به گزارش صد آنلاین،شکر افزوده (مثل شکر سفید، شیرینکنندههای ذرت، شکر موجود در نوشابه، آبمیوههای صنعتی، شیرینیجات و...) یک عامل التهابزا و مخرب متابولیک است.
شکر اضافی به راحتی در کبد به چربی تبدیل میشود و در اطراف اندامهای شکمی ذخیره میگردد. این چربی، فعالترین چربی از نظر متابولیک و خطرناکترین نوع چربی بدن است.
مصرف بالای شکر (بهخصوص فروکتوز) میتواند باعث افزایش سطح اسید اوریک و اختلال در عملکرد عروق خونی شود که منجر به فشار خون بالا میگردد.
فروکتوز موجود در شکر، سنتز تریگلیسیرید در کبد را افزایش میدهد. تریگلیسیرید بالا مستقیماً با بیماری قلبی مرتبط است.
مصرف مداوم شکر، سلولها را به انسولین (هورمون تنظیمکننده قند خون) بیجواب میکند. این وضعیت پیشزمینه دیابت نوع ۲ است.
شکر افزوده باعث افزایش ذرات کوچک و متراکم LDL (نوع بسیار اکسیدشده و خطرناک کلسترول) میشود که به راحتی در دیواره رگها رسوب میکند.
مصرف زیاد شکر، سطح HDL (کلسترول محافظ قلب) را کاهش میدهد. HDL پایین = خطر بالاتر بیماری قلبی.
حذف نوشیدنیهای شیرین: بزرگترین منبع شکر افزوده! (نوشابه، آبمیوه صنعتی، شیرکاکائو).
محدود کردن شیرینیجات و نانهای صنعتی.
خواندن برچسب مواد غذایی: مواظب نامهای دیگر شکر باشید (ساکارز، فروکتوز، گلوکز، شربت ذرت، دکستروز، ملاس).
جایگزینهای سالم: میوه تازه (فیبر دارد)، دارچین، خرما (در حد متعادل).
تغذیه متعادل: افزایش مصرف پروتئین، چربیهای سالم (آووکادو، مغزها) و فیبر (سبزیجات، حبوبات).
سازمان بهداشت جهانی (WHO) توصیه میکند: کمتر از ۵٪ کالری روزانه از شکر افزوده تأمین شود (حدود ۲۵ گرم یا ۶ قاشق چایخوری برای یک فرد بزرگسال)./اختصاصی صد آنلاین