به گزارش صد آنلاین، در زیر مزایا و ملاحظات هر روش را بررسی میکنیم:
رفع سریع تشنگی: در روزهای گرم یا پس از ورزش، شیر سرد گزینهٔ مناسبی است.
حفظ مواد مغذی: حرارت ندیدن شیر باعث حفظ کامل ویتامینهای حساس به حرارت (مثل برخی ویتامینهای گروه B) میشود.
طعم خنک: بسیاری افراد طعم شیر خنک را ترجیح میدهند.
هضم راحتتر: برای افراد با معده حساس یا مشکلات گوارشی، شیر گرم هضم آسانتری دارد.
آرامشبخش: قبل از خواب، شیر گرم به آرامش اعصاب کمک میکند (به دلیل ترپتوفان و اثر روانی گرمی).
ضدعفونی طبیعی: حرارت ملایم باکتریهای باقیمانده را کاهش میدهد (البته شیر پاستوریزه نیازی به این کار ندارد).
تسکین گلو: در سرماخوردگی یا گلودرد، شیر گرم تسکیندهنده است.
تغذیه: گرم کردن ملایم شیر (تا ۷۰°C) تأثیر محسوسی روی پروتئین، کلسیم یا لاکتوز ندارد، اما حرارت بالا ممکن است بخشی از ویتامینهای B و C را کاهش دهد.
هضم لاکتوز: برخی افراد با شیر گرم راحتترند، ولی این موضوع علمی ثابتشده نیست و بیشتر به حس فردی مربوط میشود.
ایمنی: اگر شیر غیرپاستوریزه است، حتماً آن را بجوشانید (حداقل ۱ دقیقه در دمای ۱۰۰°C).
برای سلامتی عمومی: هر دو روش قابل قبول است. شیر پاستوریزه سرد برای حفظ کامل ریزمغذیها بهتر است.
اگر مشکلات گوارشی دارید: شیر گرم را امتحان کنید.
پیش از خواب: شیر گرم گزینه بهتری برای بهبود خواب است.
پس از ورزش: شیر سرد یا در دمای اتاق مناسبتر است.
نکته مهم: هرگز شیر را نجوشانید مگر اینکه غیرپاستوریزه باشد. برای گرم کردن، کافی است آن را روی حرارت ملایم تا دمای ۶۰-۷۰°C برسانید (قبل از جوشیدن از شعله بردارید).
در نهایت، بهترین انتخاب به واکنش بدن شما بستگی دارد./ اختصاصی صد آنلاین