به گزارش صد آنلاین، خانههای ویران و متروک، معابد و پرستشگاههای زیبا با معماری منحصربهفرد که گذر ایام آنها را به مکانهایی باستانی و تاریخی تبدیل کرده است، تنها باقیمانده شهرهایی هستند که روزگاری مردم در آنجا با شادی زندگی میکردند؛ شهرهایی با تمدنهای گمشده که امروزه خالی از سکنه رها شدهاند و سالها بعد دوباره کشف شده اند. این گزارشی است درباره شهرهای مدفون شده که دوباره سر از خاک بیرون آوردهاند.
پترا، یکی از شهرهای تاریخی با تمدن گمشده است که در کشور اردن قرار دارد. پترا، در زبان یونانی به معنی صخره است و این شهر به دلیل واقع شدن در میان صخرههایی به رنگ قرمز و نارنجی، پترا نامیده شده است. بناهای این شهر، تماما در میان صخرههای تراشیده شده قرار دارد و به خاطر سرخ رنگ بودن صخرهها به شهر گل سرخ نیز شهرت دارد.
این شهر در سال 1812 توسط یک باستانشناس سوئیسی به نام یوهان لودویگ کشف شد. در سال 105 میلادی، رومیان بهاین شهر حمله کرده و خرابیهای زیادی به جا گذاشتند اما شهر دوباره ساخته شد و مردم در آنجا ساکن شدند؛ تا اینکه در سال 306 میلادی، زمینلرزهای شدید بیشتر بناهای این شهر را ویران کرده و مردم را وادار بهترک شهر کرد.
یکی از تمدنهای گمشده دنیا، مربوط به شهر پالنکیو در مکزیک و در کنار رودخانه اوسوماکینتا است که بنیانگذارانش در اصل مایاها بودند. این شهر نیز توسط جنگلهای انبوه احاطه شده است و همین امر، آن را از جهان امروز جدا ساخته بود. تاریخ ساخت این شهر به سالهای 600 و 700 بعد از میلاد بازمیگردد.
بیشتر بناها و معابد این شهر، در زمان پادشاهی پاکال ساخته شده است. این شهر به دلیل داشتن معابد بسیار زیبا و قدیمی، از شهرت زیادی در مکزیک برخوردار است. پالنکیو، در زمان امپراتوری پادشاه پاکال به اوج شکوفایی رسید.
پس از مرگ پاکال در سال 702، این شهر به مدت ده سال بدون پادشاه سر کرد و همین امر، باعث فروپاشی شهر و در نهایت ویران شدن آن شد و به این ترتیب فراموش شد تا اینکه در سال 1567 یک باستان شناس اسپانیایی آن را کشف کرد.
ماچو پیچو که به قله پیر هم مشهور است، شهری باستانی و اسرارآمیز بر روی قله کوههای ماچو پیچو، روزگاری مقر فرمانروایی اینکاها بوده است. این شهر که بیش از400 سال شهری گمشده و افسانهای به حساب میآمد، در سال 1911 توسط هیرام بینگهام، پروفسور آمریکایی کشف شد.
بناهای ساخته شده به دست اینکاها در این شهر و همچنین معابد ماچوپیچو از مشهورترین مکانهای دیدنی پرو هستند. نیمی از این شهر که در دامنه کوه و در نزدیکی پرو قرار داشت، در سال 1533 توسط اسپانیاییها نابود شد ولی شهر بالای کوه دست نخورده باقی ماند اما به دلیل محل قرار گیری این شهر و راه پر پیچ و خم و دشوار، هیچکس از آن اطلاع نداشت.
تروا شهری باستانی واقع در آناتولی در جنوب داردانلترکیه و در دامنه کوههای ایداست که تا قبل از پیدا شدن خرابههای آن، همه تصور میکردند که شهری افسانهای بوده و هرگز وجود نداشته است.
در سال 1200 قبل از میلاد، جنگ مشهورتروجان در این شهر اتفاق افتاد که در نهایت این جنگ با حقهای که یونانیها زدند و با فرستادن اسب چوبی، تمام مردم قتلعام و شهر تروا ویران شد.
این شهر، در سال 1998 توسط یونسکو به نام یکی از زیباترین جاذبههای گردشگری دنیا معرفی شد. بنیانگذارتروا، ایلوس پسر پادشاه تروس بود و نام شهر هم به همین خاطر تروا گذاشته شده است. این شهر در سال 1865 توسط محقق آلمانی فرانک کالوت کشف شد.
ممفیس که یکی از قدیمیترین شهرهای باستانی مصریان است، تحت فرمانروایی کشور مصر بوده و فراعنه بر آن حکمرانی میکردند. ساخت این شهر به سال 3100 قبل از میلاد برمیگردد و در 20 کیلومتری جنوب قاهره قرار دارد. طبق تحقیقات باستانشناسان، این شهر جمعیتی بالغ بر 30 هزار نفر داشته است و به همین خاطر، یکی از بزرگترین و مهمترین شهرهای مصر به حساب میآمد.
نام قدیم این شهر، به خاطر دیواری که دور آن کشیده شده بود، اینب هدج به معنی دیوارهای سفید بوده است و در قرن ششم نام آن به ممفیس تغییر کرد. با روی کار آمدن حکومت اسکندریه و روم، کمکم از اهمیت این شهر کاسته شده و مردم، آنجا را به مرور زمان ترک کردند تا اینکه در سال 641 میلادی به طور کامل به فراموشی سپرده شد. هماکنون اهرام به جا مانده از فراعنه در این شهر، بازدیدکنندگان زیادی دارد. این شهر در سال 1400 بعدازمیلاد توسط تیچندلر م کشف شد.
ویرانههای شهر تاریخی و باستانی ویجایاناگارا که یکی از بزرگترین امپراتوریهای هند است، در دهکده هامپی واقع شده است. این شهر از سال 1336 در جنوب هند بنا شد و یکی از معروفترین معابدی است که در طول این امپراتوری در این شهر ساخته شده و همچنان ویرانههای آن باقی مانده است .
در سال 1986 یونسکو آن را در لیست میراث جهانی قرار داد. یکی دیگر از معروفترین معابد این شهر، ویتالاست که به دلیل داشتن 56 ستون که با ضربه زدن به هر کدام یک نت نواخته میشود، شهرت بسیاری دارد.
در سال 1689، مغولها پس از شش ماه جنگ، این شهر را به ویرانه تبدیل کرده و ساکنان شهر را به اسارت گرفتند. این شهر در سال 1646 توسط دیکان سلطاناتش کشف شد.
سانچی، دهکدهای کوچک و باستانی با تمدن گمشده است که در هند قرار دارد. این شهر به خاطر داشتن معروفترین استوپا ـ یکی از بزرگترین سمبلهای بودائیان ـ بسیار شهرت دارد. شهر سانچی، در سال 1818 توسط یک محقق انگلیسی به نام بنگال کاواری کشف شد. سانچی، در قرن سوم میلادی مقر امپراتوری آزوکا بوده است.
این شهر که در دامنه کوه ساخته شده بود، بر اثر ریزش سنگهای عظیمالجثه نابود شده و از بین رفت و معبد سانچی یکی از معدود مکانهایی است که به دلیل قرار گرفتن در مرکز شهر، از آسیب در امان بود. بعدها برای بازگشایی دوباره شهر، باتراشیدن و سوراخ کردن سنگها، چهار دروازه در چهار طرف شهر ساخته شد کهاین دروازهها، امروزه یکی از بناهای تاریخی شهر به حساب میآیند.
انگکور، یکی دیگر از شهرهای زیبای باستانی با تمدن گمشده است که در شمال کامبوج قرار دارد و به عنوان امپراطوری خمر شناخته میشود. این شهر که اطراف آن با جنگلهای انبوه پوشیده شده و آن را از دید مردم پنهان کرده است، در سال 1850 میلادی توسط یک سرباز فرانسوی کشف شد.
مهمترین بخش شهر، معبدی به نام انگکور وات است که در قرن 12 برای شاه سوماریان ساخته شده و مساحتی در حدود سه کیلومتر مربع را به خود اختصاص داده است. هر یک از برجهای این معبد، در حدود 60 متر ارتفاع دارد.
در سال 1431، سربازان تایلندی بهاین شهر حمله کرده و پس از کشتن اهالی شهر، آنجا را ویران کردند. این شهر، همین طور رها شد، تا درختان آن را محاصره کردند و شهر از نظرها پنهان شد. در سال 2007 یونسکو این شهر را یکی از جاذبههای گردشگری برتر دنیا معرفی کرد.