنا‌های با ارزش دوره ساسانیان است. این بنا نقش مهمی را در مجموعه باشکوه سازه‌های آبی شوشتر ایفا می‌کند. این سازه آبی برای آبرسانی به شهر به‌کار می‌رفته است و با گذشت قرن‌ها همچنان یکی از شاهکار‌های تاریخی محسوب می‌شود. گفته می‌شود. شاپور اول، دومین پادشاه ساسانی، دستور ساخت این پل بند را داد. شاپور اول پس از شکست رومی‌ها، امپراتورشان والریانوس را دستگیر و مجبور به ساخت بند شادروان کرد. در آن دوره تاریخی مهارت رومی‌ها در ساخت پل‌های ارتباطی مشهور بود. در شاهنامه فردوسی نیز به بند شادروان اشاره و مدت ساخت آن را سه سال ذکر کرده است.

درباره پل شادروان افسانه‌ای بر سر زبان‌ها بود که می‌گفتند خاک تپه را والرین، به خواست و دستور شاپور، از روم به شوشتر آورده است. از آن خاک بود که پل شادروان و سازه‌های دیگر ساخته شد. این افسانه به این دلیل ساخته شده است که خاک شوشتر در جایی که پل بند شادروان بنا شده، مناسب ساخت و سازه نیست. پس از ساخت پل، شاپور دستور داد اسیران رومی را آزاد کنند و آن‌ها به سرزمین خود بازگشتند.

در زمان ساسانیان، استان خوزستان از مکان‌های مهم ایران بود و بسیاری از تمدن‌های قدیمی از اینجا شکل گرفتند. در همان دوره ساخت سازه‌های آبی شوشتر، پل شادروان نیز ساخته شد که از آن به‌عنوان اولین پل جهان یاد می‌کنند. برای ساختن این پل مسیر رودخانه را توسط سنگ‌های تراش‌خورده و منظم فرش کردند و به‌وسیله بست‌های فلزی به‌هم اتصال دادند.