نشانه‌های خروج سفیانی و نقش او در ظهور امام زمان (عج)

به گزارش صدآنلاین، در روایات اسلامی، به ویژه روایات شیعی، سفیانی یکی از چهره‌های مهم و تاثیرگذار در زمان ظهور امام مهدی (عج) معرفی شده است. نام او در منابع مختلف عثمان بن عنبسه، حرب بن عنیبه یا عنبسه بن حرب ذکر شده و گفته می‌شود از نسل ابوسفیان است. در این روایات، ویژگی‌های ظاهری سفیانی به صورت مردی با چهره‌ای سرخ، پوست سفید و چشمانی زاغ توصیف شده است.

محل و زمان قیام سفیانی

علی بن ابی طالب درباره قیام سفیانی می‌فرماید: او از منطقه‌ای در اطراف دمشق به نام «وادی یابس» یا همان بیابان خشک، قیام می‌کند. برخی روایات نیز وابستگی او را به جوامع مسیحی نشان می‌دهد؛ به طوری که در کتاب «الغیبه» شیخ طوسی نقل شده است که سفیانی رهبری قومی را بر عهده دارد که ظاهر نصرانی دارند و صلیب به گردن دارند. سفیانی از بلاد روم می‌آید و با هفت نفر از همراهانش وارد منطقه درعا در جنوب سوریه می‌شود و با قبیله بنی کلب بیعت می‌کند.

اقدامات و گستره نفوذ سفیانی

پس از تصرف دمشق، سفیانی اولین خطبه‌اش را بر منبر این شهر می‌خواند و سپس به شهرهای حمص، حلب، قنسرین و موصل دست می‌یابد. او به بغداد حمله می‌کند و لشکرانی به سمت کوفه و مدینه می‌فرستد و در نهایت به خراسان (ایران کنونی) حمله می‌برد. سفیانی در این جنگ‌ها با شیعیان درگیر می‌شود و بسیاری از آنان را به قتل می‌رساند.

در عراق، هر کسی که نام‌هایی همچون محمد، علی، حسن، حسین، فاطمه، خدیجه، موسی، جعفر، رقیه و... داشته باشد، هدف کشتار سفیانی قرار می‌گیرد. حتی برخی از مردم عراقی به خاطر ترس از او، همسایه‌های خود را به پول می‌فروشند و به دست سفیانی می‌سپارند. در برخی موارد نیز افراد را در دیگ‌های پر از روغن می‌سوزاند.

خصائص ظاهری و رفتار سفیانی

سفیانی مردی سرخ‌رنگ، بور، چشم آبی، با پیشانی پهن و چهارشانه توصیف شده است. صورتش خشن است و آثار آبله روی چهره‌اش نمایان است. در یکی از چشمانش نقطه سفیدی دیده می‌شود که باعث می‌شود دیگران گمان کنند کور است، اما چنین نیست. گفته شده که او خبیث‌ترین مردم است و هیچ‌گاه خدا را عبادت نکرده است. سفیانی از نوادگان عثمان و پدرش به نام عینیه یا عنبسه است.

این شخصیت تا آنجا سنگدل است که حتی همسر خود را که مادر فرزندانش بوده، زنده به گور می‌کند چون از لو رفتن جای خود می‌ترسد.

جذب طرفداران و فضای سیاسی شام

پیش از قیام، سفیانی با ادعای زهد، بی‌اعتنایی به دنیا و پوشیدن لباس‌های کهنه، و بذل و بخشش اموالش، توانسته است دل‌های گروهی از افراد جاهل، اراذل و اوباش و همچنین برخی از علمای ساده‌لوح را جذب کند. در همان زمان، سرزمین شام صحنه نزاع و درگیری میان چند لشکر است که از جمله آنها لشکرهای اصهب و ابقع هستند؛ این لشکرها احتمالاً نماینده حاکمان و قبایل مختلف منطقه‌اند.

نشانه‌های خروج سفیانی

قیام سفیانی در ماه رجب و از وادی یابس آغاز می‌شود؛ منطقه‌ای خشک و بی‌آب و علف در نزدیکی مرزهای سوریه و اردن. شعار او «یا رب یا رب یا رب ثم النار» است. از نشانه‌های قیام سفیانی، وقوع خسف (فروریزش زمین) در غرب مسجد دمشق و زلزله و فروریزش در روستایی به نام جابیه در جنوب دمشق گزارش شده است. پس از خروج، چند ماه درگیر جنگ و نبرد با نیروهای مختلف کافری است که در شام حضور دارند و در این مدت کاری به شیعیان ندارد.