به گزارش صد آنلاین ، اگر شاهد بوده اید که یکی از عزیزان ناگهان با فریاد از خواب بیدار می شود، می دانید که چقدر می تواند نگران کننده باشد. به همین ترتیب، اگر با فریاد زدن خود از خواب بیدار شده اید، ممکن است در مورد اینکه چه کاری باید انجام دهید و این چه معنایی برای شما دارد احساس ناراحتی کنید.
معمولاً افرادی که با فریاد از خواب بیدار می شوند، این کار را به این دلیل انجام می دهند که وحشت شبانه را تجربه می کنند. وحشت شبانه نوعی اختلال خواب است که در کودکان شایع و اما در بزرگسالان بسیار نادر است.
بیایید نگاهی بیندازیم که وحشت های شبانه چیست، چگونه به نظر می رسند، چه چیزی باعث آن می شود و اگر شما یا یکی از عزیزانتان آنها را تجربه کردید، چه کاری باید انجام دهید.
وحشت های شبانه، نوعی پاراسومنیا یا اختلال خواب هستند. معمولاً وحشت های شبانه در خواب بدون حرکت سریع چشم ( REM ) رخ می دهد، یعنی زمانی که شما در حالتی بین رویا و بیداری هستید.
افرادی که وحشت های شبانه را تجربه می کنند، هنگام وقوع این اتفاق کاملاً هوشیار نیستند و معمولاً اتفاق آن را به خاطر نمی آورند. بنابراین، اگر دربیاره جیغ زدن خود مطلع می شوید، احتمالاً به واسطه اطرافیانتان از آن مطلع شده اید، نه به این دلیل که از این رفتار در حین وقوع آن آگاه هستید.
وحشت شبانه می تواند از 20 دقیقه تا 45 تا 90 دقیقه طول بکشد. این اختلال در کودکان از سنین پیش دبستانی تا بلوغ نسبتاً شایع است. با این حال، در بزرگسالان بسیار کمتر شایع است و تنها حدود 1 تا 4 درصد از بزرگسالان آن را تجربه می کنند.
برخی از مردم ترس های شبانه و کابوس های شبانه را یکسان تصور می کنند؛ اما چندین تفاوت متمایز بین این دو وجود دارد:
وحشت های شبانه معمولاً در ابتدای شب اتفاق می افتد، بین ساعت های 12 صبح تا 2 بامداد.
علائم رایج عبارتند از:
دلایل مختلفی برای وحشت شبانه وجود دارد. معمولاً وحشت های شبانه بیش از یک علت دارند و همیشه نمی توان علت یا علل آن را مشخص کرد.
برخی از علل احتمالی و عوامل خطر برای وحشت شبانه عبارتند از:
وحشت شبانه معمولاً یک اتفاق در دوران کودکی است؛ 30٪ از کودکان وحشت شبانه را تجربه می کنند. اگر کودک شما وحشت شبانه را تجربه می کند، باید با پزشک اطفال او صحبت کنید تا خطر مشکلات جدی تر را بررسی کند.
از سوی دیگر، وحشت شبانه در بزرگسالان بسیار نادر است. گاهی اوقات، وحشت شبانه در بزرگسالان نشان دهنده یک اختلال عصبی است، بنابراین در صورت تجربه وحشت شبانه، مهم است که با پزشک خود مشورت کنید. بزرگسالانی که وحشت های شبانه را تجربه می کنند نیز ممکن است از طریق ضربه روحی یا سایر ناراحتی های عاطفی آسیب دیده باشند.
تحقیقات نشان داده است که ترس های شبانه در سال های کودکی نیز با اختلالات خواب و اختلالات روانپزشکی مرتبط است. بزرگسالانی که وحشت شبانه دارند بیشتر با افسردگی، اختلال دوقطبی یا اضطراب زندگی می کنند.
بیدار شدن با فریاد از ترس شبانه می تواند تجربه بسیار ناراحت کننده ای باشد، چه خودتان این کار را انجام دهید و چه شاهد انجام آن توسط یکی از عزیزانتان باشید. اما فراموش نکنید که راه هایی برای به حداقل رساندن وحشت شبانه وجود دارد.
اگر کودک شما وحشت شبانه را تجربه می کند، باید با پزشک اطفال او صحبت کنید. معمولاً، اگر کودک شما به ندرت آنها را تجربه میکند و به خودش آسیبی نمیرساند، پزشک اطفال به شما پیشنهاد می کند «صبر کنید»، زیرا بیشتر موارد وحشت شبانه خود به خود از بین میرود. با این حال، در برخی موارد، پزشک اطفال شما می خواهد یک مطالعه خواب انجام دهد تا هرگونه اختلال جدی خواب را رد کند.
با این حال، در بیشتر مواقع تنها چیزی که لازم است این است که در زمانی که فرزندتان ترس شبانه دارد آرام بمانید و در صورت نیاز به او آرامش دهید. کاهش استرس و حصول اطمینان از اینکه کودک شما به اندازه کافی می خوابد، می تواند این اتفاقات را کاهش دهد. گاهی اوقات، درمان برای کودک شما آغاز شده و یا دارو تجویز می شود.
اختلالات خواب در بزرگسالان باید جدی گرفته شود، زیرا این اختلالات بسیار نادر هستند و ممکن است نشان دهنده یک بیماری جدی تری باشد. اگر در بزرگسالی دچار وحشت شبانه میشوید، باید سریعاً از یک متخصص خواب یا روانپزشک وقت بگیرید.
درمان وحشت شبانه در بزرگسالان شامل درک علل اصلی است که ممکن است به معنای انجام یک مطالعه خواب در آزمایشگاه خواب یا ارزیابی با روانپزشک باشد.
اگر اختلال خواب تشخیص داده نشود و دلایل روانپزشکی رد شود، تغییرات ساده سبک زندگی ممکن است به کاهش وقوع وحشت شبانه کمک کند.
این موارد ممکن است شامل موارد زیر باشد: