به عنوان نمونه ابن عباس روایت کرده است که رسول خدا (صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم) در حالی که یارانش از فضیلت ماه شعبان سخن می گفتند فرمود:
شعبان ماه شریفی است، و آن ماه من است و فرشتگانی که حامل عرشند آن را بزرگ می دارند و حقش را می شناسند و آن ماهی است که در آن روزی های مؤمنان به خاطر ماه رمضان زیاد و بهشت، زینت و آراسته می شود و به این جهت نامش را شعبان گذاشتند که روزی های مؤمنان در آن تقسیم می شود؛ و آن، ماه عمل است (هُوَ شَهْرُ الْعَمَلِ)و در آن هر حسنه ای هفتاد برابر می شود، و گناهان (از نامه اعمال) پاک و گناهان آمرزیده می شود و عمل نیک، مورد قبول قرار می گیرد. پروردگار با عظمت در آن ماه به بندگانش مباهات می کند و از عرش خویش به روزه داران و عبادت کنندگان خود نظر و در برابر حاملان عرش خود به آنها مباهات می کند. (ثواب الأعمال شیخ صدوق، ص 62)
ابْنِ عَامِرٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ قَدْ تَذَاکَرَ أَصْحَابُهُ عِنْدَهُ فَضَائِلَ شَعْبَانَ قَالَ شَهْرٌ شَرِیفٌ وَ هُوَ شَهْرِی وَ حَمَلَةُ الْعَرْشِ تُعَظِّمُهُ وَ تَعْرِفُ حَقَّهُ وَ هُوَ شَهْرٌ زَادَ اللَّهُ فِیهِ أَرْزَاقَ الْمُؤْمِنِینَ لِرَمَضَانَ وَ تُزَیَّنُ فِیهِ الْجِنَانُ وَ إِنَّمَا سُمِّیَ شَعْبَانَ لِأَنَّهُ یَتَشَعَّبُ فِیهِ أَرْزَاقُ الْمُؤْمِنِینَ لِرَمَضَانَ وَ هُوَ شَهْرُ الْعَمَلِ فِیهِ تُضَاعَفُ الْحَسَنَةُ سَبْعِینَ وَ السَّیِّئَةُ مَحْطُوطَةٌ وَ الذَّنْبُ مَغْفُورٌ وَ الْحَسَنَةُ مَقْبُولَةٌ وَ الْجَبَّارُ جَلَّ جَلَالُهُ یُبَاهِی فِیهِ بِعِبَادِهِ یَنْظُرُ مِنْ عَرْشِهِ إِلَی صُوَّامِهِ وَ قُوَّامِهِ فَیُبَاهِی بِهِمْ حَمَلَةَ عَرْشِهِ.