راز صدایی که شیطان را دور می‌کند

به گزارش صدآنلاین، بر اساس روایت امام صادق(ع)، «هرگاه کودکی زاده شود، در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه بگو تا شیطان از او دور شود» (وسائل‌الشیعه، ج۱۵، ص۱۳۶).

این سنت نبوی، فراتر از یک آیین مذهبی، نوعی «آغاز معنوی» برای حیات انسان است؛ چراکه نخستین واژه‌ای که نوزاد می‌شنود، نام خداست. روان‌شناسان دینی از این لحظه با تعبیر «نقش‌پذیری اولیه معنوی» یاد می‌کنند.

صدایی که در فرهنگ ایرانی ریشه دارد

در خانه‌های ایرانی، لحظهٔ گفتن اذان در گوش نوزاد با وضو، اشک و لبخند همراه است.
در خراسان، مؤذن باید خوش‌صدا و خوش‌سیرت باشد.
در یزد و کرمان، همراه اذان، گلاب و پارچه سبز نشانهٔ برکت می‌شود.
در اصفهان و کاشان، نام کودک هم‌زمان با اذان گفته می‌شود تا ایمان و هویت در هم بیامیزند.
در جنوب، صدای اذان در نسیم دریا می‌پیچد و در آذربایجان، پس از اذان، عسل بر زبان نوزاد می‌گذارند تا گفتارش شیرین و راستگو باشد.
در لرستان و کردستان نیز اذان را با آواز کوه و دعاهای محلی می‌خوانند.

فلسفه و معنا

علما برای این سنت چند هدف اصلی برشمرده‌اند:

دعوت به توحید: نخستین واژه، نام خداست.

پناه از وسوسه: اذان شیطان را دور می‌کند.

آرامش روانی: صدای پدر، نخستین حس امنیت است.

هویت فرهنگی: اعلام تعلق نوزاد به جامعه‌ای مؤمن و خداجو.

سنتی زنده در روزگار مدرن

در بیمارستان‌های امروز نیز این آیین زنده است. پدران و پدربزرگ‌ها با وضو، کنار تخت نوزاد می‌ایستند و در گوشش زمزمه می‌کنند.
بسیاری از خانواده‌ها این لحظه را ثبت می‌کنند؛ ویدئویی از نخستین گفت‌وگوی کودک با خدا.
اذان در گوش نوزاد، تنها چند واژه نیست — آغاز گفت‌وگوی روح انسان با آسمان.